Μήπως κοιτάζουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος;

0

Χάθηκε μια μάχη, αλλά όχι και ο πόλεμος. Η Εθνική Ομάδα της Κύπρου δεν εμφάνισε το καλό πρόσωπο που μας είχε συνηθίσει στην προκριματική σειρά του Ευρωμπάσκετ 2021 και γνώρισε την απρόσμενη ήττα από το Λουξεμβούργο, χάνοντας την ευκαιρία για απευθείας πρόκριση στην επόμενη φάση. Αυτό δεν σημαίνει, βέβαια, ότι αποκλείστηκε, καθώς θα έχει τη δεύτερή της ευκαιρία τον Αύγουστο του 2019, με αντιπάλους στα μέτρα της όπως το Λουξεμβούργο, η Αλβανία, η Ελβετία, η Σλοβακία και οι ομάδες που θα αποκλειστουν στα παράθυρα της FIBA του Σεπτεμβρίου, του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου. Εκεί θα υπάρξουν 13 ομάδες και οι 4 εξ’ αυτών θα πάρουν τα εισιτήρια για τον τέταρτο και τελευταίο γύρο.

Μπορεί ο Λίνος Γαβριήλ να μην έδωσε… άλλοθι στις απουσίες, όμως η αλήθεια είναι πως οι τραυματισμοί αποτέλεσαν καθοριστικούς παράγοντες της ήττας. Στα γκαρντ το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα έχασε την ενέργεια και την πιεστική άμυνα τριών σημαντικών παικτών του: του καλύτερου Κύπριου παίκτη του 2017, Σάιμον Μιχαήλ, του αρχηγού και καταλύτη της Πετρολίνα ΑΕΚ, Ιάκωβου Παντελή και του προικισμένου, Χριστόφορου Ραζή. Δεν πήγε πίσω, φυσικά, η φροντ λάιν που στερήθηκε των υπηρεσιών της επί σειράς ετών κολόνας του, Άντονι Κινγκ, καθώς και του δυναμικού, Ρομπέρτο Μαντοβάνη, ο οποίος ήταν σημαντικός στη νίκη επί της Πορτογαλίας. Δεν είναι τυχαίοι οι 88 πόντοι παθητικό, για μια ομάδα που είχε μακράν την καλύτερη άμυνα μέχρι στιγμής στη διοργάνωση με 23 πόντους λιγότερο παθητικό.

Η ίδια ομάδα πέτυχε το ακατόρθωτο τον Νοέμβριο, παίζοντας όμορφο μπάσκετ, με αρχές στην επίθεση, σε λίγο χρονικό διάστημα που ήταν μαζί, κερδίζοντας την Πορτογαλία και τον Φεβρουάριο επικράτησε εύκολα εκτός έδρας του Λουξεμβούργου, έχοντας την καλύτερη άμυνα στην διοργάνωση. Η προοπτική φάνηκε, οι αδυναμίες πάντοτε υπήρχαν και μαζί με αρκετά εμφανέστατα προβλήματα, στοίχισαν την ήττα στο τελευταίο ματς, κάτι που δεν φέρνει την καταστροφή αλλά δίνει τον χρόνο να λυθούν οποιαδήποτε θέματα βγήκαν στην επιφάνεια και με… φάρο την εικόνα του Νοεμβρίου και του Φεβρουαρίου, να γίνουν οι ενέργειες να φτάσει αυτή η ικανότατη εθνική στο ταβάνι της.

Πλέον, η Εθνική Ομάδα είναι σε κρίσιμο σταυροδρόμι και θα πρέπει να παρθούν σημαντικές αποφάσεις για το θέμα του νατουραλιζέ ψηλού, του Αντρέα Χριστοδούλου και της ανανέωσης. Το τελευταίο διάστημα είδαμε εντυπωσιακά πράγματα σε αυτό τον τομέα, καθώς το τεχνικό τιμ δεν δίστασε να ρίξει στα βαθιά ταλαντούχα παιδιά (Στέφανος Ηλιάδης, Μιχάλης Κουμής, Ρομπέρτο Μαντοβάνη, Παναγιώτης Μάρκου), χωρίς ιδιαίτερες εμπειρίες, παίρνοντας σημαντικές βοήθειες στις προηγούμενες νίκες, ενώ δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και τα υπόλοιπα νεαρά παιδιά που πήραν μέρος στις προπονήσεις και δεν έπαιξαν τώρα, αλλά θα παίξουν γιατί ο προπονητής τους πιστεύει πολύ. Ταλέντο υπάρχει, όμως, χρειάζεται πολλή δουλειά και συγκεκριμένο πλάνο για να μπει το νερό στ’ αυλάκι. Ξεκινώντας από τους ΑΜΚΕ του Μαΐου και συνεχίζοντας στη… δεύτερη ευκαιρία των προκριματικών τον Αύγουστο του 2019.

Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Ομοσπονδιακού τεχνικού, Λίνου Γαβριήλ, μετά το παιχνίδι: “Ήταν ένα κακό αποτέλεσμα σίγουρα για εμάς. Μια ανέλπιστη ήττα που κανένας μας δεν την περίμενε. Ό,τι και να πούμε είναι λίγο για το πώς καταφέραμε μετά την προσπάθεια που ξεκίνησε τον Νοέμβριο με μια μεγάλη νίκη επί της Πορτογαλίας, συνεχίστηκε το Φεβρουάριο με μια άνετη νίκη μέσα στο Λουξεμβούργο με 15 πόντους διαφορά και με τέσσερις απουσίες παλέψαμε και στην Πορτογαλία, χάνοντας στο τέλος, να κλωτσίσουμε μια ευκαιρία να περάσουμε στην επόμενη φάση των προκριματικών του Ευρωμπάσκετ. Η διαδικασία σε αυτή την προετοιμασία δεν ήταν εύκολη. Αρκετοί τραυματισμοί, αρκετά νέα πρόσωπα. Ίσως να έπαιξαν ρόλο και αυτά όπως και πολλά άλλα πράγματα που δεν είναι της παρούσης να τα αναφέρουμε. Εκείνο που μετράει είναι ότι χάθηκε η πρόκριση. Από εκεί και πέρα, η ζωή συνεχίζεται! Υπάρχουν κάποια παιδιά που έζησαν την εμπειρία της Εθνικής Ανδρών και μπήκαν σε μια διαδικασία να προσεγγίσουν το παιχνίδι διαφορετικά και να προσπαθήσουν να γίνουν μέλη της ομάδας, όπως και έγινε, ειδικά στο τουρνουά που είχαμε πάει στην Ιταλία. Ένας από αυτούς είναι ο Στέφανος (σ.σ. Ηλιάδης) θα σας τα πει κι ο ίδιος για το παιχνίδι, αλλά και για τα υπόλοιπα. Στην επόμενη μέρα καλούμαστε όλοι στην Ομοσπονδία να πάρουμε αποφάσεις για το μέλλον της Εθνικής Ομάδας. Να τα βάλουμε όλα κάτω, να δούμε τί έφταιξε και να προχωρήσουμε με ένα συγκεκριμένο πλάνο αν θέλουμε να έχουμε μέλλον. Να συγχαρώ τους παίκτες μου για την προσπάθειά τους από τον Οκτώβριο που ανέλαβα την ομάδα μέχρι σήμερα. Όλο το προπονητικό τιμ που ήταν γύρω μας. Ολους τους ανθρώπους που βοήθησαν στην Ομοσπονδία. Τον πρώην Πρόεδρο, k. Λούη Δημητρίου που έκανε τεράστια προσπάθεια πριν φύγει για να δημιουργηθούν σωστές συνθήκες για τις εθνικές ομάδες. Να ευχηθώ στον νέο πρόεδρο κ. Ανδρέα Μουζουρίδη και στη νέα διοίκηση της ΚΟΚ καλή συνέχεια και ελπίζω να βρεθεί ο τρόπος να μπορέσει να αναπτυχθεί το άθλημα περισσότερο, έτσι ώστε ο καθρέφτης της Εθνικής Ανδρών στο μέλλον να είναι πιο σταθερός και να έρθουν κι άλλες επιτυχίες, γιατί μπορούμε. Δεν τελείωσε κάτι σήμερα”.

Ο Στέφανος Ηλιάδης, ο οποίος πήρε την ευκαιρία να παίξει βασικό ρόλο στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, ανέφερε από την πλευρά του: “Κι εγώ με τη σειρά μου θέλω να πω ευχαριστώ στον κόουτς που έδωσε την ευκαιρία σε πολλούς μικρούς -μεταξύ αυτών ήμουν κι εγώ- για να δείξουμε τι αξίζουμε στην Εθνική Ομάδα των Ανδρών. Κλωτσήσαμε μια πολύ μεγάλη ευκαιρία που είχαμε για να προκριθούμε στον επόμενο γύρο. Αδικήσαμε τους εαυτούς μας γιατί ξεκίνησε μια μεγάλη προσπάθεια από τον Οκτώβριο κάθε ομάδα, διαφορετικοί παίκτες και φτάσαμε να παίζουμε στην έδρα μας το πιο βατό παιχνίδι στην έδρα μας για να το κερδίσουμε να περάσουμε και γι’ αυτό που έγινε έχουμε αποκλειστικά την ευθύνη εμείς. Το Λουξεμβούργο ήταν εδώ χωρίς άγχος και χωρίς να έχει να χάσει κάτι και στο τέλος με πολύ μεγάλη ευστοχία στην επίθεση, κάτι που μας πόνεσε. Πλέον, βλέπουμε την επόμενη μέρας της Εθνικής Ομάδας, όπου σιγά-σιγά εμείς θα πάρουμε τα ηνία και με τη σειρά μας πρέπει να δώσουμε ό,τι καλύτερο έχουμε για να φτάσουμε την Κύπρο όσο πιο ψηλά μπορούμε”.

Coffee House