21 Ιουνίου 1995. Στο νεότευκτο κλειστό του ΟΑΚΑ, ξυπνούν μνήμες από το «χρυσό» Ευρωμπάσκετ του 1987.
Η Ελλάδα, οκτώ χρόνια μετά τον πρωτοφανή θρίαμβο στο ΣΕΦ, διοργανώνει ξανά το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ανδρών (σ.σ. το 29ο) και η εμφάνισή της κόντρα στη -μετέπειτα νικήτρια του τουρνουά- Γιουγκοσλαβία γεννά μεγάλες προσδοκίες.
Η ήττα στην παράταση με 84-80 (κ.α. 72-72) προκάλεσε τη γκρίνια των διεθνών που προεξέχοντος του πάντα ευφραδούς Παναγιώτη Φασούλα (σ.σ. η ατάκα του για τα πατατάκια έκανε πάταγο) καλούν τον κόσμο να γεμίσει το γήπεδο στα επόμενα ματς.
Η ελληνική ομάδα θα καταλάβει τελικά την 4η θέση, ενώ η Λιθουανία η οποία μάλιστα στηρίχθηκε οικονομικά από τους δύο μεγάλους αστέρες της, τον Σαμπόνις και τον Μαρτσουλιόνις, ώστε να είναι παρούσα στους αγώνες κατετάγη δεύτερη.
Η Γιουγκοσλαβία, στην επανεμφάνισή της μετά τον αποκλεισμό που της είχε επιβληθεί λόγω του εμφυλίου, θα πανηγυρίσει το χρυσό μετάλλιο μετά από έναν τελικό που έμεινε στην ιστορία για το εκπληκτικό θέαμα που προσέφερε, αλλά και για το σύνθημα «Λιέτουβα-Λιέτουβα» που κραύγαζαν οι θεατές, οι οποίοι είχαν πάρει το μέρος των Λιθουανών.
