Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για μια πραγματικά σκληρή ήττα για τον Παναθηναϊκό που 100 φορές να έπαιζε ξανά το ίδιο ματς θα κέρδιζε τις 99.
Καμία ήττα δεν είναι ωραία και καμία δε μπορείς να ξέρεις πόσο θα σου κοστίσει. Η Βιλερμπαν το βράδυ της Πέμπτης πέτυχε έναν μίνι άθλο γυρίζοντας ένα ματς που φαινόταν να μην έχει ούτε μία πιθανότητα να κερδίσει. Οι Γάλλοι διαθέτουν μια άκρως αθλητική και διψασμένη ομάδα αλλά μέχρι εκεί. Θεωρώ αδύνατο να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από μια αξιοπρεπή πορεία στη διοργάνωση, άρα όταν φτάσουμε στην τελική σούμα ο Παναθηναϊκός θα πονέσει από αυτή την απώλεια. Το πόσο θα το δούμε κατά τον Απρίλη. Μακάρι να μη του χρειαστεί αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει από τώρα. Για την ώρα στεκόμαστε στην απαράδεκτη αντίδραση της ομάδας στο τέταρτο δεκάλεπτο που οδήγησε σε αυτή την πικρή ήττα από ένα κατώτερο σύνολο. Αν το «τριφύλλι» θέλει να πετύχει τους στόχους του στην Ευρώπη οφείλει να σοβαρευτεί άμεσα και να μην εμφανίσει ξανά τέτοια εικόνα απέναντι σε καμία Βιλερμπάν. Τώρα που είναι νωρίς πρέπει και οφείλουν να το καταλάβουν όλοι!
Πριν πάμε στην καταστροφολογία θέλω να δούμε μαζί κάποια πράγματα που τονίζουν το μέγεθος της αυτοχειρίας του «τριφυλλιού». Στο 30’ λεπτό οι «πράσινοι» είχαν προβάδισμα 13 πόντων με το ταμπλό να γράφει 50-63. Το πραγματικό σκορ θα έπρεπε να είναι 20+ καθώς σε εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός είχε το ανέκδοτο 45% στις βολές! Ναι, καλά διαβάσατε! 45% σε ματς Ευρωλίγκας με 10/22. Μην πούμε για τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ (ήταν 16 από τα συνολικά 18) και τα αβίαστα λάθη του πρώτου δεκάλεπτου (κυρίως από τον Νικ). Στεκόμαστε, λοιπόν, στις βολές μιας και οι παίκτες του Αρτζι είχαν πετάξει 12 φορές τη μπάλα στο σίδερο και χωρίς να έχουν παίξει σπουδαίο μπάσκετ ήταν στο +13 με κάποια κλειδιά να είναι σκιά του εαυτού τους στο διάστημα που πάτησαν το παρκέ (π.χ. ο Ράις).
Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για μια πραγματικά σκληρή ήττα για τον Παναθηναϊκό που 100 φορές να έπαιζε ξανά το ίδιο ματς θα κέρδιζε τις 99.
Καμία ήττα δεν είναι ωραία και καμία δε μπορείς να ξέρεις πόσο θα σου κοστίσει. Η Βιλερμπαν το βράδυ της Πέμπτης πέτυχε έναν μίνι άθλο γυρίζοντας ένα ματς που φαινόταν να μην έχει ούτε μία πιθανότητα να κερδίσει. Οι Γάλλοι διαθέτουν μια άκρως αθλητική και διψασμένη ομάδα αλλά μέχρι εκεί. Θεωρώ αδύνατο να διεκδικήσουν κάτι παραπάνω από μια αξιοπρεπή πορεία στη διοργάνωση, άρα όταν φτάσουμε στην τελική σούμα ο Παναθηναϊκός θα πονέσει από αυτή την απώλεια. Το πόσο θα το δούμε κατά τον Απρίλη. Μακάρι να μη του χρειαστεί αλλά κανείς δεν μπορεί να ξέρει από τώρα. Για την ώρα στεκόμαστε στην απαράδεκτη αντίδραση της ομάδας στο τέταρτο δεκάλεπτο που οδήγησε σε αυτή την πικρή ήττα από ένα κατώτερο σύνολο. Αν το «τριφύλλι» θέλει να πετύχει τους στόχους του στην Ευρώπη οφείλει να σοβαρευτεί άμεσα και να μην εμφανίσει ξανά τέτοια εικόνα απέναντι σε καμία Βιλερμπάν. Τώρα που είναι νωρίς πρέπει και οφείλουν να το καταλάβουν όλοι!
