Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για ένα υπέροχο διήμερο στον Στρόβολο που έδωσε ανάσα και πνοή στο μπάσκετ
Όταν ξεκινήσαμε την επικοινωνία και τη σχέση με το Κυπριακό μπάσκετ είχαμε κάνει μια ευχή. Να έρθει ο κόσμος, να αγκαλιάσει (ξανά) το αγαπημένο μας άθλημα και να βλέπουμε τα γήπεδα γεμάτα. Η αλήθεια είναι πως κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής σεζόν το μεγαλύτερο μαράζι ήταν οι άδειες εξέδρες. Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε, όμως, γράφτηκε ο πιο όμορφος επίλογος της μπασκετικής μας χρονιάς. Ένας επίλογος με γεμάτο γήπεδο, με χαμόγελα, με νέα παιδιά και με όλους τους θρύλους του σπορ μαζεμένους. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αποτέλεσε έναν πόλο έλξης με τον Μήτσο να διασκεδάζει και να χαίρεται με την καρδιά του την παρουσία του στον Στρόβολο. Το τουρνουά 2 on 2 που διοργανώθηκε είχε έναν μεγάλο προσκεκλημένο αλλά πάνω απ’ όλα είχε αγάπη για το μπάσκετ. Έδειξε πως υπάρχει σφυγμός και πεδίο δράσης απ’ όλους ώστε να πάρει ξανά τη θέση που του αρμόζει.
Το Cyprusbasket ήταν η πηγή ενέργειας όλης αυτής της προσπάθειας, την ώρα που η οικογένεια Παπαέλληνα αποδείκνυε το πόσο αγαπά και υπηρετεί τον αθλητισμό. Η παρουσία και η στήριξη της Stoiximan επίσης συνετέλεσε ώστε να γίνει μια εξαιρετική διοργάνωση με το περίπτερο της να κατακλύζεται από κόσμο που ήθελε να συναντήσει από κοντά τον 3D του Ευρωπαϊκού μπάσκετ. Δεν ήταν, όμως, μόνο αυτοί οι παράγοντες της επιτυχίας καθώς ο καθένας έβαλε ένα λιθαράκι για να ζήσουμε αυτό το υπέροχο διήμερο. Από τους χορηγούς μέχρι τη Δώρα Παντέλη που μας τίμησε με την παρουσία της κάνοντας το τοπίο ακόμη πιο όμορφο και μπασκετικό. Και από τους εθελοντές μέχρι τον Νίκο Βαγγέλη και τον Ανδρέα Κόκκινο που με τις φωνές τους έβαλαν τις νότες σε αυτή τη μαραθώνια κάλυψη του event.
Εδώ θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις. Έχοντας την ευλογία να ταξιδεύω τόσα χρόνια με την ομάδα του Παναθηναϊκού σε όλα τα μέρη της μπασκετικής Ευρώπης δεν έχω συναντήσει άνθρωπο να λατρεύει με τέτοια ανιδιοτέλεια το άθλημα μας όπως ο Νεοκλής Θεοχαρίδης. Να ζει και ν΄ αναπνέει και να δίνει τον καλύτερο του εαυτό για κάτι που λατρεύει. Η σπίθα του πολλές φορές μοιάζει μ’ έναν χείμαρρο παρόρμησης ο οποίος όμως έχει πάντοτε μια κατεύθυνση προς το καλό του μπάσκετ. Σαφώς θα κάνει και λάθη, σαφώς και αυτή η τρέλα του μπορεί να δημιουργήσει και αντιπάθειες, ωστόσο, είναι σπάνιο να βρίσκεις έναν τόσο καλό και παθιασμένο άνθρωπο. Ευχή είναι οι μπασκετικοί της Κύπρου να ενωθείτε και να πάτε με συντεταγμένο βήμα το άθλημα μπροστά. Εμείς, απλά θα βοηθούμε γιατί τύπους σαν τον Νεοκλή δεν βρίσκεις κάθε μέρα.
ΥΓ: Αλέκο και «Νέο» σας ευχαριστούμε μέσα από την καρδιά μας για τη φιλοξενία.
