Ο Κωνσταντίνιος Μελάγιες γράφει για την επική πρόκριση του Κεραυνού η οποία είχε σφραγίδα του προπονητή και των παικτών του.
Αυτός δεν ήταν Κεραυνός, αυτό ήταν τυφώνας. Αφήνω τα φυσικά φαινόμενα κατά μέρους γιατί δεν είναι να παίζεις με αυτά και πάμε απευθείας στο ψητό.
Αρχικά μπράβο, μπράβο, μπράβο.
Δε φτάνει να έχεις ικανότητες για να γυρίσεις τέτοιο παιχνίδι και να πάρεις την πρόκριση, χρειάζεται ένα συνδυασμός πραγμάτων τα οποία ο Κεραυνός κατάφερε.
Παρακολούθησα το ματς το πρωί με την ησυχία μου και τον καφέ μου.
Ενώ ήξερα το αποτέλεσμα, το -14 μονολόγησα «κάτι λάθος έχω καταλάβει».
Ο coach Λειβαδιώτης καθοδήγησε αριστοτεχνικά την ομάδα του, έκανε την απαραίτητη αλλαγή πλάνου, έβαλε στο rotation περισσότερους παίκτες και κυρίως… παρέμεινε ήρεμος στο -14. Αυτή η ηρεμία του μεταδόθηκε και στους παίκτες του οι οποίοι φρόντισαν να κάνουν τη δική τους δουλειά σχεδόν τέλεια.
Σίγουρα και η τύχη παίζει ρόλο αφού όταν βρίσκεσαι με την πλάτη στον τοίχοι, χρειάζεσαι και δύο μακρινά σουτ ή δύο άστοχα του αντιπάλου. Η τύχη όμως έπαιξε ελάχιστο ρόλο.
Ο Κεραυνός προκρίθηκε χάρη στις ικανότητές του.
Θα ήθελα να περάσω σε κάτι άλλο. Σκεφτόμουν πόση μεγάλη σημασία έχει για το κυπριακό μπάσκετ η πρόκριση του Κεραυνού.
Ειδικά με τον τρόπο που ήρθε η ομάδα ακούστηκε αρκετά και δεν αναφέρομαι μόνο στην Κύπρο και τη Δανία, αλλά στην Ελλάδα όπως και σε άλλες χώρες. Δεν είναι συχνές τέτοιου είδους ανατροπές.
Αυτό μόνο καλό θα κάνει για το μπάσκετ και φυσικά καλό είναι και ο κόσμος να αγκαλιάσει την προσπάθεια.
Η Λιετκαμπέλις είναι ανώτερη ομάδα και σίγουρα η λιθουανική σχολή μπάσκετ βρίσκεται αρκετά ψηλά αφού οι γηγενείς παίκτες μαθαίνουν τα βασικά από νωρίς.
Η όρεξη της ομάδας του Λειβαδιώτη άνοιξε για τα καλά, ωστόσο παραμένει το μυαλό μέσα στο κεφάλι τους γνωρίζοντας τις ελάχιστες πιθανότητες κόντρα στους Λιθουανούς.
Από την άλλη, όταν βρέθηκαν στη Δανία με -23 στην πλάτη (-9 από το πρώτο ματς και -14 η διαφορά σε σημείο του επαναληπτικού), δεν είχαν και περισσότερες…
