Πραγματικά, θα είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον να μπορούσε κανείς με κάποιο τρόπο να μπει στο μυαλό του Βασίλη Σπανούλη. Σχεδόν επτά χρόνια μετά την αποχώρησή του από τον Παναθηναϊκό, ο «Kill Bill» σαφώς και θα αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος για την επιλογή του να έρθει στον Πειραιά, όπου με το «καλημέρα» ανέλαβε το ρόλο που του ταιριάζει… γάντι: αυτόν του ηγέτη!
Ναι, ο Σπανούλης είναι συχνά επιρρεπής στα λάθη. Ναι, χωρίς αυτόν στο παρκέ, ο Ολυμπιακός κατάφερε το 2012 να ανατρέψει το εις βάρος του σκορ στον τελικό με την ΤΣΣΚΑ, ενώ έναν χρόνο μετά, κόντρα στη Ρεάλ, χρειάστηκε να καθίσει στον πάγκο για να καθαρίσει το μυαλό του. Είναι στιγμές που ίσως το παρακάνει, επιχειρώντας να σουτάρει έχοντας ένα… δάσος από χέρια μπροστά του ή να διεισδύσει κόντρα σε θηρία.
Αλλά είναι αυτός που τραβάει πάνω του όλη την αντίπαλη άμυνα, αυτός που την κρίσιμη στιγμή θα αναλάβει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά και θα ανοίξει διαδρόμους για τους συμπαίκτες του. Δεν ήταν τυχαία η ανάδειξή του σε MVP της Ευρωλίγκας το 2013, αλλά και για δεύτερη συνεχόμενη του φάιναλ φορ! Και θυμηθείτε τούτο: το 2009 στο Βερολίνο, ως παίκτης του Παναθηναϊκού τότε, είχε κατακτήσει πάλι τον συγκεκριμένο τίτλο διάκρισης! Τρεις φορές στο σύνολο και πλέον ο μεγάλος Τόνι Κούκοτς τον έχει παρέα στη σχετική λίστα!
Ήταν αυτός που με 22 πόντους σε ένα (!) ημίχρονο και πέντε τρίποντα (ειδικά το τελευταίο ήταν… τρομακτικό) έκανε σκόνη τις ελπίδες της Ρεάλ για επιστροφή στο θρόνο μετά από 18 ολόκληρα χρόνια! Και αυτός που πέρσι στον ημιτελικό του φάιναλ φορ της Μαδρίτης έκανε τους Ρώσους της ΤΣΣΚΑ να τον καταριούνται, αφού με ένα ανεπανάληπτο κρεσέντο στο τέλος, τους πήρε την… μπουκιά από το στόμα.
Είναι ηλίου φαεινότερο πως πλέον γελάνε και τα μουστάκια του Λαρισαίου γκαρντ! Και τι δεν έχει ακούσει! Ό,τι είναι υπερεκτιμημένος, ότι είναι… φραγκοφονιάς, ότι είναι ατομιστής, ότι μόνο κανένα… κυπελλάκι μπορεί να δώσει στον Ολυμπιακό. Να λοιπόν, που με αυτόν πολυτιμότερο παίκτη (αλλά και τον Πρίντεζη να τον ακολουθεί σε απόδοση) οι «ερυθρόλευκοι» έχουν πανηγυρίσει από τη σεζόν 2010-2011 κι έπειτα το repeat στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση στην Ευρώπη, τρία πρωταθλήματα Ελλάδας κι ένα κύπελλο!
Η επιχείρηση «εκδίκηση» για τον Σπανούλη, είχε βέβαια πολλά συνέχειες. Οι τελικοί των πλέι οφ του 2012 με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό φάνταζαν (και ήταν) το απόλυτο δέλεαρ για να γράψει μια ακόμα χρυσή σελίδα στην καριέρα του. Λίγο το έχετε να αφήνει κανείς την κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα της τελευταίας -μέχρι τότε- 15ετίας για τον «αιώνιο» αντίπαλο, φτάνοντας στο σημείο να είναι το σημείο αναφοράς στο νέο του «σταθμό»; Ε, λοιπόν, το έκανε κι αυτό! Χάρη στη δική του σπουδαία εμφάνιση (κυρίως) ο Ολυμπιακός επιβλήθηκε στον πέμπτο και καθοριστικό τελικό στο ΣΕΦ με τον «Kill Bill» να… βγάζει τη γλώσσα του!
Πρόπερσι ήρθε το δεύτερο πρωτάθλημα και πέρσι η ιστορία έγραψε πως αυτός ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής στον τίτλο του πρωταθλητή και μάλιστα με διπλό break και ισάριθμα buzzer beaters. Στον Σπανούλη, πλέον, κανείς δε θα μπορεί να του προσάψει τίποτα, παρά μόνο άπαντες θα παραδεχθούν ότι είχε πολλά κιλά «καρύδια» που πήρε το ρίσκο να αφήσει τα σίγουρα για να πάει εκεί που τον περίμεναν σα Μεσσία για μια διαδρομή, η οποία διαγράφηκε λαμπρή και ποιος ξέρει ακόμα τι επιφυλάσσει. Τα λόγια, εξάλλου, του Μάλκολμ Ντιλέινι, αποτυπώνουν το σεβασμό και την εκτίμηση ολόκληρης της μπασκετικής Ευρώπης προς το πρόσωπο του αρχηγού του Ολυμπιακού: «Ο Σπανούλης είναι δολοφόνος! Ο κορυφαίος clutch παίκτης στην Ευρώπη!» έγραψε -και δεν είναι ο μοναδικός- ο Αμερικανός γκαρντ -των Ατλάντα Χοκς πλέον- στο twitter κι εμείς δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε απόλυτα μαζί του.
