«Κάθε αρχή και δύσκολη» λένε. Έτσι και για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο, το να αποτελεί μέλος της χειρότερης ομάδας του ΝΒΑ δεν ήταν κάτι που φρέναρε την εξέλιξή του.
Γιατί, δίχως υπερβολή, κάποιος μπορεί να παρομοιάσει την αγωνιστική περίοδο 2013-2014, την πρώτη του στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, για το σύλλογο από το Μιλγουόκι με τα δύσκολα χρόνια που αναγκάστηκε να περάσει ο ίδιος και τα αδέρφια του στους δρόμους της Αθήνας, παλεύοντας σκληρά προκειμένου να επιβιώσουν.
Η περίπτωσή του ιδιάζουσα και οι προσδοκίες που έχουν γεννηθεί τεράστιες. Ο ίδιος βέβαια παραμένει ταπεινός και αγνός. Τόσο αγνός όσο και το αστείρευτο ταλέντο του, απορροφώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια που θα του φανεί χρήσιμη σε κάθε τομέα της ζωής του, είτε αυτή σχετίζεται άμεσα με το μπάσκετ είτε όχι. Ακόμα ανακαλύπτει τον εαυτό του (η αναζήτηση της πραγματικής μας φύσης δε σταματά ποτέ άλλωστε) και το σίγουρο είναι πως όταν διευρύνει πλήρως τους αθλητικούς, και όχι μόνο, ορίζοντές του, τότε ο ουρανός θα φαντάζει πολύ μικρός για να χωρέσει την προσωπικότητά του.
Προτού βέβαια οι Μπακς τον επιλέξουν στο νούμερο 15 του draft, προτού ξεκινήσει βασικός σε αναμέτρηση του ΝΒΑ, προτού συμμετάσχει –κανείς δε θα μπορέσει ποτέ να κατανοήσει πλήρως πώς ένιωσε εκείνη τη στιγμή– για πρώτη φορά σε All Star Game (από τη rookie του σεζόν κιόλας), ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έπαιζε στην ταπεινή αλλά τόσο πλούσια από παιδιά με ταλέντο και φιλοδοξία Α2 και μετά το τέλος της κάθε προπόνησης, μαζί με τον αδερφό του Θανάση, ζύγιζε τις πιθανότητές που του αναλογούσαν για να υλοποιήσει την πιο τρελή του φαντασίωση. Οι ανιχνευτές ταλέντων του «Μαγικού Κόσμου» έκαναν παρέλαση έξω από το κλειστό γήπεδο του Φιλαθλητικού προκειμένου να δουν από κοντά το Greek Freak.
Μάλιστα, η ιστοσελίδα DraftExpress είχε ετοιμάσει ένα εκπληκτικό video για τον Έλληνα Star, ακτινογραφώντας με μοναδικό τρόπο τα πλεονεκτήματα και μειονεκτήματά του. Σχεδόν ένα χρόνο μετά, οι εμφανίσεις που πραγματοποίησε στην πρώτη του χρονιά στο ΝΒΑ –6.8 πόντοι και 4.4 ριμπάουντ ανά παιχνίδι– ανάγκασαν τους ανθρώπους των «Ελαφιών» να τρίβουν τα χέρια τους από ικανοποίηση. Κάθε μέρα, κατά τη διάρκεια κάθε αγώνα και προπόνησης, εμπλούτιζε το ρεπερτόριό του με κάτι νέο. Τον έχουν αποκαλέσει «νέο Κέβιν Ντουράντ». Κάποιοι, κυρίως από την Ελλάδα, έχουν τολμήσει να τον αναφέρουν στην ίδια πρόταση με τον Μάτζικ Τζόνσον, όσον αφορά το αγωνιστικό του προφίλ.
Θέλει να αφήσει το στίγμα του. Το πιστεύει. Το πιστεύει και το θέλει σε τέτοιο βαθμό που αρνείται πεισματικά να αποχωρήσει από το προπονητικό κέντρο των Μπακς, εάν δεν είναι ο τελευταίος που θα εγκαταλείψει το παρκέ. «Δε θέλω να είμαι ένας καλός παίκτης. Θέλω να γίνω σπουδαίος», δηλώνει χαρακτηριστικά. Αρκετοί αναρωτιούνται που βρίσκει τόση δύναμη;
Η απάντηση φαντάζει –και ίσως είναι– απλή. Οι καθημερινοί αγώνες που ήταν αναγκασμένος να δίνει από την παιδική του ηλικία, βγαίνοντας νικητής από τους περισσότερους, τον πότισε με το μέταλλο του μαχητή. Ένα μέταλλο με το οποίο πολλοί γεννιούνται, αλλά μόνο όσοι δεν υποκύπτουν στις αντιξοότητες συνειδητοποιούν πως το διαθέτουν. Ο Γιάννης είναι, ή τουλάχιστον θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι, ένας από τους λίγους «ευλογημένους».
Στο Μιλγουόκι έχουν αφοσιωθεί πλήρως στο χαμογελαστό παιδί της Ελλάδος. Κάνουν τα πάντα προκειμένου να τον βοηθήσουν να ανελιχτεί στον παίκτη που πιστεύουν ότι μπορεί να γίνει, θέλοντας βέβαια και οι ίδιοι να βγουν κερδισμένοι από την υπόθεση «Αντετοκούνμπο». Όλοι τον αγαπούν. Από το προπονητικό επιτελείο μέχρι τους φιλάθλους της ομάδας και από τους συμπαίκτες του μέχρι τους sportcasters. Η επικοινωνία του με τον κόσμο είναι εκπληκτική.
Ο ίδιος δείχνει να απολαμβάνει την κάθε στιγμή. Μάλιστα ο David Morway, βοηθός γενικού διευθυντή των Μπακς, αποκάλυψε ένα αστείο και συνάμα ανθρώπινο περιστατικό που έζησε με τον Γιάννη. Όταν μία μέρα ο Morway είχε προσφέρει λίγη σπιτική μαρμελάδα με φυστικοβούτυρο στον Έλληνα forward, ο τελευταίος αναφώνησε επιδοκιμαστικά. Βιώνει την κάθε του εμπειρία όπως ακριβώς και η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων.
Ακόμα και σήμερα βέβαια υπάρχουν στιγμές που ίσως δεν μπορεί να πιστέψει πως βρίσκεται στο ΝΒΑ, μακριά από τις κακουχίες που ήταν αναγκασμένος να αντιμετωπίζει μέχρι και πριν από μερικά χρόνια. Όμως πλέον θα πρέπει να συνηθίσει και να αποδεχτεί τη μοίρα του. Από εδώ και στο εξής, όπως έκανε και την αγωνιστική περίοδο η οποία κοντεύει να ολοκληρωθεί, είναι υποχρεωμένος να κατανοήσει πως η ζωή του τα έφερε έτσι ούτως ώστε να αντιμετωπίζει εν ενεργεία θρύλους του αθλήματος, όπως οι Κέβιν Ντουράντ και ΛεΜπρόν Τζέιμς.
Οι ώρες αγωνίας έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Τώρα αυτό που έχει να κάνει είναι να απολαύσει τη βόλτα. Τόσο για τον ίδιο όσο και για την οικογένειά του, η οποία τον στήριζε, τον στηρίζει και θα συνεχίσει να τον βοηθά, να τον εμψυχώνει και να τον επευφημεί καθώς θα βαδίζει εκείνο το μονοπάτι που οδηγεί στην καταξίωση και τη δόξα.
