Ντάραλ Ουίλις: ένα ρίσκο που βγήκε, καθώς οι ομάδες πρωταθλητισμου δεν συνηθίζουν να φέρνουν rookies. Όμως, ο Ουίλις δεν είναι ένας οποιοσδήποτε rookie, γι’ αυτό και ο Χριστόφορος Λειβαδιώτης τόλμησε να του δώσει την ευκαιρία και δικαιώνεται θριαμβευτικά! Το cyprusbasket.net αναλύει τον ταλαντούχο Αμερικανό και εξηγεί γιατί στο μέλλον μπορεί να παίξει άνετα στην Ευρωλίγκα!
Είθισται οι ομάδες με υψηλούς στόχους να ποντάρουν πολύ στην εμπειρία, ειδικά όσον αφορά στο κομμάτι των ξένων. Τουλάχιστον δεν συνηθίζεται σωματεία σαν τον Κεραυνό να αποκτούν παίκτες χωρίς προηγούμενο επαγγελματικό συμβόλαιο, όμως ο κόουτς Λειβαδιώτης ήταν τόσο σίγουρος για την επιλογή του, που έφερε στον Στρόβολο τον “ψάρακλα”, Ντάραλ Ουίλις για να καλύψει το βαρυσήμαντο κενό του καλύτερου αμυντικού του περσινού FIBA Europe Cup, ο οποίος χτύπησε… limit-up και μεταγράφηκε στον Προμηθέα Πατρών. Η… ζαριά δεν ήταν εύκολη, όμως τα ζάρια ήταν “σημαδεμένα”, λόγω του πολύ καλού σκάουτινγκ που είχε γίνει πάνω στον παίκτη και η ιστορία δικαιώνει τους Κυπελλούχους Κύπρου.
Ο Αμερικανός κάνει εξαιρετική σεζόν στο πρωτάθλημα, ενώ στο Final-4 του Κυπέλλου κλήθηκε να παίξει για… τρεις και έκλεψε την παράσταση, με μυθικές εμφανίσεις που μας παραπέμπουν σε παιχταράδες άλλων εποχών, κι αυτό δεν είναι “ιεροσυλία”. Εξάλλου, κι ο νεαρός φόργουορντ είναι φτιαγμένος για να παίξει σε τοπ επίπεδο.
Από το junior College στους φημισμένους Shockers!
Ας πάρουμε λίγο τα πράγματα με τη σειρά. O Ουίλις γεννήθηκε το 1996 και είναι μέλος μεγάλης οικογένειας (έχει πέντε αδέρφια) που τον ώθησε να κάνει τ’ όνειρό του πραγματικότητα. Από μικρός ξεχώρισε με τις επιδόσεις του στο Madison Memorial, όμως χρειάστηκε να παίξει στο Junior College με το Pearl River (Miss.) Community College για να δείξει σε όλους ποιος ήταν και να γίνει το πολυπόθητο recruit για το Wichita, όπου έγινε μέλος των φημισμένων Shockers. Καθόλου “ψαρωμένος” και χάρη στην εξαιρετική του άμυνα στο post και τη δυνατότητά του να σκοράρει με διαφορετικούς τρόπους, κατάφερε όχι απλά να βρει χώρο σε ένα πανίσχυρο ρόστερ, αλλά και να αφήσει το στίγμα του.
Ολοκλήρωσε το κολέγιο την περασμένη χρονιά έχοντας 36 διψήφια σκοραρίσματα (4 φορές 20+ πόντους) και 8 double-doubles και το επόμενο βήμα του ήταν να γίνει στην G-League ή σε ένα καλό ευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Όμως, ο “Λείβας” τον είχε τοποθετήσει στην κορυφή της λίστας του και επέμεινε. Ο παίκτης πείστηκε πως η κυπριακή ομάδα ήταν το καλύτερο βήμα για τον ίδιο ώστε να μπει και στη μάχη του πρωταθλητισμού, με τη συμμετοχή στο FIBA Europe Cup να αποτελεί ένα ακόμη δέλεαρ.
Λίγους μήνες μετά, σίγουρα είναι ευτυχισμένος για την επιλογή του. Με μέσο όρο 14.6 πόντους και 8.2 ριμπάουντ ανά αγώνα στο πρωτάθλημα, πάει φουλ για καλύτερους ψηλός της λίγκας, ενώ η παρουσία του στο Final-4 του Κυπέλλου ήταν μυθική και θα τη θυμόμαστε για πολλά χρόνια ακόμα. Δεν συνηθίζεται ένας παίκτης στον τελικό να βάζει 40 πόντους και να μαζεύει 17 ριμπάουντ, έχοντας ήδη τρελάνει κόσμο στον ημιτελικό με 20 πόντους και 19 “σκουπίδια”.
Αυτά που κάνει ο νεαρός παίκτης φέτος και δη το τελευταίο διάστημα που έχει προσαρμοστεί πλήρως… δεν υπάρχουν. Το “ταβάνι” του είναι τεράστιο και θα μας απασχολήσει έντονα. Ο Κεραυνός έχει το προηγούμενο παράδειγμα του Κρόκερ, ο οποίος έχει φτάσει στο σημείο να παίζει στην Ευρωλίγκα με τη Χίμκι κι ο Ουίλις προορίζεται για παρόμοια, μην σας πούμε και για μεγαλύτερα πράγματα αν το μυαλό του ωριμάσει και προσαρμοστεί εντελώς στα ευρωπαϊκά δεδομένα.
Η δύναμή του κοντά στο καλάθι, σε συνδυασμό με το καλό του μακρινό σουτ, την τεράστια έφεση στα ριμπάουντ και τις υψηλές αμυντικές του επιδόσεις, συνθέτουν ένα ελκυστικό πακέτο, που ήδη έχει μπει στα μπλοκάκια σπουδαίων προπονητών και το καλοκαίρι το κασέ του θα εκτοξευτεί. Σίγουρα θα ανέβει από 5 έως 10 φορές φέτος και μέσα στα επόμενα χρόνια θα ανέβει κι άλλο, αρκεί να μην… χάσει το δρόμο του και να συνεχίσει να ζει το παιχνίδι τόσο έντονα, βγάζοντας ενέργεια και ενθουσιασμό πέραν του φυσικού ταλέντου του.
