Η… Μηχανή του Χρόνου μας πήγε λίγο μπροστά, επιστροφή στην πραγματικότητα!

0

Ο Νίκος Βαγγέλης σχολιάζει στο cyprusbasket.net το παρόν και το μέλλον της Εθνικής Ανδρών, επιχειρώντας να μας… προσγειώσει στην πραγματικότητα

Αλήθεια ποιος από εμάς περίμενε διαφορά μικρότερη των 20-30 πόντων στο παιχνίδι με την Σλοβακία; Όλα ήταν εναντίον τους, όμως οι διεθνείς μας ξεπέρασαν τους εαυτούς τους και λίγο έλειψε να πετύχουν ένα ιστορικό διπλό, παρά τις απουσίες όλων των έμπειρων παικτών. Έπαιξαν με σθένος και μαγκιά, χωρίς ίχνος φόβου παρά την ποιότητα και το… βάθος των αντιπάλων τους και θα μπορούσαν να αποδράσουν με το διπλό, κάνοντάς μας περήφανους.

Τα κέρδη από αυτή την ήττα είναι πολλά. Η… Μηχανή του Χρόνου μας πήγε λίγα χρόνια μπροστά, όμως θα πρέπει να επιστρέψουμε πίσω στην πραγματικότητα.

Η ομάδα είχε ένα καλό χρονικό διάστημα τεσσάρων εβδομάδων όπου δουλεψε πολύ και παρότι έχασε την τελευταία στιγμή τον Ιάκωβο Παντελή, ο οποίος είναι μετρ στα «κλειστά» παιχνίδια και παρότι φορτώθηκε με φάουλ ο Χρίστος Λοϊζίδης και υπήρξε απίστευτη λειψανδρία, με όπλο την επιθετική άμυνα και τις «μεικτές» αμυντικές τακτικές, η Εθνική κατάφερε να μείνει κοντά στο σκορ, γύρισε το 36-25 και με 14 αναπάντητους πόντους βρέθηκε στο +3 στην ανάπαυλα του ημιχρόνου, δίνοντας μάχη μέχρι εσχάτων για το ροζ φύλλο.

Οι Σλοβάκοι γνωρίζοντας την έλλειψη εμπειρίας και τις ηχηρές απουσίες, υποτίμησαν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα και γι’ αυτό τους αιφνιδιάσαμε. Κλειδί ηταν οι… χειροπέδες στον «νατουραλιζέ» των αντιπάλων μας, Αντρέ Τζόουνς, ο οποίος έμεινε στους 9 πόντους, ενώ στα φιλικά είχε 21 κατά μέσο όρο. Σταματήσαμε τον Αντρέ Τζοόυνς στους 9 πόντους, ενώ είχε 21 πόντους μέσο όρο στα φιλικά προετοιμασίας. Σίγουρα στοίχισαν τα χαμένα ριμπάουντ και το ισχνό 46% στις ελεύθερες βολές. Χρειάζεται γενικά πολλή δουλειά στη συγκέντρωση, καθώς λόγω απειρίας έγιναν σοβαρά λάθη.

Το rotation χωρίς τον Ιάκωβο αναγκαστικά άλλαξε και χρειάστηκε να αναλάβουν ρόλο οργανωτή-εκτελεστή από τον πάγκο ο Στέφανος Ηλιάδης και ο Γιάννης Γιανναράς, οι οποίοι ανταποκρίθηκαν ως ένα σημείο. Στους ψηλούς υπάρχει απίστευτη λειψανδρία και οι τρεις που απέμειναν (Λοϊζίδης, Κουμής, Σταυρινίδης) έκαναν πραγματικά υπερπροσπάθεια.
Το μότο, πλέον, είναι ένα: ΔΟΥΛΕΙΑ! Αυτή η Εθνική με τις προσθήκες του Νίκου Στυλιανού, του Ιάκωβου Παντελή, του Γιώργου Θεοχαρίδη, του Βίκτωρα Ιερωνυμίδη κι ενός καλού ξένου, μπορεί να κάνει πολλά, σε συνδυασμό και με την ταλαντούχα νέα γενιά που έρχεται από πίσω. Σίγουρα χρειάζεται χρόνος για να επιτευχθεί η καλύτερη δυνατή χημεία. Όλοι θα πρέπει να… σκύψουν το κεφάλι κάτω και να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό.

Το «όπλο» σε αυτή τη νέα εποχή είναι σίγουρα η άμυνα και στόχος είναι να βρεθεί σκορ και ομοιογένεια στην επίθεση, κάτι που δεν είναι τόσο απλό γιατί η ομάδα είναι λίγο διάστημα μαζί και δεν υπάρχουν οι παίκτες της προσωπικής φάσης και της απομόνωσης, ούτε inside game στο low post για να βρεθεί από εκει δημιουργία και σκοράρισμα, καθώς κάτι τέτοιο δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο στη φύση των παικτών μας και επειδή οι αντίπαλοι είναι ψηλότερα κορμιά.
Πλέον, έχουμε μπροστά μας την Ρουμανία και οι παίκτες, αλλά και ο κόσμος θα πρέπει να παραμείνουν… προσγειωμένοι και να μην αφήσουν τον ενθουσιασμό από την εμφάνιση στη Σλοβακία να αποπροσανατολίσει.

Οι Ρουμάνοι είναι μια γεμάτη ομάδα, με πολύ καλό «νατουραλιζέ» παίκτη (Ουότσον) και μεγάλο αστέρι τον Εμμάνουελ Κάτε, ο οποίος ανήκει στην Ρεάλ Μαδρίτης και αγωνίζεται δανεικός στην Μούρθια. Τα ψηλά κορμιά και η δύναμη των αποψινών αντιπάλων μας κάνουν την αποστολή ακόμα πιο δύσκολη, αλλά η αποδεκατισμένη φροντ λάιν θα δώσει ό,τι έχει και δεν έχει στην άμυνα για να μείνει το σκορ χαμηλά και να έχουμε ελπίδες για κάτι καλό.

Καθοριστική θα είναι και η συμμετοχή του κόσμου στην κερκίδα. Με σκηνές ανάλογες του αγώνα με την Πορτογαλία, όλα μπορούν να γίνουν. Χρειάζεται στήριξη η νέα Εθνική ομάδα και στο μέλλον θα πατήσει ξανά γερά στα πόδια της για να έρθουν σταδιακά τα βήματα προόδου που όλοι θέλουμε.

Coffee House