Μπόμπαν Γιάνκοβιτς ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ
Παρών για πάντα
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ
Νέα Σμύρνη.. κλειστό Αρτάκης,
σκοτάδι μέσα στο γήπεδο,
μια φανέλα που κρέμεται στην οροφή, το νούμερο 8 ..
Ποιος είναι κάτι άκουσα ;
Ποιος είναι εκεί κρυμμένος ;
” Εγώ είμαι ο Μπόμπαν..
Ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς. ”
Θα σας γυρίσω λίγα χρόνια πίσω,
βλέπω το αναπηρικό καροτσάκι με το τον Μπόμπαν να παρακολουθεί τις προπονήσεις των υποδομών στο ΑΝΔΡΕΑΣ ΒΑΡΙΚΑΣ.
Με τα μάτια του να κοιτάζουν τη προσπάθεια των μικρών παιδιών
και μετά σαν μια σκιά να αποχωρεί σιωπηλός .. αμίλητος .. σκυθρωπός.
Η κεντρική πόρτα των εγκαταστάσεων ανοίγει και μπαίνει το μίνι ΒΑΝ ,
δύο άντρες τον σηκώνουν απ’ την αναπηρική καρέκλα και να τον βάζουν να καθίσει στο κυλικείο,
κοιτούσε πάντα πίσω φεύγοντας στο ανοιχτό γήπεδο,
τα μάτια μας καρφωνόντουσαν,
δεν μιλάγαμε ποτέ,
μα ήταν σαν να τον άκουγα.
” Γεια σου coach καλή προπόνηση, συνέχισε τη προσπάθεια που κάνεις.. ”
και μετά την άλλη μέρα πάλι εκεί..
ξανά και ξανά ,
να κοιτάει τη προπόνηση μου,
αμίλητος.. ανέκφραστος..
κάποιος μου είπε ότι με είχε συμπαθήσει αλλά δεν μιλήσαμε ποτέ,
μία καλησπέρα και τέλος .. έως εκεί .. ”
Πέρασαν τα χρόνια έφυγα απ’ τον ΠΑΝΙΩΝΙΟ και μετά σιωπή ..
σκιές .. αναμνήσεις .. γεμάτες μνήμες
και μια ερώτηση να με ταλαιπωρεί από μέσα μου:
” Πέθανε άραγε αυτός ο τεράστιος παίκτης ; ”
Για να θυμηθούμε το χρονικό…
Πριν από 21 χρόνια, ο Μπόμπαν Γιάνκοβιτς
είχε υποστεί το ατύχημα το οποίο έμελλε να του σημαδέψει τη ζωή.
Ήταν 28 Απριλίου του 1993 και ο Πανιώνιος φιλοξενούσε τον Παναθηναϊκό στο κλειστό της οδού Αρτάκης. Περίπου οκτώ λεπτά πριν από τη λήξη, ο Σέρβος γκαρντ/φόργουορντ βρίσκεται σε μία επιθετική του ενέργεια. Ο ρέφερι του αγώνα, Κουκουλεκίδης,
τον χρεώνει με επιθετικό φάουλ επάνω στον Αλβέρτη.
Αυτό ήταν το πέμπτο του, κάτι που σήμαινε ότι έπρεπε να αποχωρήσει από το παρκέ.
Η αντίδραση του Γιάνκοβιτς έχει μείνει αξέχαστη σε όποιον την είδε είτε ζωντανά, είτε αργότερα .
Πήρε φόρα και χτύπησε με δύναμη το κεφάλι του στη βάση της μπασκέτας.
Δυστυχώς αντί να βρει στα προστατευτικά, το κρανίο του χτύπησε επάνω σε μία βίδα η οποία δεν ήταν καλυμμένη.
Ο Μπόμπαν έπεσε στο παρκέ.
«Δεν νιώθω τα χέρια μου και τα πόδια μου» φωνάζει, ενώ ζητάει βοήθαει από τον γιατρό του Πανιωνίου, Γιώργο Κατσιφαράκη. Την ίδια ώρα, ορισμένοι ανεγκέφαλοι οπαδοί των «πράσινων» -προφανώς- χωρίς να έχουν καταλάβει τι ακριβώς συμβαίνει φωνάζουν: «Πέθανε, πέθανε». Τελικά αποφασίστηκε να μεταφερθεί άμεσα στο νοσοκομείο.
Έτσι μετά από περίπου μισή ώρα ο Γιάνκοβιτς βρέθηκε στο Γενικό Κρατικό. Η διάγνωση των γιατρών επιβεβαίωσε τους φόβους.
«Ρήξη νωτιαίου μυελού και κάταγμα στον έκτο αυχενικό σπόνδυλο». Με μία λέξη. Τραγωδία.
Ο –πάντα χαμογελαστός- Μπόμπαν έπρεπε να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του καθηλωμένος στο αναπηρικό του καροτσάκι.
Εντούτοις ποτέ δεν το έβαλε κάτω, πηγαίνοντας και παρακολουθώντας πάντα τον γιο του Βλαδίμηρο στις προπονήσεις των ακαδημιών του Πανιωνίου.
Στις 28 Ιουνίου του 2006 (13 ολόκληρα χρόνια μετά την άτυχη στιγμή) ο Μπόμπαν «έσβησε» μέσα στο πλοίο, καθώς ταξίδευε για τη Ρόδο. Η φανέλα του με το νούμερο 8 κρέμεται από την οροφή του γηπέδου του Πανιωνίου.
Το μόνο σίγουρο είναι πως ο μεγάλος Μπόμπαν δεν έχει ξεχαστεί και δεν θα ξεχαστεί από κανέναν Πανιώνιο και πάντα το όνομα του θα ακούγεται από τους κυανέρυθρους φιλάθλους σε κάθε μπασκετικό αγώνα της ομάδας!
Το μόνο που μπορεί να γραφτεί ως επίλογος είναι:
Μπόμπαν σ’ αγαπάμε, ποτέ δε σε ξεχνάμε …
Π Α Ν Ι Ω Ν Ι Ο Σ !
Ο Σλόμπονταν «Μπόμπαν» Γιάνκοβιτς ήταν Σέρβος καλαθοσφαιριστής. Γεννήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 1963.
Ξεκίνησε την καριέρα του το 1980 στον Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Το 1992 μετεγγράφει στην ομάδα του Πανιωνίου όπου
και αγωνίστηκε στη θέση forward.
Γέννηση: 15 Δεκεμβρίου 1963
Απεβίωσε: 28 Ιουνίου 2006, Ρόδος
Ύψος: 2,01 m
Θέση: Σμολ φόργουορντ
Παιδιά: Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς
‘Ηταν ο ΜΠΟΜΠΑΝ ΓΙΑΝΚΟΒΙΤΣ
Α Θ Α Ν Α Τ Ο Σ για πάντα.
“Basketball is life” Διονύσης Γκιουλέας
