Πολ Πιρς: Η νίκη απέναντι στο θάνατο

0

Είναι από τους τελευταίους παίκτες που ενώνουν τη γενιά των Τζόρνταν, Μπάρκλεϊ, Πίπεν, Ρόντμαν και Ολάζουον με τη νέα χιλιετία στο αμερικανικό μπάσκετ.

Συνδυάζει τα στοιχεία ενός σμολ φόργουορντ παλιάς κοπής (μυαλό και σουτ) με όλα όσα επιτάσσει η συγκεκριμένη θέση στο σύγχρονο μπάσκετ (ταχύτητα και εκρηκτικότητα).

Ο Πολ Πιρς είναι ένας πιονέρος του είδους του, έχοντας ήδη αφήσει τη δική του κληρονομιά στο χώρο. Η 12η Ιουλίου του 2013 ήταν μία ιστορική ημέρα καθώς, μετά από 15 ολόκληρα χρόνια, το όνομά του δε θα συντρόφευε πια την «κέλτικη» φανέλα με το νούμερο 34.

Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της πορείας του πρώην «Κέλτη» στη Βοστώνη, ο οποίος αποσύρθηκε έχοντας κάνει μια σπουδαία καριέρα. Εκεί όπου από αμούστακο παιδί, κατάφερε να φθάσει μέχρι την κατάκτηση του πρωταθλήματος, σπάζοντας την «κατάρα του Λεν Μπάιας» (σ.σ. ο θάνατός του ταλαντούχου Αμερικανού το 1986 -μέλος του καταραμένου draft- από υπερβολική δόση κοκαΐνης είχε συγκλονίσει την Βοστώνη και τους Σέλτικς).

Η αρχή του ταξιδιού

Η είσοδος του Πιρς (10η επιλογή στο draft του 1998) στο «Μαγικό Κόσμο», συνέπεσε με το μεγαλύτερο σε διάρκεια lockout στην ιστορία του ΝΒΑ (έξι μήνες). Έτσι, το ντεμπούτο του με τους Σέλτικς πραγματοποιήθηκε -εντός έδρας- στις 5 Φεβρουαρίου του 1999, κόντρα στους Τορόντο Ράπτορς. Ο Πιρς σκόραρε 19 πόντους και μάζεψε 9 ριμπάουντ στην ήττα από τους Τορόντο Ράπτορς με 103-92.

Ολοκλήρωσε τη χρονιά με 16.5 πόντους και 6.4 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, αλλά δεν κατόρθωσε να βοηθήσει τους Σέλτικς να προκριθούν στα playoffs.

Η επόμενη χρονιά ήταν ακόμα καλύτερη για την ίδιο, καθώς εκτόξευσε τους μέσους όρους του στην επίθεση (19.4 πόντοι), αλλά και πάλι οι Σέλτικς δεν προκρίθηκαν στα playoffs. Μετά το πρόωρο τέλος της σεζόν 1999-2000, «Η Αλήθεια» (αυτό είναι το παρατσούκλι του) ξεκίνησε να προπονείται εντατικά, προκειμένου να παρουσιαστεί ακόμα καλύτερος τη νέα αγωνιστική περίοδο.

Αφού ολοκλήρωσε την ατομική του προπόνηση, η οποία εκτός των άλλων ήταν εξαιρετικά επίπονη, ο Πιρς αποφάσισε πως έπρεπε να ξεκουραστεί για ένα μικρό χρονικό διάστημα, προτού ξεκινήσει προετοιμασία με την ομάδα. Όμως οι διακοπές του δε θα ήταν και τόσο ξέγνοιαστες. Για την ακρίβεια, θα ήταν εφιαλτικές.

