Ανάλυση – παρουσίαση των ομάδων του ΝΒΑ (Δυτική Περιφέρεια)

0

O GM ολοκληρώνει την παρουσίαση του φετινού ΝΒΑ με τις σκέψεις του για τις ομάδες της Δυτικής Περιφέρειας

DALLAS MAVERICKS

Στην μετά-Νοβίτσκι εποχή, το Ντάλας συνεχίζει να στηρίζεται σε ευρωπαϊκό ‘’αίμα’’ έχοντας το καλύτερο δίδυμο ευρωπαίων παικτών στο ρόστερ του. Από τη μία ο Ντόνσιτς, ο οποίος είναι από τους πιο ολοκληρωμένους παίκτες του κόσμου, με φοβερή αίσθηση του παιχνιδιού και ηγετικές ικανότητες που σπανίζουν και από την άλλη ο Πορζίνκγις ένας Seven Footer που μπορεί να σκοράρει από παντού και με μεγάλο κίνητρο να αποδείξει πράγματα. Σαφώς και ο Λετονός έμεινε μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός παρκέ και θα χρειαστεί λίγο χρόνο να βρει ρυθμό, αλλά όταν αυτό συμβεί θα κάνει μαγικά με τον Λούκα. Πάμε τώρα και στο supporting cast. Στην περιφέρεια δίπλα στον Ντόνσιτς, οι Μαβς έχουν επιλογές, όπως ο JJ Barea που επίσης γυρνάει από σοβαρό τραυματισμό, ο ταλαντούχος Jalen Brunson, ο εξαιρετικός σουτέρ Seth Curry που ήρθε από το Πόρτλαντ, ο αφιχθείς από το Μέμφις Delon Wright και φυσικά ο Tim Hardaway Jr. που ακολούθησε πέρυσι τον Πορζίνγκις από τους Νίκς. Αντίθετα η frontline είναι φτωχή, και θεωρώ πως αυτό θα είναι βασικό μειονέκτημα της ομάδας. Ο Marjanovic δεν είναι επιλογή για το step up, και ο Kleber με τον Powel που θα παίζουν κυρίως στο 4 είναι μέτριοι. Πολύ δυνατό σημείο της ομάδας είναι ο προπονητής της ομάδας, Rick Carlisle στην δωδέκατη σεζόν στην ομάδα. Πιστεύω ότι το Ντάλας θα πλησιάσει άνετα τις 40 νίκες φέτος και θα είναι πολύ κοντά στη ζώνη των play off. Αν μείνει υγιής ο Πορζίνγκις οι πιθανότητες θα είναι με το μέρος για να μπουν στην post season. Σε κάθε περίπτωση πρέπει να βρουν λύση στο μέλλον για την θέση 5.

 

DENVER NUGGETS

Το Denver ήταν πέρυσι η έκπληξη της χρονιάς τερματίζοντας στη δεύτερη θέση της Δύσης με ένα εξαιρετικό ρεκόρ 54 – 28. Όλοι οι βασικοί συντελεστές παρέμειναν και μάλιστα ήρθαν και ενδιαφέρουσες προσθήκες όπως οι forward Jerami Grant από την Οκλαχόμα και Tyler Zeler από το Μέμφις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα έχει να δούμε την προσαρμογή και εξέλιξη του πανύψηλου Σουδανού Bol, ο οποίος λογικά θα βρεθεί και αρκετό καιρό στην αναπτυξιακή ομάδα.

Κατά τα άλλα το δίδυμο Murray – Jokic (τον θεωρώ μέσα στους 10 καλύτερους παίκτες του κόσμου) θα είναι ο βασικός άξονας της ομάδας με πολύ καλό supporting cast τους Millsup, Plumlee και Hernangomez στους ψηλούς και τους Morris, Harris, Beasley, Craig και Barton στην περιφέρεια και τα φτερά. Οι Νάγκετς θα έχουν σίγουρα θέση στην επόμενη post season, αλλά η εκτίμησή μου είναι πως το ρεκόρ τους θα πέσει κάτω από τις 50 νίκες. Ανάλογα με τον αντίπαλο στην πρώτη φάση θα εξαρτηθεί και η πορεία τους, με τους ημιτελικούς της περιφέρειας να είναι το ταβάνι.

