Η Νιζνί αποδείχτηκε -δικαιολογημένα- ανυπέρβλητο εμπόδιο για τον Κεραυνό, ο οποίος έκανε κατάθεση ψυχής, αλλά δεν κατάφερε να συνεχίσει την ευρωπαϊκή του πορεία, απέναντι σε μια ομάδα που πριν από λίγα χρόνια αγωνιζόταν στην Ευρωλίγκα. Φυσικά και δεν χωράνε… δάκρυα στην ομάδα του Στροβόλου. Κάθε άλλο μάλιστα, καθώς η όλη πορεία έφερε χαμόγελα ικανοποίησης.
Ο Κεραυνός κουβαλάει στις πλάτες του τεράστια ιστορία και η αγάπη του Πάρη Παπαέλληνα και της οικογένειάς του για το σωματείο δεν έφερε απογοήτευση την περίοδο της ανομβρίας τίτλων. Ο διοικητικός ηγέτης του, με την εμπειρία του αποφάσισε να επενδύσει πάνω στο νέο και φιλόδοξο Χριστόφορο Λειβαδιώτη και το πλάνο τριετίας πηγαίνει περίφημα, καθώς την πρώτη χρονιά “χτίστηκε” κορμός, τη δεύτερη επανήλθε στην κορυφή του κυπριακού πρωταθλήματος μετά από μια δεκαετία και φέτος ξανάπαιξε Ευρώπη, εκπλήσσοντας μάλιστα με τη σπουδαία πρόκριση στους “16” του FIBA Europe Cup.
Με 16 έξτρα παιχνίδια (σαν ένα ακόμη πρωτάθλημα), ο Κεραυνός κατέκτησε 9 ροζ φύλλα και κέρδισε ξανά το σεβασμό και τη διεθνή αναγνώριση, όπως έχει συμβεί αρκετές φορές και στο ένδοξο ευρωπαϊκό παρελθόν του. Κάποιοι, μάλιστα, θεωρούν πως αν δεν είχε έρθει ο τραυματισμός του Ντέιβις στην πιο κρίσιμη καμπή, όπου η ομάδα έπαιζε ολοκληρωμένο μπάσκετ σε Ευρώπη και Κύπρο, ίσως τώρα να υπήρχαν περιθώρια για ακόμα καλύτερα πράγματα. Ωστόσο, κανένας στο “Κ. Παπαέλληνας” δεν είναι αχάριστος και αναγνωρίζουν πως ό,τι επιτεύχθηκε είναι υπέρβαση, κοιτάζοντας πλέον παρακάτω!
Μοναδικός στόχος από εδώ και πέρα είναι η διατήρηση των κεκτημένων στο πρωτάθλημα. Το back to back θα αποτελέσει το ιδανικό επιστέγασμα της εξαιρετικά ανοδικής πορείας την τελευταία διετία. Ο ανταγωνισμός είναι υψηλός. Θεωρητικά βασικός αντίπαλος θα είναι η ΑΕΚ, αλλά κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει την εξαιρετική φέτος και φιναλίστ του Κυπέλλου, ΕΘΑ, τον ασταθή, αλλά πάντα δυνατό ΑΠΟΕΛ, που έχει κάνει ήδη… ζημιές, καθώς, φυσικά και την ποιοτική Ένωση Νέων Παραλιμνίου, η οποία είναι ανταγωνιστική με όποιον κι αν παίζει.
