Ο Αμάρε Στουνταμάιρ αποσύρθηκε από το ΝΒΑ, αλλά όχι και από το μπάσκετ αφού θα συνεχίσει την καριέρα του στην Χαποέλ Ιερουσαλήμ, στην οποία είναι και μέτοχος.
Με μία επιστολή στην ιστοσελίδα The Players’ Tribune, με Τίτλο This Isn’t Goodbye κάνοντας παράλληλα έναν απολογισμό της καριέρας του στο ΝΒΑ.
«Ποτέ στην ζωή μου δεν ένιωσα περισσότερη αγάπη για εμένα σε ένα γήπεδο. Έκανα παρέα με λάθος άτομα και δεν πήγαινα στα μαθήματα, με τους βαθμούς νου να πέφτουν. Ήξερα ότι χρειαζόταν να ξυπνήσω και να εστιάσω στο μπάσκετ. Πήγα στον προπονητή και μέντορά μου, Burney Hayes. Έχασα τον πατέρα μου στα 12 μου χρόνια και η μητέρα μου ήταν φυλακή, οπότε αυτός ήταν που με φρόντιζε. Του είπα ότι πρέπει να φύγω και ότι είχα πρόβλημα. Πού μπορούσα να πάω”; Ο Stephon Marbury με πήρε υπό την προστασία του όταν ήμουν ρούκι. Ο Steve Nash μας ανέβασε όλους στο Phoenix και πήγε την ομάδα σε άλλο επίπεδο. Αλλάξαμε το ίδιο το παιχνίδι. Πριν από εμάς ένας σέντερ έπρεπε να μοιάζει σαν τον Shaquille O’Neal. Εμείς δεν είχαμε μέγεθος, αλλά είχαμε ταχύτητα.
Ο Mike D’Antoni αποφάσισε να πάμε σε χαμηλά σχήματα και οι άλλες ομάδες δεν ήταν έτοιμες για αυτό. Και έπειτα είχαμε τις πάσες του Steve. Δεν ξέρω πώς έδινε τέτοιες πάσες. Ο Steve πήγε το παιχνίδι μου σε άλλο επίπεδο και μου έδειξε τι σημαίνει να είσαι ηγέτης. Τον Shaquille O’Neal τον οποία είχα είδωλο όσο μεγάλωνα. Έπαιξα μαζί του για δύο χρόνια. Είχα τρελά νούμερα όταν συνυπήρχαμε επειδή οι αντίπαλοι εστίαζαν πάνω του. Ο Dirk Nowitzki ήταν ο δυσκολότερος παίκτης που κλήθηκα ποτέ να μαρκάρω, αλλά ευτυχώς για μερικούς μήνες ήμασταν συμπαίκτες το 2015 και δεν χρειαζόταν να το κάνω αυτό.
Ο Dwyane Wade δίνει την εντύπωση ότι είναι χαλαρός και στο τέλος της βραδιάς έχει 28 πόντους και 9 ασίστ. Ο Carmelo Anthony νομίζω ότι είναι ο καλύτερος σκόρερ στο ΝΒΑ. Του είναι τόσο εύκολο. Την βραδιά που σκόραρε 62 πόντους το έκανε εύκολα. Θα μπορούσε να σκοράρει 70 αν ήθελε. Όταν ένας παίκτης αυτού του επιπέδου παίζει τόσο καλά, είναι πολύ ωραίο να τον παρακολουθείς. Το ξέρω γιατί ήμουν εκεί. Το επόμενο βήμα μου είναι να παίξω για την Χαποέλ Ιερουσαλήμ. Δεν το κάνω για να εισπράξω μία επιταγή στο εξωτερικό όμως: Είναι ένα πνευματικό ταξίδι. Στην Αγία γραφή η Ιερουσαλήμ αναφέρεται ως Ιερό μέρος και αυτό πραγματικά το νιώθω όποτε είμαι στην πόλη. Αυτή είναι η ευκαιρία μου να γίνω καλύτερος σύζυγος και πατέρας. Η ευκαιρία που έχω να παίξω εδώ και να αναπτυχθώ ως παίκτης είναι ευλογία.
Όπως μου έλεγε ο πατέρας μου: “Το όριό μου είναι ο ουρανός”.
Ήρθε η ώρα να πετάξω”.
