Μη γίνει συνήθεια η απουσία

0

Ο Δημήτρης Κοντός γράφει στο Cyprusbasket για το φλέγον θέμα της κάρτας φιλάθλου και ο Αλέξανδρος Παπαδόπουλος εξηγεί πως πρέπει να κινηθεί η Πολιτεία και οι ομάδες.

Σήμερα θέλω να σταθούμε σε ένα θέμα που κατά την ταπεινή μου γνώμη έπρεπε να είναι στην κορυφή της λίστας των προβλημάτων προς επίλυση που ταλανίζουν τόσο το Κυπριακό μπάσκετ όσο και γενικότερα τον αθλητισμό και περισσότερο ίσως το ποδόσφαιρο. Από την πρώτη ημέρα που μπήκα σε αυτή την παρέα του Cyprusbasket χάρη στον Αλέκο και τον Νεοκλή, που πλέον αποτελούν πραγματικούς φίλους, καθημερινά σκέφτομαι πόσο κακό κάνει στην εικόνα του αθλήματος η άδεια εξέδρα. Είναι πραγματικά λυπηρό να βλέπεις του αγώνες να διεξάγονται σε άδεια και παγωμένα γήπεδα. Μιλώντας, εδώ και ενάμιση χρόνο για το ζήτημα η απάντηση είναι πάντοτε η ίδια «η κάρτα φιλάθλου». Ομάδες, οπαδοί, παράγοντες, αθλητές μιλούν για αυτή την κάρτα. Ειλικρινά, είναι μόνο αυτό το πρόβλημα; Αν ναι, μάλλον ήρθε η ώρα για την επίλυση του. Πως; Κράτος και φορείς να καθίσουν ξανά στο ίδιο τραπέζι και να βρουν τον τρόπο που θα απελευθερώσει ξανά το οξυγόνο στα γήπεδα και τα κλειστά γυμναστήρια.

Η άποψη μου πάντως είναι πως το πρόβλημα δεν έχει μόνο αυτές τις διαστάσεις και θα πρέπει βήμα, βήμα οι ίδιες οι ομάδες να βρουν έναν τρόπο να κάνουν λίγο πιο ελκυστικό το προϊόν. Το πρώτο είναι να βελτιωθούν οι συνθήκες στα γήπεδα ώστε να γίνουν πιο θελκτικά για τον θεατή. Δεν αναφέρομαι στην αγωνιστική ποιότητα γιατί αυτό έχει να κάνει με τα μπάτζετ που δεν είναι εύκολο να αλλάξουν. Επίσης, είναι κομβικής σημασίας ο Κύπριος αθλητής να αποκτήσει ξανά τον ρόλο του πρωταγωνιστή.

Πάμε, λοιπόν, πάλι στο θέμα της κάρτας φιλάθλου. Η αλήθεια είναι πως η έρευνα λέει πως από τότε που θεσμοθετήθηκε τα επεισόδια έχουν εκλείψει, κάτι που είναι αναμενόμενο από τη στιγμή που οι οργανωμένοι οπαδοί απέχουν. Από την άλλη, οι αγώνες έχουν χάσει τον παλμό και οι εξέδρες θυμίζουν εκκλησίες χωρίς πολλούς πιστούς (επέστρεψε μεν απλός κόσμος αλλά όχι ακρετός). Άρα, εδώ θα πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία. Ποια είναι αυτή; Οι ομάδες να σπάσουν …αυγά που λέμε στην Ελλάδα και να καταφέρουν είτε να πείσουν, είτε να ελέγξουν τους οπαδούς τους ως προς τις παράνομες πράξεις. Άλλωστε, το 80% των οπαδών είναι υγιώς σκεπτόμενοι και υπάρχει ένα 20% (μπορεί να λέω και πολύ) που δημιουργούν τα προβλήματα.

Στο τέλος της ημέρας, άλλωστε, όλο το θέμα είναι η ομάδα, ο παίκτης, ο αγώνας και το γήπεδο. Και δε νομίζω πως και οι ίδιοι οπαδοί ευχαριστιούνται τη γηπεδική στέρηση.

