Όχι δεν το έριξα στις… μπύρες για να ξεχάσω αυτό το συμβάν με τον Ντελόντε Γουέστ…
Άλλωστε, έχω και μιαν προδιάθεση για πυρετό και δεν θέλω να πάθω και τίποτα, επειδή την Παρασκευή θέλω να πάω στην Ελλάδα, για τον ΠΟΛΥ ΙΕΡΟ ΣΚΟΠΟ, που δε θέλω με τίποτα να χάσω!
Ωστόσο, επειδή από τη σκέψη μου (και το ομολογώ) πέρασαν κάτι… πιστόλια, κάτι… σβούρες, κάτι… κρεμάλες και τα συναφή βοηθητικά… εργαλεία, τελικά κατέληξα στον… Σακίλ Ο`Νιλ!
Γιατί; Αυτός ο αγαθός γίγαντας που έγραψε τη δική του ιστορία στο ΝΒΑ, εκεί όπου και ο Γουέστ, θα μπορούσε να έχει μιαν περίοπτη θέση, αν δεν έπασχε από αυτήν την καταραμένη ασθένεια, είχε παίξει κάποτε σε μιαν ταινία, με την ονομασία Kazaam…
Θυμάμαι εκείνη τη σκηνή που όταν (επιτέλους) εκνευρίστηκε με τον απατεώνα του έργου, τον έπιασε και τον έβαλε… καλάθι!
Είμαι λοιπόν σίγουρος ότι αν ο Σακίλ Ο`Νιλ (που βοήθησε πάρα πολύ κόσμο, κρυφά και φανερά) έβλεπε από καμιά… γωνιά, αυτόν τον ψευτονταή της ΠΕΝΤΑΡΟΔΕΚΑΡΑΣ που χτύπησε τον Γουέστ… κυριολεκτικά θα τον είχε βάλει κάρφωμα!!!
