Ρολάντο Μπλάκμαν: ο θρύλος του Παναμά

0

«Τα μόνα ελληνικά που πρέπει να μάθω είναι το “δως μου τη μπάλα” και το”φύγε από τη μέση”. Τα άλλα θα τα βρούμε», είχε πει σε συνέντευξή του λίγο πριν αφήσει το ΝΒΑ για λογαριασμό της ΑΕΚ. Η αυτοπεποίθηση, άλλωστε, ποτέ δεν του έλειπε.

Ο Rolando Blackman (26/2/1959, 1.98) μαζί με τον Dominique Wilkins αποτελούν τα δυο μεγαλύτερα ονόματα που αγωνίστηκαν σε αμφότερες τις χώρες της Ελλάδας και της Ιταλίας, και μάλιστα με την ίδια σειρά προτίμησης χρονικά όσον αφορά στα δυο μέρη…

Ο «Ρο», λοιπόν, ύστερα από μια γεμάτη καριέρα στο NBA, όπου εξαργύρωσε τη φήμη του σαν ένας από τους καλύτερους σουτέρ-σκόρερ της λίγκας (σ.σ. 18 πόντοι μέσος όρος καριέρας) σε τέσσερις συμμετοχές σε All Star Game (1985-87 και 1990) και μια παρουσία στους τελικούς της Δύσης με το Ντάλας το 1988, αποφάσισε σε ηλικία 36 ετών ν’ αφήσει τις ΗΠΑ μεσούσης της περιόδου για λογαριασμό της ΑΕΚ.

Ο ντόρος ήταν ασφαλώς μεγάλος σε μια εποχή που η ομάδα του Vlado Djurovic έβαζε τους θεμέλιους λίθους που τα επόμενα χρόνια θα την οδηγούσαν σε τροχιά πρωταθλητισμού. Όπως μπορείτε να δείτε και στην ακόλουθο φωτογραφικό στιγμιότυπο, γελούσαν και τα… μουστάκια τόσο του μακαρίτη πια παράγοντα της ΑΕΚ, Μιχάλη Λεφάκη, όσο και του Σέρβου κόουτς και φυσικά του «Ρο», ο οποίος τσέπωσε 300.000 δολάρια αντικαθιστώντας τον Αμερικανό Μπάροους, που πέρασε και δεν ακούμπησε.

Η παρουσία, άλλωστε, του σπουδαίου Eddie Johnson στην Α1 με τα χρώματα του Ολυμπιακού εκείνη τη χρονιά, δημιούργησε ένα κλίμα… μπασκετικής ευφορίας και η είδηση για την έλευση του Παναμέζου σταρ στην Ελλάδα μονοπώλησε για μέρες τα πρωτοσέλιδα του Τύπου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι εκτός του πολικού ψύχους που είχε να αντιμετωπίσει στο κλειστό «Γεώργιος Μόσχος», ο Blackman έβλεπε… εφιάλτες και στα ταξί που τον πήγαιναν στις προπονήσεις, αφού συχνά οι… Ελληνάρες οδηγοί έπαιραν κι άλλα άτομα!

Και αν στην ΑΕΚ ο μεγάλος Παναμέζος με το περίεργο στιλ που εκτελούσε τις ελεύθερες βολές (σ.σ. έκανε ημικάθισμα) απέτυχε να βγάλει μάτια τη σεζόν 1994-95, αυτό σίγουρα δε συνέβη την επόμενη χρονιά στο ιταλικό πρωτάθλημα, όπου μαζί με τον Dejan Bodiroga συνέθεσαν ένα ασυναγώνιστο δίδυμο ξένων, οδηγώντας τη Στεφανέλ Μιλάνου στην κατάκτηση του νταμπλ, καθώς και στον τελικό του Κυπέλλου Κόρατς. Ο Blackman αναδείχθηκε μάλιστα MVP στη σειρά των τελικών, ενώ ολοκλήρωσε τη σεζόν 1995-96 έχοντας 15.3 πόντους μέσο όρο ανά αγώνα. Την επόμενη σεζόν αγωνίστηκε στη Λιμόζ, όπου και έκλεισε τη σπουδαία καριέρα του, στην οποία ξεχωρίζει ασφαλώς η πολυετής παρουσία του στους Μάβερικς.

Με 16.643 πόντους στα 11 χρόνια που φόρεσε τη φανέλα της ομάδας του Ντάλας, από τους οποίους επιλέχθηκε στην 9η θέση του ντραφτ το 1981, ο «Ρο» ήταν για 18 ολόκληρα χρόνια ο πρώτος σκόρερ της και ο παίκτης-τοτέμ της ομάδας μέχρι που τον πέρασε το 2008 ο Dirk Nowitzki. Πιο παραγωγική σεζόν του ήταν η 1983-84 με 22.4 πόντους σε 81 παιχνίδια.

Coffee House