38 Πρωταθλήματα, 19 Κύπελλα, 6 Ευρωπαϊκά, 1 Διηπειρωτικό! Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για τον μεγαλύτερο μπασκετικό Σύλλογο της Ευρώπης και της Ελλάδας.
O Παναθηναϊκός έδωσε συνέχεια στη χρυσή του ιστορία κατακτώντας τον 64ο τίτλο της ιστορίας του! Ναι, καλά διαβάσατε οι «πράσινοι» μετρούν 64 τίτλους που αποτυπώνονται στα 38 Πρωταθλήματα, 19 Κύπελλα, 6 Ευρωπαϊκά και 1 Διηπειρωτικό. Όσοι, λοιπόν, επιχειρούν να υποβαθμίσουν το …προϊόν ας κοιτάξουν παραπάνω και αν δεν πάθουν ίλιγγο τότε το συζητάμε ξανά. Το 38ο Πρωτάθλημα είναι αφιερωμένο σε όλο τον κόσμο του Συλλόγου, σε όσους τον υπηρετούν και φυσικά σε όλους όσοι επιχειρούν εδώ και τέσσερις μήνες να διαλύσουν το μπάσκετ. Σε αυτούς που από εκεί που ούρλιαζαν να τιναχτεί το Πρωτάθλημα στον αέρα τώρα ξαφνικά κόπτονται για το που θα πάει το «προϊόν» χωρίς εκείνους και σε αυτούς που το «μέχρι τέλους» το μετέτρεψαν στο «σώστε μας».
Φυσικά δεν πρέπει να λησμονήσουμε να πούμε ένα τεράστιο «μπράβο» στον Προμηθέα Πάτρας και τον κύριο Λιόλιο που τιμήθηκε εκπροσωπώντας τους Πατρινούς στη γιορτή του ΟΑΚΑ. Ο Παναθηναϊκός έπραξε άριστα που βράβευσε στο πρόσωπο του Προμηθέα το υγιές κομμάτι του αθλήματος και μια πρόταση που θα πρέπει να γίνει παράδειγμα προς όλους. Όπως τεράστια στιγμή για τους 40αρηδες ήταν η βράβευση του Αργύρη Παπαπέτρου. Επιτέλους, ο Αργύρης όπως και ο Ιωάννης επέστρεψαν για τα καλά στη σωστή πλευρά της …πόλης!
Τα πανηγύρια, λοιπόν, καλά κρατούν για τη μοναδική ομάδα στην Ευρώπη που σηκώνει τουλάχιστον μια κούπα ανά σεζόν από το 1995-96 και έπειτα, ωστόσο, από μεθαύριο ξεκινάει η δουλειά και θα μπορούμε να πούμε πολλά περισσότερα. Σε πρώτο πλάνο είναι δίχως αμφισβήτηση το θέμα του προπονητή και της παραμονής του Ρικ Πιτίνο και εν συνεχεία οι προδιαγεγραμμένες κινήσεις. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως ο Παναθηναϊκός έχει ξεκινήσει να χαράζει τη ρότα της επόμενης ημέρας που ποτέ δεν είναι εύκολη. Είτε αυτό έχει να κάνει με το συναισθηματικό κομμάτι, είτε με το ουσιαστικό του χτισίματος.
ΥΓ: Στο προηγούμενο ποστ ανέφερα πως αν δεν επαναπροσδιοριστούν κάποια πράγματα στον Σύλλογο (γενικά και όχι μόνο στο μπάσκετ) δεν βλέπω το μέλλον ευοίωνο και κάποιοι απαιτούν περισσότερες εξηγήσεις. Ειλικρινά, αδυνατώ να καταλάβω πως δεν βλέπουμε πως με τις υπάρχουσες συνθήκες το πράγμα δεν μπορεί να πάει για πολύ. Δεν είναι κινδυνολογία είναι μια διαπίστωση που θέλει σκέψη απ’ όλους, Δεν έγραψε κανείς πως ο Παναθηναϊκός καταστρέφεται αλλά θέλει μια αλλαγή πλεύσης συνολικά από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Θέλει επίσης συμμετοχής απ’ όλους. Λέμε για τα 10.000 διαρκείας του μπάσκετ για παράδειγμα. Ναι, τρομερό νούμερο και ασύλληπτο, ωστόσο, ο κόσμος του Παναθηναϊκού είναι 2,5 εκατομμύρια για να τα περιμένουμε όλα για παράδειγμα από τους 15.000 χιλιάδες που δίνουν το παρών στο γήπεδο ή από έναν παράγοντα. Θεωρώ πως όλοι πρέπει να σηκωθούμε από τους καναπέδες και να κάνουμε το καλύτερο δυνατό που μπορεί ο καθένας. Όποιο και αν θεωρούμε πως είναι αυτό.
ΥΓ2: Το χειροκρότημα όλου του γηπέδου μόλις εμφανίστηκε στο παρκέ η ομάδα του Προμηθέα αλλά και κατά τη διάρκεια της απονομής ήταν μια από τις πιο δυνατές και παναθηναϊκές στιγμές της βραδιάς.
ΥΓ3: Καθίστε εσείς και μετρήστε πόσοι Παναθηναϊκοί ήρθαν στο ΟΑΚΑ, πόσο έκανε το εισιτήριο! Τρίτη χρονιά χωρίς κούπα και …συνεχίζουμε.
ΥΓ4: Δεν ξέρω ποιοι θα μείνουν ή ποιοι θα φύγουν από τον Παναθηναϊκό, ωστόσο, φέτος οι «πράσινοι» είχαν παίκτες που σεβάστηκαν απόλυτα το μέγεθος της ομάδας εντός και εκτός παρκέ. Είτε έπαιξαν καλά, είτε όχι.
ΥΓ5: Ο Ουάιλι έχει πολλά από τα στοιχεία που χρειάζεται ο Παναθηναϊκός. Τα υπόλοιπα από αύριο!