Μέχρι σήμερα η κάρτα εκδίδεται από τον Κυπριακό οργανισμό αθλητισμού αφού φαίνεται πως δεν υπάρχει εμπιστοσύνη στα σωματεία ως το κατά ποσο θα καλύπτουν με διάφορους τρόπους αυτούς που θα προβούν σε παράνομες πράξεις. .Από την άλλη τα σωματεία ίσως και να τους φοβούνται την εμπλοκή σε ένα τέτοιο ζήτημα. Παρόλα αυτά φρονώ πως η κάρτα θα πρέπει να εκδίδεται από τα σωματεία με την προϋπόθεση να έχουν ευθύνη που σημαίνει τιμωρίες αν δεν τηρούνται τα νόμιμα αλλά παράλληλα και η ίδια η ομάδα να μπορεί να αποκλείσει αυτόν που της δημιουργεί πρόβλημα στο γήπεδο.

Επίσης, η κάρτα πρέπει να εχει κάποιες ευκολίες προς τον φίλαθλο. Για παράδειγμα να μπορεί να εισέλθει μόνο με την κάρτα στο γήπεδο και αφού πρώτα θα μπορεί να τη χρεώσει (να τη φορτώνει με χρήματα δηλαδή) και να τη χρησιμοποιήσει για την αγορά του εισιτηρίου με απλά ένα τηλέφωνο στο τηλεφωνικό κέντρο της ομάδας.Θα μπορεί επίσης να χρησιμοποιήσει την κάρτα για εκπτώσεις σε συμφωνίες που εχει η ομαδα στο γενικό εμπόριο και σε συναλλαγές. Εδώ βλέπουμε, λοιπόν, πως μέχρι στιγμής η κάρτα δεν εχει παρουσιαστεί σωστά στον κόσμο παρόλο που η διαδικασία έκδοσης της είναι αρκετά εύκολη (μπορεί να γίνει και από το κινητό).

Τώρα αν θέλουμε να σταθούμε αμιγώς στο μπάσκετ τότε θα καταλάβουμε πως τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. Για παράδειγμα ο Κεραυνός η ΑΕΚ Λάρνακας και το Παραλιμνι δεν έχουν ιδιαίτερο πρόβλημα γιατί ο κόσμος είναι μπασκετικός και δεν τους επηρέασε η κάρτα. Αντίθετα, οι ομάδες που έχουν κατά κύριο λόγο κόσμο ποδοσφαιρικό, άρα έφερναν στο γήπεδο τους οργανωμένους, έχουν πρόβλημα. Αυτό συμβαίνει γιατί τα γήπεδα είναι μικρά σε χωρητικότητα και έστω οι 200 οργανωμένοι που πήγαιναν στο γήπεδο έκαναν τη διαφορά με της φωνές και τον παλμό τους.

Όλα αυτά τα ζητήματα και άλλα πολλά χρίσουν επίλυσης ώστε να μη γίνει συνήθεια η απουσία και η παρακολούθηση των αγώνων σε κλειστά λόμπι ή καφετέριες. Για το θέμα μιλήσαμε και με τον καθ’ ύλην αρμόδια για θέματα ασφαλείας και διεξαγωγής αγώνων τον Αλέξανδρο Παπαδόπουλο που συμπερασματικά τόνισε μεταξύ άλλων: «Πρέπει η πολιτεία πρώτα να αναβαθμίσει τα γήπεδα,να αναβαθμιστούν τα πρωταθλήματα ώστε να υπάρχει και διαφάνεια κάτι που η σημερινή διοίκηση της ΚΟΠ (Κυπριακός Οργανισμός Ποδοσφαίρου) έχει δείξει μεγάλη θέληση για αλλαγές. Να περάσει η κάρτα στα σωματεία στο να έχουν την πλήρη ευθύνη για τους οπαδούς της και τέλος να καταλάβουν όλοι πως το άθλημα είναι η ουσία και όχι τα μέτρα τα οποία εδώ που τα λέμε εχουν λειφθει για τους λίγους και όχι για τους πολλούς».

Coffee House