 

GOLDEN STATE WARRIORS

Μετά από αρκετά χρόνια οι Πολεμιστές δεν ξεκινάνε την σεζόν με την ταμπέλα του φαβορί για τον τίτλο. Στο δικό μου μυαλό δεν είναι καν ανάμεσα στους 4-5 διεκδικητές. Μπορεί να έχουν ένα φοβερό μέταλλο νικητή, μπορεί ο Curry να είναι σε τρομερή κατάσταση, όμως οι απώλειές τους δεν αναπληρώθηκαν. Κατά την άποψή μου βασικότατες απώλειες, εκτός φυσικά του KD, είναι αυτές των Iguodala και Livingston, οι οποίοι σε μία σεζόν ειδικών συνθηκών θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμοι για την ομάδα. O D’Angelo Russell έκανε εξαιρετική σεζόν πέρυσι στου Νέτς, όμως ακόμα δεν έχει δοκιμαστεί σε συνθήκες πίεσης, ενώ και ο Alec Burks θα δίνει ποιοτικά λεπτά στην περιφέρεια, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να κάνει την διαφορά. Στους ψηλούς, ο Willie Cauley-Stein έρχεται από καλές χρονιές στους Κίνγκς, αλλά και πάλι τα δυνατά κορμιά των Cousins, Jerebko και Bogut θα λείψουν.

Έχω την αίσθηση ότι οι Warriors επιζητούν κατά μία έννοια να παίξουν μία χρονιά μακριά από πίεση, να περιμένουν την επιστροφή του Τόμπσον και να ‘’χτυπήσουν’’ ένα καλό όνομα το καλοκαίρι. Θα κινηθούν στις θέσεις 4-6 της περιφέρειας και μόνο εφόσον γυρίσει σε καλή κατάσταση ο Τόμπσον θα έχουν βλέψεις για κάτι παραπάνω από τον πρώτο γύρο των play off.

 

HOUSTON ROCKETS

Σε αυτή την ομάδα η λογική και το πλάνο πάνε περίπατο και η τρέλα και το ένστικτο παίρνουν τα ηνία! Ειλικρινά δεν μπορώ να κάνω πρόβλεψη και δεν θα εκπλαγώ ούτε αν αποκλειστούν από τον πρώτο γύρο των play off ούτε αν πάρουν το πρωτάθλημα. Απλά στην δεύτερη περίπτωση θα ξενερώσω με το ίδιο το άθλημα. Το ρόστερ είναι γεμάτο, ο Westbrook μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα από τον Chris Paul, o Kapela με τους γερόλυκους Nene και Chandler γεμίζουν την ρακέτα (έτσι κι αλλιώς σιγά τις πολλές πάσες που θα πάρουν), και οι Tucker, Green και Gordon παρέμειναν στην ομάδα και θα δώσουν βάθος και ποιότητα στο 4, το 3 και το 2 αντίστοιχα, ενώ οι έμπειροι Thabo Sefalosha και Austin Rivers θα πλαισιώσουν τον Ουέστμπρουκ. Αν ο D’Antoni βρει ρόλους στους παίκτες και πείσει τους δύο σούπερ σταρς της ομάδας ότι έχουν μια χρυσή ευκαιρία να διεκδικήσουν κάτι καλό και να βάλουν το ‘’εγώ’’ κάτω από το ‘’εμείς’’, τότε το Χιούστον θα ακουμπήσει τις 60 νίκες και θα πάει μακριά. Αν με ρωτάτε, δεν το θεωρώ το πιο πιθανό.

 

