Τι κοινό μπορεί να έχουν ένα γάντι με το νερό; Ή ο… Ροζ Πάνθηρας με τον ύπνο; Εκ πρώτης όψεως καμία, μόνο που τα παραπάνω ερωτήματα δεν ανάγονται στη σφαίρα της φιλοσοφίας, αλλά του μπάσκετ! Τα προσωνύμια των καλαθοσφαιριστών -και των αθλητών γενικότερα- πολλές φορές υποσκελίζουν το πραγματικό τους όνομα και επειδή, ως γνωστόν, «το παρατσούκλι δε χαρίζεται», το Cyprusbasket.net ρίχνει φως στην προέλευση πολλών απ’ αυτών!
Όσοι ασφαλώς γνωρίζετε σε ποιους ανήκουν και κυρίως πώς προέκυψαν τα παρακάτω παρατσούκλια, είστε πραγματικά άξιοι συγχαρητηρίων! Έχουμε λοιπόν και λέμε:
Ο Άνφερνι “Πένι” Χάρνταγουεϊ ονομάζεται έτσι γιατί όταν ήταν μικρός η γιαγιά του τον φώναζε “pretty as a penny”!
Ο Γκάρι Πέιτον έχει το προσωνύμιο “το γάντι”. Του το κόλλησε ένας ξάδερφός του το 1993 μετά την εκπληκτική του άμυνα πάνω στον Κέβιν Τζόνσον των Σανς σε αγώνα για τα πλέι οφ και τον συνόδευσε σε όλη του την καριέρα.
Ο Αμάρε Στούνταμαϊρ αποκαλείται “STAT” από τα αρχικά της φράσης Stand Tall and Talented, ενώ το πραγματικό όνομα τού “Spud” Ουέμπ (ο κοντοπίθαρος γκαρντ που έστειλε αδιάβαστο τον -τότε συμπαίκτη του μάλιστα- Ντομινίκ Ουίλκινς στον τελικό του διαγωνισμού καρφωμάτων το 1986) είναι Anthony Jerome Webb. To “Spud” προέρχεται από τη λέξη Sputnik, με την οποία τον προσφωνούσε η γιαγιά του όταν ήταν μικρός!
Οι περισσότεροι (αν όχι όλοι!) γνωρίζετε, επίσης, ότι οι λέξεις “Χότα-Χότα” αντιστοιχούν στον Χουάν Χοσέ Μπορέλι, τον παλιό ποδοσφαιριστή του Παναθηναϊκού. Υπάρχει όμως και μπασκετικός “Χότα-Χότα”! Και δεν είναι άλλος από τον Τζέι Τζέι Άντερσον, που τη σεζόν 1992-’93 είχε αγωνιστεί στον Άρη, κατακτώντας το Κύπελλο Κυπελλούχων!
Ένας άλλος Αμερικανός, που φόρεσε τη φανέλα των “κίτρινων”, ο Ουόλτερ Μπέρι, ήταν γνωστός στα κολεγιακά του χρόνια ως “Toll Free”, δηλαδή “Ελεύθερα διόδια”! Γιατί; Για τον ίδιο λόγο που απέκτησε (1985-’86) το σήμα-κατατεθέν προσωνύμιο “Truth” (ο “αληθινός”), αφού στο σκοράρισμα και στα ριμπάουντ έλεγε την… αλήθεια σε κάθε αγώνα, όπως είχε γράψει ένας δημοσιογράφος σε εφημερίδα της Νέας Υόρκης! Το καλοκαίρι του 1986 οι New York Times τον χαρακτήρισαν, μάλιστα, “ο εργάτης της μπέιζ λάιν”. “Berry Berry good”, όπως λέγαμε στα μέσα των 90s για τον ορισμό της επιθετικής αξιοπιστίας Ουόλτερ Μπέρι!
Πρωτότυπο ήταν το παρατσούκλι του Άλαν Χιούστον, ο οποίος αποκαλούνταν “H20” από το αρχικό γράμμα του επώνυμού του και τον αριθμό της “20” της φανέλας του. Το “Η20” υποδηλώνει επίσης το χημικό τύπο του νερού, αφού το εκπληκτικό jumpshot του παλιού άσου των Νικς συνοδευόταν από τη φράση “as smooth as water”, δηλαδή “απαλό σα νερό”!
Ο τέως σούπερσταρ των Ρόκετς, Τρέισι ΜαΓκρέιντι, αποκαλείται πλέον “Big Sleep” γιατί πριν από ένα ματς κοιμήθηκε στα αποδυτήρια, αλλά κατόπιν μπήκε στο παρκέ και “καθάρισε” με 33 πόντους!
