Ο Αχιλλέας Καϊμακλίου κουβαλάει στις πλάτες του ένα όνομα… βαρύ σαν ιστορία, έχοντας αναδείξει κατά το παρελθόν ορισμένους από τους μεγαλύτερους θρύλους της κυπριακής καλαθόσφαιρας. Τα οικονομικά προβλήματα έφεραν κατήφεια και μαρασμό, όμως με σκληρή δουλειά έχει αρχίσει ξανά να «ανθίζει» ένα ευοίωνο μέλλον.
Οι «τρύπες» από τα προηγούμενα χρόνια είναι ουκ ολίγες και γι’ αυτό η ομάδα του Καϊμακλίου έδωσε έμφαση στην αναδιοργάνωση των ακαδημιών τους, με άτομα που έχουν αγαπήσει το σωματείο και παράγουν έργο που εντυπωσιάζει.
Το εφηβικό τμήμα αποτελεί τον «καθρέφτη» της προσπάθειας που γίνεται. Οι μικροί… μεγάλωσαν και παρότι μέχρι την περασμένη αγωνιστική περίοδο βρίσκονταν στη δεύτερη κατηγορία, φέτος κάνουν «θραύση» ως νεοφώτιστοι, απέναντι σε μεγάλες δυνάμεις.
Μετά το πέρας των 13 πρώτων αγωνιστικών, οι Καϊμακλιώτες φιγουράρουν στη δεύτερη θέση του βαθμολογικού πίνακα πίσω από τον πανίσχυρο Όλυμπο Αγλαντζιάς με ρεκόρ 11-2 και διεκδικούν με αξιώσεις την παγκύπρια πρωτιά, αν και ο στόχος δεν είναι ο τίτλος του πρωταθλητή, αλλά η παραγωγή νέων ταλέντων.
Ο Λούης Σιακαλλής και οι συνεργάτες του με τους οποίους υπάρχει άψογη συνεργασία, δίνουν πρωταγωνιστικό ρόλο στους ταλαντούχους αθλητές και στο αντρικό, με άμεσο αποτέλεσμα την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου της Β1 Ανδρών, αλλά και την αξιόλογη πορεία στο πρωτάθλημα, αν συνυπολογίσουμε και την παρουσία αρκετών παικτών μεγαλύτερης ηλικίας που παίζουν πραγματικά για τη φανέλα.
Η επιστροφή του Γιώργου Τρετιάκοβ άλλαξε τις ισορροπίες τόσο στο αντρικό, όσο και στο εφηβικό και η σκληρή δουλειά που γίνεται πάνω του, όπως και στους υπόλοιπους συμπαίκτες του ανάλογης ηλικίας, σαν τον Τέγγερη, τον Ιωαννίδη και πολλούς άλλους που έρχονται από πίσω με… φόρα.
Θα επανέλθουμε στο θέμα, γιατί μας αρέσουν οι προσπάθειες που έχει γερές βάσεις και μεράκι. Ποιος δεν θα ήθελε, εξάλλου, να ξαναδεί τον μεγάλο Αχιλλέα στη φυσική του θέση, έχοντας στο ρόστερ του παιδιά από τα «σπλάχνα» του.