LOS ANGELES CLIPPERS

Ξεκάθαρα μία από τις ομάδες contenders για τον φετινό τίτλο, αφού έχουν όλα τα βασικά συστατικά, είναι οι άμαθοι σε τέτοιες καταστάσεις Κλίπερς. Έχουν στο ρόστερ τους δύο σούπερ σταρς όπως είναι ο Paul George και ο Kawhi Leonard, έχουν το καλύτερο δίδυμο ‘’παικτών από τον πάγκο’’, δηλ. τους Harrell και Lou Williams και φυσικά έναν ικανότατο και πρωταθλητή coach, τον Ντοκ Ρίβερς. Ο Τσόρτζ και ο Λέοναρντ είναι δύο από τους καλύτερους two way players της λίγκας και θα ξεκινάνε στο 2 και 3, με τον Πάτρικ Μπέβερλι σε εξαιρετικά ώριμη κατάσταση να είναι ο βασικός PG. Οι Maurice Harkless και Landry Shamet θα δίνουν ποιοτικά λεπτά στην περιφέρεια, ο προερχόμενος με καλά παιχνίδια από την Οκλαχόμα Patrick Patterson θα κάνει το αντίστοιχο στους forward, ενώ ο βαρύς Ivica Zubac θα ξεκινάει στο 5. Ξεκάθαρα η θέση του center είναι το αδύναμο σημείο της ομάδας και σε κάποιους αγώνες θα φανεί πολύ. Αυτό είναι το βασικό στο οποίο ο Ρίβερς πρέπει να βρει λύση. Πολύ σημαντικό επίσης είναι να διαχειριστεί σωστά ο οργανισμός την πρωτόγνωρη για αυτούς εμπειρία να είναι φαβορί τίτλου. Δεν θα μου κάνει εντύπωση αν οι Κλίπερς αργήσουν να βρουν ρυθμό και δεν τερματίσουν στις 2 πρώτες θέσεις της Δύσης, όμως το υλικό τους είναι για να φτάσουν μακριά. Περιμένω step up από τον γκαρντ Jerome Robinson, αλλά και την εξέλιξη του πολύ αθλητικού center Mfiondu Kabengele.

 

LOS ANGELES LAKERS

Οι Lakers είναι ξεκάθαρα ένα από τα τρία μεγάλα φαβορί για τον τίτλο, ίσως και ένα βήμα πιο μπροστά από τους υπόλοιπους. Το δίδυμο LeBron – Davies είναι από τα καλύτερα που έχουν δημιουργηθεί τα τελευταία 20 χρόνια στο ΝΒΑ. Έχουν μεγάλο κίνητρο και οι δύο, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, υπάρχει χημεία μεταξύ τους, φοράνε μία από τις πιο βαριές φανέλες της λίγκας και το σημαντικότερο έχουν πολύ καλό supporting cast δίπλα τους. Η κατά την γνώμη μου εξυπνότερη κίνησή τους ήταν η απόκτηση του Danny Green. Είναι πρωταθλητής δύο φορές με Σπέρς και Ράπτορς, είναι πολύ καλός αμυντικός και αξιόπιστος σουτέρ. Στην καριέρα του έχει περάσει από μεγάλα ‘’σχολεία’’ όπως είναι αυτό του Πόποβιτς στο Σαν Αντόνιο, αλλά και το North Carolina στα φοιτητικά του χρόνια. Του δίνεται δε η ευκαιρία να διεκδικήσει έναν τρίτο τίτλο με τρίτη διαφορετική ομάδα! Δεύτερη έξυπνη προσθήκη είναι ο Jared Dudley από τους Nets, ένας δυναμικός PF που μπορεί να κάνει όλη την ‘’βρώμικη δουλειά’’ στην ρακέτα, αλλά και να απειλήσει με το καλό μακρινό του σουτ. Γενικά η ρακέτα των Λιμνανθρώπων είναι γεμάτη με καλές επιλογές, αφού πέρα από τον Ντέιβις και τον Ντάντλει βρίσκουμε τους έμπειρους center Dwight Howard και JaVale McGee και φυσικά τον Cousins όταν επιστρέψει από τον τραυματισμό του. Ο Kyle Kuzma είναι ο μοναδικός από τους ταλαντούχους νεαρούς που έμεινε στο Λ.Α. μετά την ανταλλαγή του AD, και πιστεύω ότι θα δικαιώσει την ομάδα για την επιλογή της. Είναι ένας εξαιρετικά εξελίξιμος παίκτης. Από εκεί και πέρα, η περιφέρεια των Λέικερς γέμισε κάπως, αφού δίπλα στον πολύπειρο Ρόντο παρέμειναν οι Kentavious Caldwell-Pope και Alex Caruso ενώ αποκτήθηκαν και οι Troy Daniels και Avery Bradley. Σαφώς και η backcourt δεν έχει την αντίστοιχη ποιότητα της frontline και η ‘’φτώχεια’’ στον άσσο θα παίξει τον ρόλο της. Η λύση να παίξει κάποιες στιγμές ο Τζέιμς τον ρόλο του PG, δεν είναι η πλέον ενδεδειγμένη αφού εκτός των άλλων θα τον φθείρει και περισσότερο. Σαν μειονέκτημα της ομάδας θα μπορούσαμε να πούμε επίσης και την παρουσία του μέτριου Frank Vogel στον πάγκο, αλλά αυτό το έχουμε συνηθίσει σε ομάδες του ΛεΜπρον. Συμπερασματικά, οτιδήποτε πέρα από τις θέσεις 1-2 στην Δύση και την παρουσία τους στους τελικούς, τουλάχιστον της περιφέρειας, θα είναι τεράστια αποτυχία για αυτούς. Ενδιαφέρον θα έχει να δούμε την εξέλιξη του Κώστα Αντετοκούνμπο.