Ήταν 25 Σεπτεμβρίου του 2000 και ο «Truth» διασκέδαζε μαζί με τον, τότε, συμπαίκτη του Τόνι Μπατίε σε γνωστό κλαμπ της Βοστώνης. Σύντομα όμως ξέσπασε καυγάς ανάμεσα σε κάποιους θαμώνες του μαγαζιού. Οι ψυχραιμότεροι έσπευσαν για να ηρεμήσουν τα πνεύματα. Ανάμεσα σε αυτούς ήταν και ο Πιρς. Δυστυχώς όμως, βρέθηκε τη λάθος ώρα στη λάθος στιγμή.

Ένα από τα άτομα που ενεπλάκησαν στον καυγά, ονόματι Τρέβορ Γουάτσον, τον μαχαίρωσε 11 φορές συνολικά στο πρόσωπο, το λαιμό και το στέρνο. Η εικόνα του αιμόφυρτου φόργουορντ σόκαρε τους πάντες. «Η Κατάρα του Λεν Μπάιας» είχε χτυπήσει και πάλι την πόρτα των Σέλτικς. Ο Πιρς όμως δεν υπέκυψε σε αυτή τη σφαλιάρα της μοίρας.

Ο Μπατίε, μαζί με τον αδερφό του, μετέφερε τον πάλαι ποτέ συμπαίκτη του στο πιο κοντινό νοσοκομείο, σώζοντάς τον καθώς, όπως ανέφεραν οι γιατροί μετά την επιτυχημένη επέμβαση (διήρκησε πολλές ώρες και ήταν εξαιρετικά δύσκολη), αν η μεταφορά του στο νοσοκομείο είχε καθυστερήσει λίγο περισσότερο, είναι πολύ πιθανό να είχε χάσει τη μάχη με τη ζωή.

Σε μία απίστευτη επίδειξη ψυχικής δύναμης και ανιδιοτέλειας, ο Πιρς ανάρρωσε σε χρόνο ρεκόρ, κατορθώνοντας να πραγματοποιήσει, με όλη τη σημασία της λέξης, μία εξωπραγματική χρονιά (τηρουμένων πάντα και των αναλογιών). Ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με 25.3 πόντους και 6.4 ριμπάουντ ανά παιχνίδι. Οι Σέλτικς για ακόμη μία φορά δεν προκρίθηκαν στα playoffs, όμως αυτό ελάχιστα απασχόλησε τον χαρισματικό φόργουορντ από την Καλιφόρνια.

pierce

Η πορεία προς το πολυπόθητο δαχτυλίδι

Από το 2002 μέχρι και το 2005, οι «Κέλτες» προκρίθηκαν ισάριθμες φορές στα playoffs, με την καλύτερή τους πορεία σε αυτό διάστημα να λαμβάνει χώρα το 2002, όταν και έφθασαν μέχρι τους τελικούς της Ανατολικής Περιφέρειας, όπου και αποκλείστηκαν από τους Νιου Τζέρσι Νετς -σημερινοί Μπρούκλιν Νετς- με 4-2 στις νίκες.

Ο Πιρς, σε αυτό το χρονικό διάστημα, είχε, στις κανονικές περιόδους, επιθετικούς μέσους όρους πάνω από τους 20 πόντους (26.1 πόντους την αγωνιστική περίοδο 2001-2002, 25.9 πόντους τη σεζόν 2002-2003, 23 πόντους τη σεζόν 2003-2004 και 21.6 πόντους την αγωνιστική περίοδο 2004-2005), ενώ αντίστοιχα στα playoffs είχε 24.6 πόντους το 2002, 27.1 (career high) το 2003, 20.8 το 2004 και 22.9 το 2005.

Οι επόμενες δύο χρονιές ήταν πραγματικά εφιαλτικές. Αν και ο ίδιος βρισκόταν στη «Ζώνη του Λυκόφωτος» (26.8 πόντοι μέσο όρο τη σεζόν 2005-2006 -σκόραρε +30 πόντους στα 13 από τα 14 παιχνίδια στο χρονικό διάστημα από τις 4 Φεβρουαρίου έως και τις 12 Μαρτίου- και 25 πόντοι ανά παιχνίδι τη σεζόν 2006-2007), οι Σέλτικς ολοκλήρωσαν τις κανονικές περιόδους με ρεκόρ 33-49 και 24-58 αντίστοιχα. Όλα αυτά όμως έμελλε να αλλάξουν από την επόμενη αγωνιστική περίοδο.

