Του Αντώνη Κατσαρού
Το σημερινό μου μπλογκ γράφεται χωρίς να έχω καμία πρόθεση να προδικάσω κάτι, όμως όπως πηγαίνουν οι τελικοί, νομίζω πως τα πράγματα μιλάνε από μόνα τους… Μετά την χθεσινή εμφάνιση των δύο μονομάχων για τον τίτλο, πλέον δεν βλέπω πως θα μπορέσει η ΑΕΚ να μην επαναλάβει την περσινή της επιτυχία!
Φυσικά μιλάω για την ΑΕΚ του δεύτερου ημιχρόνου, μια ΑΕΚ που βγήκε στο γήπεδο και μασούσε σίδερα. Μια ΑΕΚ που παρά το γεγονός πως βρέθηκε 22 πόντους πίσω στο ημίχρονο, σε ένα σημείο που δεν νομίζω πως πολλές ομάδες θα προσπαθούσαν να επιστρέψουν, αυτή το έκανε και μάλιστα με τον καλύτερο τρόπο! Γιατί, όχι μόνο επέστρεψε από το -22, αλλά πήγε και στο τελικό +10!
Ο ΑΠΟΕΛ έκανε ίσως το καλύτερο παιχνίδι της χρονιάς του στο δεύτερο δεκάλεπτο. Τρομερή άμυνα, πάθος και στις δύο πλευρές του γηπέδου, εκνεύρισε τους παίκτες της ΑΕΚ που όσο περνούσε η ώρα και δεν μπορούσαν να σκοράρουν, έδειχναν να τα έχουν χαμένα. Μια ΑΕΚ που δεν έχουμε ξαναδεί φέτος.
Θα ήθελα πολύ να είμαι στα αποδυτήρια στην ανάπαυλα για να ακούσω τι είπε στους παίκτες του ο κος Λίνος Γαβριήλ. Γιατί αυτό που τους είπε, ήταν αυτό που άλλαξε την εικόνα εντελώς στο τρίτο δεκάλεπτο. Στην ουσία ήταν σαν να βλέπαμε μια επανάληψη του δευτέρου δεκαλέπτου, με τις δύο ομάδες να έχουν αλλάξει φανέλες! Αυτή τη φορά ήταν η ΑΕΚ που έπαιζε ψυχωμένα, με πιεστική άμυνα, εγκλωβίζοντας τους παίκτες του ΑΠΟΕΛ, που ήταν αυτοί πλέον που τα είχαν χαμένα.
Η ΑΕΚ ροκάνιζε τη διαφορά και έφτασε, με το τρίποντο του ΜακΦάντεν στην εκπνοή του τρίτου δεκαλέπτου, να πάρει το προβάδισμα στο σκορ. 25-5 έγραψε το επιμέρους σκορ στο δεύτερο δεκάλεπτο για τον ΑΠΟΕΛ, 29-5 για την ΑΕΚ στο τρίτο…
Μετά από αυτή τη νίκη, με τη ψυχολογία των παικτών της ΑΕΚ να βρίσκεται στα ύψη και τον κόσμο δίπλα της, φαίνεται πως όλα γέρνουν προς την πλευρά της ΑΕΚ. Αν ο ΑΠΟΕΛ κατορθώσει να βρει τη δύναμη να επιστρέψει… αυτό θα φανεί μόνο μέσα στο παρκέ.
