Σεβαστός και αγαπητός, ο συνάδελφος Αντώνης Κατσαρός που αρθρογράφησε για τον σοβαρότατο τραυματισμό του Γιώργου Παλάλα, που και για μένα (προσωπικά) έρχεται σε μιαν άσχημη στιγμή, που έχει να κάνει με τη συμπλήρωση τριών χρόνων (στις 25) της φυγής για τα επουράνια, του αγαπημένου μου τραγουδιστή, του Ντέμη Ρούσσου.
Ο υπογράφων… κατάφερε πολλές φορές να κεντρίσει το ενδιαφέρον, λόγω της ξεροκεφαλιάς του και αυτήν τη… ξηρασία, θα την αναδείξω (για μιαν ακόμη φορά) στις παρακάτω γραμμές.
Αντώνη μου, διαφωνώ και κάθετα και οριζόντια και παραλλήλως και εντός, εκτός και επί τα αυτά!
-Πως τα λέω ε; Λοιπόν, εσύ έβαλες “ίσως σταματήσει ο Γιώργος” στο κείμενο σου και το… πουλάρι, δηλαδή εγώ, σε πήρα… “σβάρνα και ανάποδα”!
Ξέρεις όμως, τι… πουλάρι είναι και ο ίδιος ο Γιώργος; Σίγουρα κάτι ξέρεις φίλε, αλλά σαν εμένα, το Γιώργο, δεν τον γνωρίζει κανείς (από το χώρο της καλαθόσφαιρας, εκτός βέβαια από τους δικούς του).
Ο Γιώργος μας, θα επανέλθει φίλε Αντώνη και ξέρω ότι χαίρεσαι που το διαβάζεις αυτό!
Αν δεν επανέλθει; Αν δεν, να σου πω κάτι. Είναι κάτι παραπάνω και από σίγουρο ότι ο Γιώργος δεν θα τερματίσει με αυτόν τον τρόπο την καριέρα του, εκτός αν το αποφασίσει ο ίδιος! Μόνο τότε.
Να σου πω και ένα μικρούτσικο περιστατικό, όταν του τηλεφώνησα για να μου πει τα νεότερα; Κάτι του είπα και τον έκανα να… σκάσει στα γέλια (ξέρω τα κουμπιά του)!!!
