Από τον Σπανούλη, τον Ζήση, τον Φώτση, στον Παπαπέτρου, τον Χαραλαμπόπουλο και τον Ντόρσεϊ… Η Εθνική Ελλάδας αλλάζει και μένει να δούμε πώς θα ανταποκριθεί στα νέα δεδομένα!
Η παλιά, μεγάλη φουρνιά των επιτυχιών παρέδωσε τη σκυτάλη στους νεότερους. Ο Γιάννης Μπουρούσης και ο Στράτος Περπέρογλου αποτελούν τα τελευταία… απομεινάρια εκείνης της φουρνιάς. Ευτυχώς, βέβαια, πρόκειται για δύο σπουδαίους παίκτες. Ο Μπουρούσης ήταν φέτος μακράν ο καλύτερος ψηλός σε Ευρωλίγκα και ισπανικό πρωτάθλημα, ενώ ο “Πέρπε” εξακολουθεί να ανταποκρίνεται στο τοπ επίπεδο.
Ο Νικ Καλάθης αναβαθμίζεται διαρκώς και πλέον θα αποτελεί τον κινητήριο μοχλό του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, έχοντας σαν σωματοφύλακες δίπλα του τον πυραυλοκίνητο Κώστα Σλούκα και τον σκληροτράχηλο, Βαγγέλη Μάντζαρη. Από εκεί και πέρα, ο πάντα μαχητικός Γιάννη Αθηναίου θα παλέψει για μια θέση στα γκαρντ, ενώ με… φόρα έρχεται ο εξαιρετικά ταλαντούχος, Τάιλερ Ντόρσεϊ, που ενδεχομένως φέτος να μπει στα βαθιά.
Στη θέση “3” παρατηρείται φοβερός συνωστισμός και η ποιότητα ξεχειλίζει. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο αποτελεί τον ηγέτη της νέας εποχής, ο Στράτος Περπέρογλου τη σταθερή αξία και ο Κώστας Παπανικολάου έναν παίκτη που δεν μπορείς να τον κόψεις λόγω του πάθους και της ενέργειάς του. Σε αυτούς προσθέστε τον πολλά υποσχόμενο Ιωάννη Παπαπέτρου, ο οποίος ωριμάζει εντυπωσιακά, το next best thing, Βασίλη Χαραλαμπόπουλο, αλλά και τον γεμάτο εκρηκτικότητα και αθλητικά προσόντα, Θανάση Αντετοκούνμπο.
Σίγουρα κάποιοι εκ των προαναφερθέντων θα “κοπούν”, όσο δύσκολη κι αν μοιάζει η απόφαση, ενώ κάποιοι θα ανέβουν και στο “4”, όπου υπάρχει μόνο ο Δημήτρης Αγραβάνης, ελλείψει του Γιώργου Πρίντεζη και του Κώστα Καϊμακόγλου.
Στα “πεντάρια” τα πράγματα δείχνουν πιο ξεκάθαρα. Οι Γιάννης Μπουρούσης και Κώστας Κουφός θα βρεθούν κανονικά στην αποστολή εφόσον είναι υγιείς, με τους Βασίλη Καββαδά και Γιώργο Μπόγρη να παλεύουν για την τελευταία θέση στη δωδεκάδα. Αμφότεροι προέρχονται από εξαιρετικές εμφανίσεις -σε άλλα δεδομένα βέβαια- και μένει να δούμε ποιος θα πείσει περισσότερο τον Φώτη Κατσικάρη.
Όπως και να ΄χει, η Εθνική ομάδα μπορεί να περάσει τον… σκόπελο του Προολυμπιακού Τουρνουά και να ταξιδέψει στο Ρίο. Η εμπειρία λείπει, όμως ποιότητα εξακολουθεί να υπάρχει. Μεγάλο πλεονέκτημα σε αυτή τη φουρνιά είναι η φρεσκάδα και η ενέργεια λόγω του χαμηλού μέσου όρου ηλικίας και της δίψας για διάκριση με το εθνόσημο. Τώρα, ποιοι θα πάνε μπροστά είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Ταλέντο υπάρχει, καλό κλίμα υπάρχει και πλέον μένει το δέσιμο. Στόχος είναι να δημιουργηθεί ξανά ο εθνικός κορμός, με τα χρόνια θα αποκτά συνοχή και θα είναι σύντομα σε θέση να διεκδικήσει ένα μετάλλιο σε μεγάλη διοργάνωση…
