Το story: Καθόλη τη διάρκεια της σεζόν τον κυνηγούσε το φάντασμα του Ντίνο Ράτζα. Οι συγκρίσεις με τον Κροάτη σούπερ σταρ, τον οποίο αντικατέστησε το καλοκαίρι του 1999, αναπόφευκτες. Όμως για τον Ζέλικο Ρέμπρατσα είχε φτάσει η στιγμή να στρέψει πάνω του τα φώτα, περισσότερο κι από τον Όντεντ Κάτας, ο οποίος κλήθηκε να «σκοτώσει» την αγαπημένη του Μακάμπι και ομολογουμένως… τα πήγε περίφημα (17π.)! Τα κλάματα στα οποία ξέσπασε μετά τη λήξη του τελικού, που βρήκε νικητή τον Παναθηναϊκό με 73-67 ήταν ομολογουμένως μια από τις πλέον χαρακτηριστικές στιγμές της διοργάνωσης.
Το 13ο φάιναλ φορ που διεξήχθη στο νεότευκτο κλειστό της Πυλαίας μόνο γρουσούζικο δεν αποδείχθηκε για τους «πράσινους» μολονότι λίγες ημέρες νωρίτερα είχαν χάσει το κύπελλο Ελλάδας, στο ίδιο γήπεδο, από την ΑΕΚ του Ίβκοβιτς και παρατάχθηκαν δίχως τον τραυματία Γιώργο Καλαϊτζή.
Ο Ομπράντοβιτς πανηγύρισε το 4ο κύπελλο πρωταθλητριών με 4η διαφορετική ομάδα (ένα ακόμα ρεκόρ), ενώ ο Νίκος Μπουντούρης έγινε ο μοναδικός Έλληνας που κατέκτησε και τους τρεις ευρωπαϊκούς τίτλους (Ευρωλίγκα, Κυπελλούχων, Κόρατς).
Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη διοργάνωση αποτέλεσε το κύκνειο άσμα του σπουδαίου Ισραηλινού Ντόρον Τζάμσι, ο οποίος καταχειροκροτήθηκε απ’ όλους όσους βρέθηκαν στο γήπεδο.
Υπήρξαν όμως και θλιβερές στιγμές… Μετά το τέλος τους αγώνα ακολούθησαν σκηνές που θύμιζαν εμπόλεμη ζώνη στους δρόμους της Θεσσαλονίκης, αφού οπαδοί άλλων ομάδων άρχισαν να καταστρέφουν με πέτρες αυτοκίνητα με αθηναϊκές πινακίδες, ενώ έβαλαν και φωτιές. Από το μένος τους δε γλίτωσε και λεωφορείο της γραμμής, έξω από το κλειστό της Πυλαίας, στο οποίο είχαν μπει φίλοι του Παναθηναϊκού προκειμένου να μεταφερθούν στο κέντρο της πόλης.
Ο καλός: Ζέλικο Ρέμπρατσα. Αφού έκοψε την όρεξη της Εφές Πίλσεν στον ημιτελικό (15π.), είχε ηγετική παρουσία στον τελικό κόντρα στην «ομάδα του λαού» (20 πόντους, 8 ριμπάουντ και 2 κοψίματα) και φυσικά ο τίτλος του MVP του ανήκε δικαιωματικά. «Τώρα κάνω κουμάντο εγώ» κραύγασε, διώχνοντας από πάνω του τον… μπαμπούλα που άκουγε στο όνομα «Ντίνο Ράτζα».
Ο κακός: Πίνι Γκέρσον. Μετά τον τελικό ξεστόμισε αρλούμπες περί χρηματισμού των διαιτητών από τον Παναθηναϊκό! Ένα χρόνο μετά, βέβαια, στο Παρίσι όπου η Μακάμπι «σπρώχθηκε» ολοφάνερα από τη διαιτησία έκανε την… πάπια!
Η κατάταξη: 1. Παναθηναϊκός, 2. Μακάμπι, 3. Εφές Πίλσεν, 4. Μπαρτσελόνα
Ο τελικός της 20ής Απριλίου 2000
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ-ΜΑΚΑΜΠΙ 73-67
ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ (Ομπράντοβιτς): Ρέμπρατσα 20 (5/6δ., 10/14β., 8ρ., 2τ.), Κάτας 17 (0/1δ., 2/3τρ., 11/14β., 2ασ.), Φώτσης 9 (3/4δ., 1/1τρ., 0/2β., 5ρ.), Τζεντίλε 3, Αλβέρτης 4, Μποντιρόγκα 9 (2/8δ., 5/8β., 4ρ., 2ασ.), Ρότζερς 4, Μπερκ 7
ΜΑΚΑΜΠΙ (Γκέρσον): Χάφμαν 26 (9/18δ., 1/1τρ., 5/8β., 10ρ., 2ασ., 2τ.), Μπρίσκερ 13 (3/6δ., 2/3τρ., 1/2β.), Μακ Ντόναλντ 11 (3/6δ., 1/3τρ., 2/2β., 3ρ.), Σαρπ 5, Χένεφελντ, Κόμετζις 3, Τζάμσι 3, Σέφερ 6, Σέλεφ, Πόπα
