Η τάση που έχουμε πολλές φορές να… κολλάμε ταμπέλες στους ανθρώπους, χωρίς καν να ψάχνουμε σε βάθος ποιοι πραγματικοί είναι μας ξεπερνάει. Υπάρχει, άραγε, πιο αδικημένος προπονητής απ’ τον Γιόνας Καζλάουσκας;
Ο Λιθουανός είναι ο τελευταίος ομοσπονδιακός προπονητής της Ελλάδα που άφησε πίσω του πετυχημένο έργο και ένα μετάλλιο σε ένα Ευρωμπάσκετ όπου είχε τρομερές απουσίες. Με την Εθνική Λιθουανίας πάντα πρωταγωνιστεί, παρότι πλέον δεν υπάρχουν ούτε Γιασικεβίτσιους, ούτε Ματσιγιάουσκας, ούτε Σισκάουσκας.
Για να μη θυμηθούμε τη μεγάλη Ζαλγκίρις του 1999, η οποία κατάφερε να αλλάξει σε μεγάλο βαθμό το ευρωπαϊκό μπάσκετ, φέρνοντας “επανάσταση” με τον τρόπο που έπαιξε.
Όχι, δεν θα θυμηθούμε αυτά. Θα θυμόμαστε το sweap που είχε δεχτεί ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό στους τελικούς του ελληνικού πρωταθλήματος και το… κάζο στον τελικό της Ευρωλίγκα με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας απέναντι στους Πειραιώτες, που έκαναν μια ανατροπή, όμοια της οποίας δεν θα ξαναγίνει ποτέ στα χρονικά. Λες και όσοι μεσολάβησαν μεταξύ αυτού και του Δημήτρη Ιτούδη πέτυχαν κάτι καλύτερο.
Λίγος σεβασμός σε άτομα που το αξίζουν δε βλάπτει.
