Ολυμπιακός: Καλό ή κακό το ένα παιχνίδι την εβδομάδα;

0

Ο Κωνσταντίνος Μελάγιες αναρωτιέται αν κάνει καλό ή όχι στον Ολυμπιακό, το ένα ματς την εβδομάδα. 

Ο Ολυμπιακός αγωνιστικά παρουσιάζει αρκετά προβλήματα στο παρκέ και όσο κυλάει η σεζόν τόσο πιο έντονα εμφανίζεται το ερώτημα αν «κάνει καλά που παίζει ένα ματς την εβδομάδα»;

Λογική απορία προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Απλά είναι εύκολο να παρουσιαζόμαστε ως μ.Χ προφήτες και να κρίνουμε εκ του αποτελέσματος.

Η δική μου απάντηση πάντως είναι κάπως πολύπλοκη.

Αρχικά διαχωρίζω το αγωνιστικό κομμάτι με το εξωαγωνιστικό.

Στο εξωαγωνιστικό τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Ορθώς δεν αγωνίζεται σε μία διοργάνωση από την οποία έχει τεράστια παράπονα και αισθάνεται κορόιδο.

Οποιος μπλέκει το κακό αγωνιστικό πρόσωπο που παρουσιάζουν οι «ερυθρόλευκοι» στο παρκέ με την επανάσταση την οποία επέλεξαν να ακολουθήσουν, κάνει λάθος.

Ή καλύτερα επειδή δεν υπάρχει σωστό και λάθος… διαφωνώ μαζί του.

Δεν είναι κακό να διαφωνούμε.

Στο αγωνιστικό κομμάτι θεωρώ πως επηρεάζει αρνητικά την ομάδα, αλλά μέχρι ενός σημείου…

Οταν τρως «20άρες» στην Ευρώπη ένα παιχνίδι που ακολουθεί σε 48 ώρες βοηθάει πάντα στην ψυχολογία. Απαλύνει κάπως τον πόνο αν προτιμάτε…

Οταν τρως «20άρες» και πρέπει να περιμένεις μία εβδομάδα με ενδεχόμενη προοπτική μία νέα ήττα τότε είναι λογικό να μη «σηκώνεις κεφάλι».

Αλλο πρόβλημα που δημιουργεί η απουσία αγώνα πρωταθλήματος είναι ο μεγάλος αριθμός προπονήσεων.

Ο παίκτης βαριέται την προπόνηση κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αδιαπραγμάτευτο αυτό.

Με δύο ματς την εβδομάδα, οι ομάδες κάνουν μία καλή προπόνηση ουσιαστικά. Αν ταξιδεύουν κιόλας μπορεί και καμία.

Τώρα οι παίκτες του Κεμζούρα παίζουν ένα ματς, παίρνουν ένα ρεπό την επόμενη μέρα και ακολουθούν πέντε κανονικές προπονήσεις.

Τις βαριούνται…

Τρίτο και τελευταίο πρόβλημα η έλλειψη ρυθμού. Σημαντικό. Οι παίκτες δεν έχουν ρυθμό και δεν πρόκειται να βρουν με ένα παιχνίδι την εβδομάδα.

Ενας παίκτης που δεν τα πάει καλά στην Euroleague, μπορούσε μέσω του πρωταθλήματος να έβρισκε ένα 25άλεπτο που να σκόραρε 20 πόντους.

Για παράδειγμα ο Πάντερ νομίζω θα το ήθελε αυτό.

Ενδεχομένως ο Μπόλντγουιν ο οποίος πέρασε και δεν ακούμπησε, να μπορούσε απέναντι σε Ρέθυμνο, Άρη, ΠΑΟΚ κλπ να είχε συνεχόμενο χρόνο συμμετοχής. Με αυτόν τον τρόπο ενδεχομένως να «ξεμπούκωνε» και να απέδιδε καλύτερα στην Ευρώπη.

Ενδεχομένως… Δεν είμαι σίγουρος για αυτό.

Από την άλλη όμως είναι και θέμα ποιότητας.

Για παράδειγμα ο Τσέρι αν έπαιζε στην Basket League δε θα μεταμορφωνόταν σε Σέρχι Ροντρίγκεθ μεσοβδόμαδα. Συνεπώς είναι και θέμα ποιότητας και ικανοτήτων των παικτών.

Ο Ολυμπιακός ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ θα ήταν κερδισμένος μόνο σε μία περίπτωση από το ένα ματς την εβδομάδα.

Στην περίπτωση που παρουσιαζόταν ανταγωνιστικός στον πρώτο γύρο της Euroleague. Σε αυτή την περίπτωση όταν θα έφτανε Ιανουάριος, Φεβρουάριος οι άλλες ομάδες φορτωμένες με 20 επιπλέον περίπου παιχνίδια θα έβγαζαν κούραση, τραυματισμούς και έλλειψη φρεσκάδας.

Οι Πειραιώτες και ξεκούραστοι θα ήταν συγκριτικά και λιγότερη καταπόνηση θα είχαν τα σώματα των παικτών και περισσότερη φρεσκάδα θα παρουσίαζαν.

Ο Ολυμπιακός όμως δεν παρουσιάζεται ανταγωνιστικός οπότε δε θα γευτεί το συγκεκριμένο πλεονέκτημα.

Συγκεκριμένη απάντηση στο δικό μου μυαλό δεν υπάρχει.

Αγωνιστικά τον ζημιώνει.

Εξωαγωνιστικά… καλά κάνει αφού αυτό αποφάσισε.

Επομένως βάζει τη ζυγαριά ο καθένας και κρίνει όπως επιθυμεί.

Όπως συμβαίνει σε κάθε απόφαση έτσι και σε αυτή την περίπτωση, υπάρχουν κι οι επιπτώσεις.

ΥΓ: Το μόνιμο υστερόγραφό μου για τους πόντους του Σπανούλη αποτελεί προσωπική μου άποψη. Δεν είναι ούτε του Ολυμπιακού, ούτε του Σπανούλη.

Εγώ λοιπόν θεωρώ πως αυτό που θα συμβεί με τον αρχηγό του Ολυμπιακού εκτός από ΜΥΘΙΚΟ επίτευγμα (πρώτος σκόρερ και πρώτος σε ασίστ στην ιστορία της Euroleague) θα είναι εν τέλει και το μοναδικό αξιομνημόνευτο μίας κακής σεζόν.

Coffee House