 

MEMPHIS GRIZZLIES

Οι Αρκούδες είναι ξεκάθαρα σε φάση αναδόμησης. Η φετινή επιλογή στο Νο2 Ja Morant (PG) και η περυσινή στο Νο4 Jarent Jackson Jr. (PF), θα είναι οι δύο πυλώνες πάνω στους οποίους θα προσπαθήσουν να χτίσουν το μέλλον τους. Ο Morant είναι πολύ καλός πασέρ και έχει την ικανότητα να δημιουργεί για τους συμπαίκτες του. Αν και είναι καλός σκόρερ, υστερεί στο μακρινό σουτ. Χρειάζεται ενδυνάμωση στο σώμα του και παιχνίδια σε υψηλό επίπεδο, αφού έφυγε μόλις στην δεύτερη χρονιά από ένα μέτριο κολλέγιο όπως είναι το Murrey State. Από την άλλη ο Jackson έκανε πολύ καλή rookie season πέρυσι και περιμένω το δικό του step up φέτος. Τρίτος στην παρέα των υψηλών draft picks είναι και ο νεοφερμένος από το Φοίνιξ, Josh Jackson, Νο4 το 2017. Ελπιδοφόρα projects για το Μέμφις θεωρούνται επίσης ο Dillon Brooks που παίζει στα φτερά και ο Βραζιλιάνος σούπερ αθλητικός forward, Bruno Caboclo. Όσον αφορά την εμπειρία, αυτή τη δίνουν στην ομάδα ο εξαιρετικός Adre Iguodala, ο Jonas Valanciunas και ο άρτι αφιχθείς από τη Γιούτα, Jae Crowder. Σε γενικές γραμμές οι Αρκούδες μαζεύουν ταλέντο και κοιτάνε σε ποιους από αυτούς θα βασιστούν για τα επόμενα χρόνια. Δεν βλέπω τον τρόπο που θα αποφύγουν μία από τις 4 τελευταίες θέσεις της λίγκας, αλλά δεν νομίζω ότι θα στεναχωρηθούν να διαλέξουν ένα ακόμα υψηλό pick του χρόνου. Στα δυνατά τους σημεία είναι ότι έχουν παίκτες που θα μπορούσαν να μπουν σε ενδιαφέροντα trades.

 

MINNESOTA TIMBERWOLVES

Η Μινεσότα είναι μία από τις ομάδες για τις οποίες δεν μπορώ να κατανοήσω το πλάνο τους. Αν έχουν. Διαθέτουν έναν από τους 5 καλύτερους centers του πρωταθλήματος, τον Karl-Anthony Towns, αλλά νιώθω ότι δεν ξέρουν πως να χτίσουν γύρω τους και στην ουσία τον χαραμίζουν. Ο Wiggins φαίνεται ότι δεν μπορεί να γίνει ο δεύτερος πόλος, ο Rose που πέρυσι έκανε πολύ καλή χρονιά έφυγε, και γενικά δεν κατανοώ τι κάνουν. Το ρόστερ είναι φτωχό, ο προπονητής άπειρος και πιστεύω ότι και φέτος η σεζόν τους θα είναι κακή. Robert Covington, Jeff Teague και Gorgui Dieng είναι τρείς παίκτες που έχουν κάποιες περγαμηνές. Τα μάτια μας θα είναι πάνω στην φετινή επιλογή τους στο Νο6 του draft (ανταλλαγή με το Φοίνιξ), στον Jarrett Culver.