Πριν πάμε στην καταστροφολογία θέλω να δούμε μαζί κάποια πράγματα που τονίζουν το μέγεθος της αυτοχειρίας του «τριφυλλιού». Στο 30’ λεπτό οι «πράσινοι» είχαν προβάδισμα 13 πόντων με το ταμπλό να γράφει 50-63. Το πραγματικό σκορ θα έπρεπε να είναι 20+ καθώς σε εκείνο το σημείο ο Παναθηναϊκός είχε το ανέκδοτο 45% στις βολές! Ναι, καλά διαβάσατε! 45% σε ματς Ευρωλίγκας με 10/22. Μην πούμε για τα χαμένα αμυντικά ριμπάουντ (ήταν 16 από τα συνολικά 18) και τα αβίαστα λάθη του πρώτου δεκάλεπτου (κυρίως από τον Νικ). Στεκόμαστε, λοιπόν, στις βολές μιας και οι παίκτες του Αρτζι είχαν πετάξει 12 φορές τη μπάλα στο σίδερο και χωρίς να έχουν παίξει σπουδαίο μπάσκετ ήταν στο +13 με κάποια κλειδιά να είναι σκιά του εαυτού τους στο διάστημα που πάτησαν το παρκέ (π.χ. ο Ράις).
Στο τέταρτο δεκάλεπτο η αμυντική κατάρρευση ήταν κάτι εξωπραγματικό. Τι θέλουμε να πούμε; Σχεδόν όλες οι φάσεις στο 1vs1 χάθηκαν ενώ οι περιστροφές ήταν αργές με αποτέλεσμα οι Γάλλοι να βρουν πολλά σουτ και τρομερή ψυχολογία. Είναι χαρακτηριστικό πως στην τελευταία περίοδο του αγώνα σούταραν με απίστευτη αυτοπεποίθηση στο τρίποντο σκοράροντας 5/7, μια ενέργεια που άντλησαν ξεκάθαρα από την πρώτη γραμμή της άμυνας τους. Αυτή άλλωστε ήταν και το κλειδί σε εκείνο το σημείο. Μέχρι το 30’ ο Παναθηναϊκός κατάφερε να διασπάσει αυτή την πίεση με ευκολία και υπομονή. Μόλις κουράστηκαν τα γκαρντ όλο το παιχνίδι μετατοπίστηκε στην πρώτη ζώνη της άμυνας των Γάλλων με τους «πράσινους» να εγκλωβίζονται στα εννέα – δέκα μέτρα από το καλάθι και συστήματα που ξεκινάνε για παράδειγμα έξω από το τρίποντο να αρχίζουν λίγο κάτω από το κέντρο (ακόμη και η φάση με το μπρος πίσω του Φριντέτ είναι χαρακτηριστική αλλά δεν είναι η μόνη).
Βάζοντας, λοιπόν, τη Βιλερμπάν στο μοναδικό κανάλι ζωτικότητας που μπορούσε να βρει ο Παναθηναϊκός έκανε σε δέκα λεπτά ό,τι χρειαζόταν για να χάσει. Τα τριάρια του δεν του έδωσαν σχεδόν τίποτα (η στατιστική του Τζόνσον είναι …ατσαλάκωτη, λες και δεν έχει ξεκινήσει το ματς), ενώ και στην άμυνα που υποτίθεται πως η ομάδα έχει τεράστια δύναμη σε αυτή τη θέση τα πράγματα πήγαν πολύ άσχημα.
Και όπως γίνεται πάντα όταν στραβώνει κάτι έτσι και στη Λυών το ματς έφτασε στην τελευταία φάση και το «τριφύλλι» ηττήθηκε. Ο Νικ δεν κατάφερε να αξιοποιήσει το κενό που βγήκε από την προσαρμογή πάνω στον Φριντέτ, η άμυνα των Γάλλων άλλαξε, η εκτέλεση καθυστέρησε και ο γάμος σχόλασε. Τώρα; Ψυχραιμία μιας και απομένουν 32 ολόκληρες στροφές. Απλώς λες πως αυτό το ματς δε χάνεται. Τελικά, όμως, όλα χάνονται.
ΥΓ: 100 φορές να έπαιζε ο Παναθηναϊκός το ίδιο ματς με τα ίδια χαρακτηριστικά τις 99 θα το κέρδιζε. Είδατε όμως; Μια φορά αρκεί για να κάνει τη ζημιά όταν …αράζεις νομίζοντας πως τελείωσαν όλα στο 30’.
ΥΓ2: Ο Τζόνσον ήταν πάρα πολύ άηχος και άχρωμος.
ΥΓ3: Ο Ράις ήταν εκτός πνεύματος αγώνα.
ΥΓ4: Το πιο δύσκολο πράγμα σε μια ομάδα είναι οι ρόλοι.
ΥΓ5: Από τις αχώνευτες ήττες με τον Παναθηναϊκό να βάζει μοναχός του μεγαλύτερη πίεση στους ώμους και να χάνει την ευκαιρία να πάει πιο αεράτος με την Αρμάνι και τη Ζενίτ.
ΥΓ6: Δεν έφταναν όλα αλλά οι «πράσινοι» έκαναν και πέραν όλων των άλλων έξι λάθη στην τελευταία περίοδο (είχαν 17 στο σύνολο).
ΥΓ7: Απαράδεκτη αντίδραση και απαράδεκτη εικόνα στο τέταρτο δεκάλεπτο απέναντι σε μια χειρότερη ομάδα.
Πηγή: sdna
