Ο Δημήτρης Κοντός γράφει για το 2-0 της Ρεάλ Μαδρίτης κόντρα στον Παναθηναϊκό και εξηγεί πως μέχρι στιγμής όλα είναι φυσιολογικά.
Για να δούμε ρε παιδιά τι στην ευχή συνέβη στη Μαδρίτη. Ο Παναθηναϊκός την Τετάρτη άγγιξε το break κόντρα στους Πρωταθλητές Ευρώπης και δεν το πέτυχε για δύο λόγους. Πρώτον, διότι πνίγηκε στα τελευταία 3.52 με το σκορ στο 66-72 και δεύτερον γιατί συνάντησε μια πραγματικά εχθρική διαιτησία. Χθες, τα πράγματα ήταν διαφορετικά καθώς η Ρεάλ ανέβηκε από το 29% στο 49% στο τρίποντο και οι «πράσινοι» εμφανίστηκαν άδειοι πνευματικά για τη μάχη. Αυτό σε συνάρτηση με την κάκιστη ημέρα του Νικ δημιούργησαν μια εύκολη συνθήκη για τους γηπεδούχους. Παρόλα αυτά, όμως, θα πρέπει να δούμε πως οι Μαδριλένοι έμειναν ακόμη και έτσι στους 78 πόντους. Άρα, είναι ξεκάθαρο πως το μεγάλο αγκάθι είναι η επιθετική λειτουργία του «τριφυλλιού».
Πάμε τώρα λίγο πιο πέρα την σκέψη μας ή μάλλον λίγο πιο πίσω. Πριν από ένα μήνα ο Παναθηναϊκός δεν είχε καν ελπίδα να είναι στους οκτώ. Εν τέλει τα κατάφερε και απέναντι στη Ρεάλ είχε παράσταση νίκης στο πρώτο παιχνίδι και μια πανεύκολη ήττα στο δεύτερο. Που είναι το μη φυσιολογικό; Από πότε οι «πράσινοι» του 16-14 έγιναν μια ομάδα που ΕΠΡΕΠΕ να κάνει μπρέικ στη Μαδρίτη; Και ξέρετε και κάτι ακόμη; Η διαφορά εμπειρίας των Πρωταθλητών Ευρώπης με μια νέα ομάδα είναι πως το μήνυμα της Τετάρτης χρησιμοποιήθηκε διαφορετικά. Η μεν Ρεάλ αγωνίστηκε λες και είχε χάσει διότι ανάγνωσε σωστά τον κίνδυνο και αναγνώρισε πως κέρδισε με μεγάλη δόση τύχης, ενώ ο δε Παναθηναϊκός ξέμεινε στην υπερπροσπάθεια και εμφανίστηκε λες και είχε κερδίσει την Τετάρτη. Που είναι το μη φυσιολογικό; Μήπως να συγκρίνουμε τις εμπειρίες των 12 του Λάσο με τους 12 του Πιτίνο;
Από εδώ και πέρα τώρα. Ο Παναθηναϊκός πρέπει να βρει έναν τρόπο να απεγκλωβίσει τον Καλάθη. Να βοηθηθεί και να βρεθεί μια φόρμουλα ώστε να μην εκτίθεται κατά αυτόν τον τρόπο αν δεν είναι σε καλό φεγγάρι. Κοινώς να μην τα περιμένει όλα από αυτόν ακόμη και όταν εκείνος βρίσκεται σε κακή μέρα. Τη Μεγάλη Τρίτη οι «πράσινοι» θα κληθούν να κερδίσουν και τον εαυτό τους. Το άγχος είναι αποκλειστικά και μόνο στις δικές τους πλάτες και για να μείνουν ζωντανοί πρέπει να κερδίσουν με μισό πόντο. Αν γίνει αυτό μπορούμε να μιλάμε και για τέταρτο αλλά και για πέμπτο ματς. Για την ώρα μόνο το τρίτο, αλλά με ψυχραιμία και λογική. Σε αυτό το κανάλι πρέπει να εκπέμπουμε όλοι ώστε να έχουμε μια δόση αυτογνωσίας.
ΥΓ: Η διαιτησία του δεύτερου ματς ήταν υποδειγματική καθώς και το παιχνίδι ήταν πολύ εύκολο. Την Τετάρτη ίσως στέρησε από τον Παναθηναϊκό την υπέρβαση.
ΥΓ2: Το γεγονός πως ο Παναθηναϊκός έχει βρει τον τρόπο να κρατά τη Ρεάλ σε κάθε συνθήκη στους 75 πόντους είναι μια νότα αισιοδοξίας. Είναι σημαντικό και μπορεί να αποδειχθεί ακόμη περισσότερο αν γίνει και στην Αθήνα.
ΥΓ3: Ας γίνει το 2-1 και βλέπουμε μετά.