Η σεζόν 2007-2008 εξελίχθηκε σε χρονιά ορόσημο τόσο για τον ίδιο όσο και για ολόκληρη τη Βοστώνη. Ο ερχομός των Άλλεν και Γκαρνέτ στην ομάδα, μαζί με τη θεαματική βελτίωση του Ρόντο, απελευθέρωσε τον Πιρς από το βάρος να κουβαλάει την ομάδα στην επίθεση, δίνοντας πλέον μεγαλύτερη έμφαση στην άμυνα. Ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο με 19.6 πόντους και 5.1 ριμπάουντ ανά παιχνίδι, αποτελώντας την ήρεμη δύναμη της ομάδας.

Στα playoffs οι Σέλτικς απέκλεισαν κατά σειρά τους Χοκς (4-3), τους Καβαλίερς (4-3) και τους Πίστονς (4-2), προτού αναμετρηθούν για το «Άγιο Δισκοπότηρο» με τους μισητούς Λέικερς (στους αγώνες απέναντι στους «Λιμνανθρώπους», μετρά 27.9 πόντους μέσο όρο). Η παρέα του Πιρς επικράτησε με 4-2 στη σειρά, επιστρέφοντας στην κορυφή του ΝΒΑ μετά από 22 ολόκληρα χρόνια, σπάζοντας επιτέλους την «Κατάρα».

Αξέχαστος θα μείνει σε όλους ο έκτος και τελευταίος Τελικός στο «TD Garden», όπου οι Κέλτες διέλυσαν τους Λέικερς με 131-92. Ο Πιρς, ο οποίος στη σειρά των Τελικών είχε 21.8 πόντους ανά παιχνίδι (19.7 συνολικά στα playoffs), ανακηρύχθηκε, δικαιότατα, MVP των Τελικών.

Σε ερώτηση που του έγινε, λίγο καιρό μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος, αναφορικά με το αν ο Κόμπε Μπράιαντ είναι ο κορυφαίος παίκτης του πλανήτη, ο «Truth» απάντησε: «Δε νομίζω ότι ο Κόμπε είναι ο καλύτερος παίκτης. Εγώ είμαι. Υπάρχει μία γραμμή που χωρίζει όσους έχουν αυτοπεποίθηση και όσους είναι αλαζονικοί. Δεν έχω περάσει ποτέ αυτή τη γραμμή, αλλά έχω μεγάλη αυτοπεποίθηση».

Δεν κατάφερε όμως να οδηγήσει εκ νέου το καμάρι της Βοστώνης στη χρυσή κορυφή του παγκόσμιου μπάσκετ. Αν και οι Σέλτικς προκρίθηκαν στους Τελικούς του 2010, ο Πιρς δεν ήταν πλέον ο παίκτης του 2008, με τους Λέικερς, έστω και δύσκολα (4-3), να κατακτούν τον τίτλο. Η τελευταία του μεγάλη εμφάνιση στα playoffs πραγματοποιήθηκε στις 5 Ιουνίου του 2012, στον πέμπτο τελικό της Ανατολικής Περιφέρειας, στην έδρα των Χιτ. Τότε ο Πιρς σκόραρε 19 πόντους και μάζεψε 4 ριμπάουντ, στη νίκη με 94-90 κόντρα στους μετέπειτα πρωταθλητές.

Η αποχώρησή του από τη Βοστώνη σηματοδότησε το τέλος μίας εποχής, όχι μόνο για τους Σέλτικς αλλά και για όλο το ΝΒΑ. Η αλήθεια του Πιρς έλαμψε, και αν μη τι άλλο, η λάμψη του ήταν εκτυφλωτική. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για τον 15ο καλύτερο σκόρερ όλων των εποχών στο ΝΒΑ με 26.397 πόντους

Coffee House