Η στρατηγική επιτυχίας των Ράπτορς

0

“Αγαπητοί φίλοι, σήμερα κάνει ντεμπούτο στο σαιτ μας μια νέα στήλη, ο GM! O GM θα αρθογραφεί για θέματα NBA και ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ, από την οπτική γωνία των ανθρώπων που οργανώνουν, προγραμματίζουν, στελεχώνουν και γενικά σχεδιάζουν τις ομάδες που παίρνουν μέρος στις δύο μεγαλύτερες λίγκες του κόσμου. Ο σκοπός των άρθρων είναι να αναλύονται τεχνοκρατικά οι κινήσεις αλλά και οι στρατηγική των μεγάλων οργανισμών”

Φτάσαμε λοιπόν αισίως και στους εφετινούς τελικούς του ΝΒΑ, όπου οι Πρωταθλητές Golden State Warriors θα συναντήσουν τους πρωτοεμφανιζόμενους Toronto Raptors. Σαφώς και όλοι οι Έλληνες φίλαθλοι θα θέλαμε να δούμε τους BUCKS του Γιάννη σε αυτό το ζευγάρι, αλλά ο κύριος Kawhi Leonard είχε άλλη γνώμη.
Για τους ‘’Πολεμιστές’’ δεν έχω πολλά να πω, το sweep στους Blazers χωρίς KD και Cousins, ΄΄μιλάει’’ από μόνο του. Αντιθέτως θα ήθελα να μιλήσω για τους έταιρους φιναλίστ, τους Πτερόσαυρους και την εξαιρετική, κατά τη γνώμη μου, στρατηγική τους. Την στρατηγική τους όχι όσον αφορά την αντιμετώπιση των τελικών της Ανατολής, αλλά το σχεδιασμό και το πλάνο τους το περασμένο καλοκαίρι. Έτσι κι αλλιώς, πάγια θέση μου είναι ότι οι ομάδες που φτάνουν μακριά, είναι αυτές που έχουν στηθεί σωστά το καλοκαίρι.
Για να κατανοήσουμε λοιπόν τι έγινε το καλοκαίρι του 2018 στο Τορόντο, πρέπει να γυρίσουμε πίσω περίπου έναν χρόνο από σήμερα και να δούμε που βρίσκονταν οι Raptors στο τέλος της σεζόν 2017-18. Είχαν καταφέρει να κάνουν το καλύτερο ρεκόρ της ιστορίας τους στην regular season (59-23), καταλαμβάνοντας την πρώτη θέση στην Ανατολική Περιφέρεια. Στα play off έφτασαν στους ημιτελικούς της Ανατολής, όπου και αποκλείστηκαν από τους Cavaliers του Le Bron. Στον πάγκο τους είχαν έναν πολύ καλό προπονητή, τον Dwane Casey, ο οποίος μάλιστα ψηφίστηκε ως ο καλύτερος προπονητής του ΝΒΑ για την σεζόν 2017-18. Στο roster τους δέσποζαν τα ονόματα των πολύ καλών DeMar DeRozan (franchise player) και Kyle Lowry.
Έτσι λοιπόν όλοι περιμέναμε ότι το front office της ομάδας και κυρίως ο Πρόεδρος Masai Ujiri και ο GM Bobby Webster, δεν θα έκαναν πολλές αλλαγές, αλλά απλές και υποστηρικτικές κινήσεις, ώστε να ενισχύσουν το υπάρχον καλό υλικό και την επόμενη σεζόν να κάνουν το βήμα παραπάνω. Αντ’ αυτού Πρόεδρος και GM πήραν σφουγγάρι και έσβησαν σχεδόν τα πάντα!
Στην αρχή απέλυσαν τον Casey, τον βραβευμένο ως καλύτερο προπονητή της χρονιάς, αναβαθμίζοντας στην θέση του τον πρώην assistant, Nick Nurse. Στην συνέχεια αντάλλαξαν τον καλύτερο παίκτη τους (DeMar DeRozan) με τον Kawhi Leonard, ο οποίος δήλωνε δυσαρεστημένος στο να πάει στο Toronto και μάλιστα θα ήταν ελεύθερος να φύγει το καλοκαίρι του 2019. Διέλυσαν ουσιαστικά ότι έχτιζαν 7 χρόνια για να ποντάρουν σε ομάδα με ημερομηνία λήξης και έναν εξαιρετικό μεν, αλλά δυσαρεστημένο παίκτη όπως ο Leonard.
Αυτοκτονία θα πουν πολλοί…. ή μήπως όχι.