Ο Τζέιμς Ουόρθι οφείλει το “Big Game James” στον θρυλικό εκφωνητή των Λέικερς, Τσικ Χερν, ο οποίος μετέδωσε 3338 συνεχόμενα ματς των Καλιφορνέζων (από τον Μάρτιο του 1961 έως το 2002!) και ήθελε να τονίσει το δυναμικό “παρών” του Ουόρθι στα μεγάλα ματς.
Αφήσαμε για το τέλος ένα πρωτότυπο παρατσούκλι που συνοδεύει τον Ζόραν Σλάβνιτς. Ο άλλοτε προπονητής της Εθνικής Σερβίας (σ.σ. έχει θητεύσει σε Δάφνη και Ηρακλή), έπινε τόσους πολλούς καφέδες, ώστε του κόλλησαν το παρατσούκλι “Μόκα”! Με ζάχαρη ή χωρίς θα σας γελάσουμε…
And the winner is…
Τόνι Κούκοτς! Με τόσα παρατσούκλια που είχε, αποτελεί μια ολόκληρη κατηγορία μόνος του, άρα λοιπόν κατακτά επάξια την πρώτη θέση! Ο Κροάτης χαρακτηρίστηκε ως “verdugo” (δήμιος) από τους Ισπανούς, το 1990 στον τελικό του φάιναλ φορ της Σαραγόσα, όταν έκανε μόνος του… μία χόρτα την Μπαρτσελόνα με 20 πόντους, 7 ριμπάουντ και 7 ασίστ σε 27 λεπτά συμμετοχής!
Ο “Κούκι”, ή “Ροζ Πάνθηρας”, ή “σερβιτόρος” και “Λευκός Μάτζικ” (για τις απίστευτες ασίστ που έδινε) ή “η κροατική αίσθηση” ήταν γενικά “δήμιος” για τις αντίπαλες ομάδες θα λέγαμε ‘μεις! Για τον Ίβκοβιτς ήταν απλά το “Κουκόνι” και για τους υπόλοιπους “η αράχνη του Σπλιτ”, ο “ειδικός Κ”, το… “Άλιεν” ή ο “Πίπεν των φτωχών”! Ο Αντρέα Μπαρνιάνι (“Ιταλός Κούκοτς”) και ο Άγγελος Κορωνιός (“ο Κούκοτς των φτωχών” όπως τον είχαν αποκαλέσει οι Ιταλοί μετά από ένα ματς Περιστέρι-Μπένετον) λογικά τον λατρεύουν!
EXTRA TIPS
Ευρηματικά τα προσωνύμια των Βινς Κάρτερ (“In-Vince-ble”, παραπέμπει στο invicible δηλαδή “αόρατος”), Κλάιντ “the glide” Ντρέξλερ (Κλάιντ ο “ιπτάμενος” για τα ακροβατικά του καρφώματα), Ντράζεν Πέτροβιτς (“γιος του διαβόλου” ή “Μότσαρτ του μπάσκετ”), Όσκαρ Σμιντ (“το ιερό χέρι του μπάσκετ” για τον κορυφαίο σουτέρ όλων των εποχών), Άρβιντας Σαμπόνις (“θαύμα της φύσης” για έναν σέντερ ύψους 2.20μ με μυαλό πλέι μέικερ) και Βλάντε Ντίβατς (“Άραβας” λόγω γενειάδας). Σημειώστε ότι το 1991 ο Σέρβος σέντερ είχε πρωταγωνιστήσει σε διαφημιστικό σποτ για… ξυραφάκια!
Το ίδιο ευρηματικά ήταν τα προσωνύμια για τον Μάικλ “Σούγκαρ” (“ζάχαρη” λόγω της γλυκύτητας των κινήσεών του) Ρέι Ρίτσαρντσον, τον παλιό παίκτη της Δάφνης Ντέρεκ Τσίβιους (“άνθρωπος λευκοπλάστ”, καθώς συνήθιζε να καλύπτει το πρόσωπο και το σώμα του με λευκοπλάστ χωρίς να συντρέχει λόγος!) και τον αείμνηστο τεχνικό των Πίστονς και της 1ης Dream Team Τσακ Ντέιλι. Ο τελευταίος είχε το παρατσούκλι “ο πρίγκιπας της απαισιοδοξίας” γιατί φοβόταν την αποτυχία περισσότερο από οτιδήποτε άλλο!
