Η επιστροφή του Λίνου Γαβριήλ έχει φέρει… άνεμο ενθουσιασμού στη Ράντες, η οποία θυμίζει «πληγωμένο θηρίο» μετά την απώλεια του FIBA Africa Champions League μέσα στην έδρα της πέρυσι και φέτος καλείται να επανέλθει δριμύτερη. Η παρουσία της στο απαιτητικό τουρνουά «Χαρίρι» ήταν εντυπωσιακή και άφησε υψηλές προσδοκίες για τη συνέχεια.
Αφού κέρδισε κατά τη σειρά την πρωταθήτρια Αλγερίας, GSP, την κορυφαία ομάδα της Αιγύπτου, Αλ Άχλι, την πρωταθλήτρια Λιβάνου, Χόμοτμεν και την ισχυρή κάτοχο του FIBA Africa League και πρωταθλήτρια Μαρόκο, Σαλε, η τυνησιακή ομάδα πήγε να κάνει το ανέλπιστο. Να «σπάσει» τη 15ετή κυριαρχία της Ριάντι στο τουρνουά που διοργανώνει στη μνήμη του αποθανόντα προέδρου της, χάνοντας στις λεπτομέρειες το ροζ φύλλο, έχοντας μάλιστα ανοιχτό τρίποντο για να πάρει τη νίκη, σ’ ένα ματς όπου ο ένας εκ των διαιτητών ήταν Λιβανέζος (είχε μια σειρά παράξενων… σφυριγμάτων) και την ίδια να παίζει 5 αγώνες σε 6 μέρες, τη στιγμή που οι αντίπαλοί τους στον τελικό, τα έφερε έτσι το… πρόγραμμα, ώστε να δώσουν 3 στο ίδιο διάστημα και είναι ξεκούραστοι στον τελικό. Παρόλα αυτά η Ράντες έφτασε στο σημείο να προηγείται μέχρι και με 7 πόντους διαφορά στην τέταρτη περίοδο, πέφτοντας ηρωικά στο φινάλε με 80-78, απέναντι στη Ριάντι των εκατομμυρίων και των δύο πρώην NBAer στο ρόστερ της, που έχει τρεις ξένους στο ρόστερ της, έναντι δύο των Τυνήσιων.
Η ομάδα του Λίνου Γαβριήλ έκανε μια μεγάλη υπέρβαση, με καινούργιους Αμερικάνους, νέα φιλοσοφία και εντελώς ανέτοιμους τους δύο καλύτερους Τυνήσιους παίκτες της που προέρχονταν από τραυματισμό, έδειξε πως έχει μέταλλο και είναι έτοιμη για σπουδαία πράγματα, εξάγοντας χρήσιμα συμπεράσματα, που γέμισαν με ενθουσιασμό τόσο τον κόσμο της, όσο και τους παράγοντές της, που δεν μπορούσαν να κρύψουν τη χαράν τους για την εικόνα που έβλεπαν να βγαίνει μέσα στο παρκέ.
Η εύστοχη επιλογή των ξένων έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εύρρυθμη λειτουργία και το υψηλού επιπέδου μπάσκετ που παίχτηκε. Ο Τόρεϊ Τόμας ήταν εξ΄αρχής… λεφτά στην τράπεζα, όμως έμενε να αποδεχτεί και στην πράξη. Η καριέρα του «μιλάει» από μόνη της, καθώς έχει αγωνιστεί σε ομάδες όπως η Παρτίζαν, ο Άρης, η πολωνική Ροζα, η γαλλική Σολέ και πολλές άλλες, ενώ έχει συνεργαστεί εξαιρετικά με τον Ομοσπονδιακό τεχνικό στην Πετρολίνα ΑΕΚ Λάρνακας, κατακτώντας το πρώτο Κύπελλο Κύπρου της ιστορίας της. Σαν πραγματικός μαέστρος έδινε ρυθμό, δίνοντας παράλληλα λύσεις στο σκοράρισμα και βγάζοντας απίστευτη ενέργεια στην άμυνα με αποκορύφωμα το «σβήσιμο» του Ουίλ Σόλομον στο ματς με τη Σαλέ, ο οποίος από τους 27 πόντους μέσο όρο, περιορίστηκε στους…. 2! Η στατιστική του ήταν εντυπωσιακή, καθώς πέραν των αθόρυβων δουλειών του, είχε κατά μέσο όρο 14 πόντους με το φοβερό 46% στα σουτ τριών πόντων, προσθέτοντας ακόμη 6.8 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 2.6 κλεψίματα ανά παιχνίδι, με 19.5 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης! Τι άλλο να ζητήσει ένας προπονητής;
Κι αν με τον Τόμας, λόγω του εντυπωσιακού του παρελθόντος, περιμέναμε σε έναν βαθμό να φτάσει σε αυτά τα υψηλά επίπεδα, ειδική μνεία αξίζει στον MVP της Ράντες στο τουρνουά, Νικ Ουέστ, ο οποίος είναι πραγματικό «λαβράκι» και εξελίχθηκε σε… αποκάλυψη της διοργάνωσης. Ο ταλαντούχος Αμερικανός ψηλός, ο οποίος αγωνίστηκε πέρυσι στο Κατάρ, «σκέπασε» τα πάντα με τα μακριά του άκρα και τα πλούσια αθλητικά προσόντα που διαθέτει, ενώ ήταν πληθωρικός σε όλους τους τομείς με 15.8 πόντους (69% στις ελεύθερες βολές, 64% στα δίποντα, 60% στα τρίποντα), 5.8 ριμπάουντ, 1.4 ασίστ, 0.8 κλεψίματα, 2.5 κοψίματα και 19.6 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης κατά μέσο όρο ανά αγώνα. Η απόδοσή του δικαιώνει τον προπονητή του που τον επέλεξε για έναν κομβικό ρόλο και όσο βρίσκει τα πατήματά του και «δένει» με τους υπόλοιπους, θα γίνει ακόμα καλύτερος και αναμένεται να κάνει τη διαφορά και στα επόμενα ματς.
