Κάθε νόμισμα έχει… δύο όψεις και ο Νίκος Βαγγέλης αναλύει στο cyprusbasket.net τη νέα πρόκληση της Εθνικής Ανδρων.
Η Εθνική Ομάδα των Ανδρών ετοιμάζεται για την απαιτητική σειρά αγώνων απέναντι στις ισχυρές Σλοβακία και Ρουμανία, με το ροστερ της να είναι πιο νεανικό από ποτέ.
Οι Ανδρέας Σιζόπουλος, Ταϊρέλ Μπιγκς, Νίκος Στυλιανού, Γιώργος Θεοχαρίδης και Βίκτωρας Ιερωνυμίδης, δεν θα παίξουν για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, ενώ το ισχυρότερο πλήγμα ήρθε πριν από δύο μέρες με τον τραυματισμό-σοκ του… τελευταίου των Μοϊκανών, Ιάκωβου Παντελή, ο οποίος τέθηκε νοκ άουτ. Πλέον, το… μπαλάκι περνάει ξεκάθαρα στην next generation και θα δούμε το πιο νεανικό αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Πλέον, δεν υπάρχει κανένας παίκτης άνω των 30 ετών. Ο μεγαλύτερος είναι ο 29χρονος Κρις Ραζής και επόμενοι οι 28άχρονοι Χρίστος Λοϊζίδης-Χρίστος Παναγιώτου και ο 27χρονος Σάιμον Μιχαήλ. Από εκεί και πέρα στις προπονήσεις συμμετέχουν ο Αριστείδης Χρίστου (24 ετών), Πέτρος Παπαμιχαήλ (23 ετών), Ιωάννης Πασιαλής (23 ετών), Στέφανος Ηλιάδης (23 ετών), Μάριος Μονιάτης (23 ετών), Παναγιώτης Μάρκου (22 ετών), Μιχάλης Κουμής (21 ετών), Γιάννης Γιανναράς (20 ετών), Παύλος Σταυρινίδης (19 ετών), Γιώργος Τρετιακόβ (18 ετών). Ο μέσος όρος ηλικίας είναι στα 25 χρόνια περίπου, γεγονός μοναδικό!
Το… νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Από τη μία είναι ευτυχία να βλέπεις στην Εθνική τόσα νεαρά σε ηλικία παιδιά, που αποτελούν και το μέλλον. Όμως, αυτά τα παιδιά χρειάζονται στήριξη για να μπορέσουν να σταθούν, ειδικά από τη στιγμή που οι περισσότεροι παίζουν ελάχιστα στις ομάδες τους ή τουλάχιστον με εξαίρεση 1-2 παίκτες, δεν έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά συμπληρώνουν τους ξένους. Ταλέντο υπάρχει, αλλά αν αυτό δεν εξελιχθεί, τότε τα πράγματα στα παιχνίδια… ζορίζουν, καθώς θα υπάρχει έλλειψη αυτοπεποίθησης, αποτελεσματικότητας και χημείας.
Η παλιά φουρνιά έχει παραδώσει τη σκυτάλη για τα καλά. Η περίοδος είναι μεταβατική και οι αγώνες που έρχονται θα χρησιμοποιηθούν ώστε οι νέοι παίκτες να συνεχίσουν να παίρνουν εικόνες και να αποκτούν εμπειρίες έτσι ώστε σε… βάθος χρόνου να γεμίσουν παραστάσεις. Χρειάζεται υπομονή και χρόνος… Κι όχι στήσιμο των παιδιών στον τοίχο γιατί αυτο μόνο αρνητικά αποτελέσματα θα έχει.