 

NEW ORLEANS PELICANS

Οι Pelicans έχουν τραβήξει φέτος πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας. Από την μία η κατ’ ανάγκη αποχώρηση του AD και από την άλλη η επιλογή του φοβερού Zion Williamson στο Νο1 του draft, τους έχουν φέρει στο επίκεντρο. Ο Williamson είναι ένας φοβερός αθλητής με τεράστιο potential και ικανός να αλλάξει την ιστορία μίας ομάδας. Μαζί του θα βρίσκονται και τα ανταλλάγματα του trade του Davies από τους Lakers, ο PG Lonzo Ball και οι G-F Josh Hart και Brandon Ingram, ποιοτικοί παίκτες και οι τρεις αλλά όχι έμπειροι. Από το υπόλοιπο ρόστερ ξεχωρίζουν ο πολύ καλός περιφερειακός Jrue Holiday, ο φοβερός ‘’τρίποντος΄’ που ήρθε από την Φιλαδέλφεια, JJ Redick και οι ψηλοί Jahlil Okafor και Derrick Favors που μετακόμισε από την Γιούτα. Οι Πέλικανς έχουν μία βάση 7-8 παικτών, νέων κατά πλειοψηφία σε ηλικία, πάνω στους οποίους μπορούν να χτίσουν ένα εξαιρετικό σύνολο. Δεν θεωρώ ότι η φετινή χρονιά θα είναι σούπερ αφού θα χρειαστεί και ο απαραίτητος χρόνος για να βρεθεί η χημεία και οι ρόλοι. Θεωρώ ότι το ρεκόρ τους θα είναι στο 50% ίσως και λίγο παραπάνω, και θα παλέψουν για την είσοδο στα play off. Με δεδομένο ότι ο Williamson θα πληρώνεται το βασικό συμβόλαιο των rookies, άρα θα υπάρχει χώρος στο σάλαρι καπ το επόμενο καλοκαίρι οι Πέλικανς θα μπορούσαν να φέρουν έναν τοπ παίκτη στα φτερά, κάνοντας και το απαραίτητο ξεσκαρτάρισμα και να εδραιωθούν σαν ένα από τα φαβορί της Δύσης για τα επόμενα πολλά χρόνια.

 

OKLAHOMA CITY THUNDER

Ακόμα ένας οργανισμός που βρίσκεται σε φάση rebuilding είναι η OKC. Μέσα σε ένα καλοκαίρι έχασαν τον Paul George και τον Russel Westbrook, τους δύο πυλώνες των περασμένων σεζόν, και έτσι φυσιολογικά αρχίζουν να χτίζουν από την αρχή το μέλλον της ομάδας. Παρόλα αυτά, μέσα από τις πολλές ανταλλαγές στις οποίες συμμετείχαν, εκτός από πολλά μελλοντικά picks, βρέθηκαν στο ρόστερ τους και κάποιοι αρκετά ποιοτικού παίκτες όπως ο CP3, ασχέτως ότι είναι στην δύση της καριέρας, ο πολύτιμος Γκαλινάρι και ο ταλαντούχος Shai Gilgeous-Alexander! Αν σε αυτούς προσθέσουμε και τους παραμένοντες Schroder και Adams που προσφέρουν ποιοτικές λύσεις, θα δούμε ότι η Οκλαχόμα σε καμία περίπτωση δεν θα είναι ο σάκος του μποξ στην δυτική περιφέρεια. Στα play off δεν έχουν την ποιότητα για να μπούνε και μένει να δούμε αν θα προτιμήσουν το tanking ή το χτίσιμο προσωπικότητας μέσα από τις νίκες. Ο Billy Donovan θα παραμείνει για 5η χρονιά στον πάγκο και θεωρώ πως έχει τις δυνατότητες να χτίσει σωστά την ομάδα του μέλλοντος. Περιμένω να δω την σεζόν του SG Terrance Ferguson, ο οποίος έχει προοπτική, αλλά και του αθλητικού G-F Hamidou Diallo.

