Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες σχολιάζει τη λατρεία των Κύπριων για το μπάσκετ, αλλά και την προσπάθεια που χρειάζεται να καταβάλλουν όλοι ώστε να βελτιωθεί κι άλλο.
Μερικές φορές αρκεί να μιλήσεις δύο λεπτά με έναν άνθρωπο που δεν γνώριζες την ύπαρξή του μέχρι εκείνη τη στιγμή, για να καταλάβεις πολλά.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό που έχω καταλάβει είναι η αγάπη για το μπάσκετ κι ο ενθουσιασμός που υπάρχει στους ανθρώπους που ασχολούνται με το site.
Το μπάσκετ να ξέρετε ένα πράγμα… είναι παντού το ίδιο. Διαφοροποιείται ως προς την ποιότητα, την τεχνογνωσία, τις ικανότητες, αλλά στο τέλος είναι το ίδιο παιχνίδι.
Παιχνίδι ε, όχι άθλημα.
Μπορεί το κυπριακό μπάσκετ να υστερεί σε σχέση με σημαντικές χώρες της Ευρώπης, αλλά η αγάπη για αυτό υπάρχει κι είναι εκεί.
Παράγοντες βάζουν τα χρήματα τους σε ομάδες, προπονητές σπαταλούν χρόνο, παίκτες ιδροκοπάνε καθημερινά με στόχο να γίνουν καλύτεροι, γονείς τρέχουν τα παιδάκια τους στις Ακαδημίες.
Όπως όλοι. Όπως παντού.
Η αμφιβολία στο δικό μου μυαλό είναι κατά πόσο έχει πείσμα το κυπριακό μπάσκετ. Πείσμα να πείσει τον κόσμο πως μπορεί να κάνει βήματα μπροστά και να προοδεύσει. Δε ζητάει κανείς να συναγωνιστεί υπερδυνάμεις, αλλά σιγά σιγά να βελτιωθεί.
Προσωπική μου άποψη είναι πως τα πάντα εξαρτώνται από τους γηγενείς παίκτες. Ο Αμερικάνος θα έρθει με σκοπό να βρει καλύτερο συμβόλαιο σε άλλη χώρα και για αυτό το λόγο θα… μπουμπουνίσει και 30 σουτ μπας και δείξει το κοντέρ «40 πόντους».
Το θέμα είναι οι Κύπριοι παίκτες να πεισμώσουν, να βελτιωθούν, να τολμήσουν (να βγουν στο εξωτερικό, να αποκτήσουν προσωπικό γυμναστή το καλοκαίρι, κλπ.).
Το θέμα είναι οι προπονητές να πιστέψουν στους Κύπριους παίκτες τους και να μη δίνουν τα κλειδιά της ομάδας χωρίς κόπο στους Αμερικανούς οι οποίοι σήμερα είναι κι αύριο δεν είναι (και καλά κάνουν διότι είναι επαγγελματίες).
Το θέμα είναι οι παράγοντες να χαμογελάσουν μετά από μία ήττα της ομάδας που θα έχει έρθει με έναν πιτσιρικά 18άχρονο να παίζει 30’ και να μη γκρινιάζουν στον προπονητή που τον εμπιστεύτηκε.
Όλα αυτά να γίνουν σιγά σιγά, δε χρειάζεται βιασύνη. Πείσμα και θέληση χρειάζεται.
ΥΓ: Θα είναι τραγικό αν δεν ξεκινήσει το πρωτάθλημα για τις πληρωμές των διαιτητών. Το Cyprusbasket.net θα ψάξει το θέμα και θα βρει ποιος έχεις λάθος…