Η ιστορία απάντησε στο παραπάνω ερώτημα. Οι Raptors θα παίξουν στους πρώτους τελικούς της 24χρονης ιστορίας τους.
Επομένως το μόνο που μένει είναι να εξηγήσω λίγο πιο αναλυτικά την στρατηγική τους και γιατί από managerial άποψη οι περυσινές κινήσεις τους δεν ήταν αυτοκτονία αλλά απολύτως σωστές. Και αυτό δεν περίμενα τον Μάιο για να το πω, αλλά ήταν η άποψή μου από την αρχή της χρονιάς. Θα τις θεωρούσα σωστές τις κινήσεις τους ακόμα και αν δεν έφταναν στους τελικούς.
Καταρχήν υπάρχει ένας βασικός κανόνας ανάμεσα στους GMs των ομάδων. Ο κανόνας αυτός λέει ότι ‘’όταν έχεις την ευκαιρία να φέρεις στην ομάδα σου έναν ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ παίκτη (Leonard), επιβάλλεται εφόσον χρειαστεί να θυσιάσεις έναν απλά ΚΑΛΟ παίκτη (DeRozan). Αυτό λοιπόν έκαναν και οι Raptors. Θυσίασαν τον καλύτερο τους παίκτη για να φέρουν έναν εξαιρετικό παίκτη, πρωταθλητή και MVP των τελικών (με τους SPURS το 2013-14). Θα πει κάποιος, ότι αν φύγει το καλοκαίρι ο Leonard, όπως είναι και το πιο πιθανό, τι θα γίνει? Η απάντηση είναι απλή …. ακόμα και να φύγει ο Leonard, η ιστορία έγραψε ότι οι Toronto Raptors θα παίξουν για πρώτη φορά στους τελικούς του πρωταθλήματος. Αυτό είναι ανεκτίμητο. Φανταστείτε δε, να πάρουν και τον τίτλο. Για να μην πω ότι ακόμα και αν ο Leonard δεν τρελαίνετε να μείνει, με την πορεία που έχουν κάνει φέτος θα το σκεφτεί μια και δυο φορές παραπάνω να φύγει.
Όσον αφορά τον προπονητή, και εκεί το front office πήρε την σωστή απόφαση. Καλός προπονητής ο Casey, αλλά μετά από εφτά σεζόν χωρίς το βήμα παραπάνω στα play off, φάνηκε ότι είχε πιάσει το ταβάνι του. Άρα ότι είχε να δώσει, το έδωσε. Ρίσκαραν δε, να τον αντικαταστήσουν με έναν rookie head coach, και όχι με κάποιον έμπειρο. Αλλά και αυτή η απόφαση είχε τις εξηγήσεις της:
Α. ο Nick Nurse ήταν ήδη πέντε χρόνια assistant coach στους Raptors, άρα ήξερε καλά τον οργανισμό και δεν θα χρειαζόταν περίοδο προσαρμογής.
Β. όντας rookie ο Nurse, θα μπορούσε πιο εύκολα να ‘’υπομείνει’’ τις ιδιαιτερότητες του Kawhi χωρίς τα ‘’ΕΓΩ’’ τους να διασταυρωθούν. Μην ξεχνάμε ότι ο Leonard ‘’τα έβαλε’’ με ολόκληρο Popovic, στον Nurse θα κόλλαγε? Άρα το front office της ομάδας έπραξε σοφά στο να μην φέρει έναν ‘’star’’ προπονητή.
Γ. ο Nurse θα ήταν το εξιλαστήριο θύμα και η εύκολη δικαιολογία αν η χρονιά στράβωνε. Κυνικό μεν, αλλά έτσι δουλεύουν αυτοί οι οργανισμοί.
Συμπερασματικά, ο Ujiri και ο Webster λειτούργησαν υποδειγματικά πέρυσι το καλοκαίρι και δικαιώνονται πλήρως. Η δουλειά του GM πρέπει να εμπεριέχει ρίσκο το οποίο πηγάζει από το όραμα. Πρέπει να δημιουργεί το μέλλον και την εξέλιξη του οργανισμού που δουλεύει και όχι απλά να διαχειρίζεται πρόσωπα και καταστάσεις. Όταν βλέπει στασιμότητα να μην διστάζει να ανακατέψει τη σούπα. Συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει κανείς. Συμβόλαιο όμως με την αποτυχία έχουν όσοι δεν πράττουν.

Με εκτίμηση,
GM

Coffee House