 

PHOENIX SUNS

Οι Σανς έκαναν μία απογοητευτική σεζόν πέρυσι, τερματίζοντας στην τελευταία θέση της Δύσης με μόλις 19 νίκες. Το πρώτο πράγμα που έκαναν το καλοκαίρι ήταν να αλλάξουν προπονητή και να υπογράψουν τον Monty Williams, ο οποίος έχει περγαμηνές κυρίως όμως σαν assistant coach. To Phoenix έχει τρεις πολύ ταλαντούχους παίκτες, τον εξαιρετικό σκόρερ Devin Booker, τον περυσινό Νο1 στο draft Deandre Ayton, και τον πολύ αθλητικό Kelly Oubre Jr. Ο GM James Jones κινήθηκε έξυπνα στην off season και έφερε εμπειρία στην ομάδα ώστε να μπολιαστεί με το ταλέντο των τριών προαναφερθέντων. Καταρχήν υπέγραψε τον MVP του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ricky Rubio ώστε να του δώσει την οργάνωση του παιχνιδιού, αλλά και να προσπαθήσει να χαλιναγωγήσει τον ατομιστή πολλές φορές Μπούκερ. Σαν back-up του Έιτον ήρθε από την Βοστώνη ο σκληροτράχηλος Aron Baynes και στους forward ο προικισμένος Dario Saric ώστε να ξεκινάει στο 4. Βάθος στους ψηλούς θα δίνει ο Frank Kaminsky που ήρθε φέτος από την Σάρλοτ, ενώ με ενδιαφέρον θα δω τον rookie Cameron Johnson που επέλεξαν στο Νο11 με trade από την Μινεσότα. Το ρόστερ των Σανς είναι για +30 νίκες, αλλά στην πολύ ανταγωνιστική δυτική περιφέρεια μόνο 2-3 ομάδες μπορούν να βάλουν από κάτω. Οι πιθανότητες για tanking είναι αυξημένες.

 

PORTLAND TRAIL BLAZERS

Οι Μπλέιζερς έφτασαν πέρυσι στους τελικούς της Δύσης, κόντρα στα προγνωστικά και παίζοντας ωραίο μπάσκετ. Παρότι είχαν κάποιες απώλειες με κυριότερες αυτές των Aminu, Harkless, Curry και Kanter, διατήρησαν το καλύτερο δίδυμο περιφερειακών στον ΝΒΑ, το δίδυμο των Damian Lillard – CJ McCollum. Παίκτες κλειδιά όπως οι Skal Labissiere, Rodney Hood και Yusuf Nurkic (θα αργήσει να επιστρέψει από τον τραυματισμό) παρέμειναν στην ομάδα και θα δώσουν λύσεις και βάθος. Έμενε λοιπόν να γίνουν οι απαραίτητες κινήσεις ώστε να καλυφθούν οι αποχωρήσεις που είχαν. Κατά την γνώμη μου η καλύτερη προσθήκη είναι ο σέντερ Hassan Whiteside με γεμάτες χρονιές στο Μiami. Είναι πολύ καλός και στις δύο πλευρές του παρκέ και πιο αθλητικός από τον Νούρκιτς. Τα κενά στα φτερά θα καλύψουν οι Mario Hezonja, Kent Bazemore, και Anthony Tolliver, ενώ την τεράστια αύρα του θα φέρει και ο Pau Gasol. Ο Λίλαρντ είναι επιπέδου All Star και ξεκάθαρα μέσα στους 10 καλύτερους παίκτες της λίγκας, ο Μακ Κόλουμ είναι σταθερά μέσα στους καλύτερους σκόρερ, το supporting cast έχει βάθος και ποιότητα, ενώ το MODA CENTER είναι μία από τις καλύτερες έδρες του ΝΒΑ. Στο δικό μου μυαλό οι Μπλέιζερς είναι η μόνη ομάδα που μπορεί να μπει σφήνα στους δύο του Λ.Α. Η παρουσία τους και φέτος στους τελικούς της Δύσης, για εμένα δεν θα είναι έκπληξη.

 

SACRAMENTO KINGS

Οι βασιλιάδες βρίσκουν σιγά σιγά τον δρόμο τους και τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια δείχνουν να βαδίζουν βάση πλάνου. Βασίζονται στην νεανική και πολύ ταλαντούχα τριπλέτα των De’ Aaron Fox, Buddy Hield και Marvin Bagley, ενώ σημαντικός είναι και το μέλος της φετινής Team USA, Harrison Barnes. Ο Φοξ είναι ένας ικανότατος PG που σκοράρει με εκατό τρόπους, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί εξαιρετικά για τους συμπαίκτες του. Θεωρώ ότι έχει όλα τα φόντα να γίνει τα επόμενα χρόνια ένας από τους ΤΟΡ 5 point guards του NBA. Στο ρόστερ υπάρχει έντονη Σερβική παρουσία, ελέω Vlade Divac με τον εξαιρετικό Bogdan Bogdanovic και τον χρησιμότατο PF Nemanja Bjelica. Ο Ντίβατς προσπάθησε να καλύψει κάπως το έλλειμα εμπειρίας του ρόστερ υπογράφοντας τον γερόλυκο Trevor Ariza, τον Cory Joseph για back up του Hield, αλλά και τον center Dewayne Dedmon από την Atlanta. Οι Kings έχουν συνηθίσει πλέον να μένουν εκτός play off και θεωρώ ότι αυτό δεν θα αλλάξει ούτε φέτος. Παρόλα αυτά αν καταφέρουν και εξελίξουν την τριάδα των Φοξ – Χίλντ – Μπάγκλει, τότε θα αρχίσουν τουλάχιστον να αισιοδοξούν και θα αποκτήσουν κίνητρο για το μέλλον.

 

SAN ANTONIO SPURS

Μια από τις καλύτερες ομάδες των τελευταίων 20 χρόνων είναι οι Σπέρς, έχοντας έναν προπονητή θρύλο στον πάγκο τους και παρουσιάζοντας κατά καιρούς εξαιρετικά ρόστερ. Φέτος και πάλι η ομάδα θα στηριχτεί στην εμπειρία των βασικών στελεχών της, προεξάρχοντος του φοβερού LaMarcus Aldridge που τον τοποθετώ στους 5 καλύτερους σέντερ του πρωταθλήματος. Δίπλα του ο πολύ καλός σκόρερ DeMar DeRozan, αλλά και οι πολύπειροι Rudy Guy, Marco Belinelli και Patty Mills. Τα σπιρούνια θα είναι μια ομάδα με αρχές, θα παίζουν μυαλωμένα διατηρώντας την ταυτότητά τους. Θεωρώ όμως ότι στερούνται βάθους για να φτάσουν πολύ μακριά. Η πρόκριση στην post season δεν είναι εξασφαλισμένη και μετά από πολλά χρόνια πιστεύω ότι θα μείνουν εκτός. Είναι δεδομένο ότι ο coach Popovic έχει την ικανότητα να βρίσκει λύσεις σε όλα, όμως εμένα οι Σπέρς μου δείχνουν μία ομάδα αρκετά γερασμένη. Τα μάτια μας θα είναι σε ένα πολύ ελπιδοφόρο project τον Κροάτη PF Luka Samanic που έχει το πακέτο να διαγράψει εξαιρετική πορεία.

 

UTAH JAZZ

Για πολλούς η Γιούτα είναι ομάδα για την πρώτη τετράδα της Δύσης και δυνητικά μία από τις υποψήφιες να μπει σφήνα στα μεγάλα φαβορί για τους τελικούς. Έχει στις τάξεις της τον καλύτερο αμυντικό center του πρωταθλήματος, τον Rudy Gobert και έναν από τους καλύτερους νέους περιφερειακούς τον Donovan Mitchell. Από φέτος ενισχύθηκε και με τον έμπειρο και ικανό PG Mike Conley και τον εξαιρετικό σουτέρ Bojan Bogdanovic. Ήρθε επίσης ο έμπειρος forward Jeff Green και παρέμειναν στις θέσει των G-F οι Joe Ingles και Dante Exum. Το υλικό των Τζαζ είναι πολύ καλό και ο Μίτσελ θεωρώ πως κάποια στιγμή θα διεκδικήσει τον τίτλο του MVP, παρόλα αυτά εγώ δεν θεωρώ ότι η Γιούτα είναι έτοιμη για το step up και περιμένω να την δω στα ίδια επίπεδα με πέρυσι.

 

Ανάλυση – παρουσίαση ομάδων του ΝΒΑ (Ανατολική Περιφέρεια)

Coffee House