Ο Νικ Βαγγέλης αναλύει στο cyprusbasket.net τον θρίαμβο της Εθνικής Κορασίδων, εξηγώντας γιατί έχει ιδιαίτερη αξία για το μέλλον της γυναικείας καλαθόσφαιρας στην Κύπρο.
Η κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Γ’ Κατηγορίας σε κάποιους… δεν γέμισε το μάτι. Είναι εκείνη που προσπαθούν να «μικραίνουν» τις επιτυχίες και να «διογκώνουν» τις αποτυχίες. Γνώμη μας, τα κορίτσια μας έκαναν πραγματικά περήφανους!
Η Δωρίνα Ιωαννίδου και η Γαλάτεια Αγιομαμίτη έκαναν εξαιρετική δουλειά, «χτίζοντας» πάνω στη δική τους φιλοσοφία ένα πραγματικά αξιόλογο σύνολο, με αρχές και στόχο μόνο έναν: να τερματίσει αήττητη στη διοργάνωση και να πάρει το εισιτήριο για τη Β’ Κατηγορία του ευρωπαϊκού πρωταθλήματος.
Πάντα υπάρχουν διαφωνίες ως προς τις τελικές επιλογές και ίσως να έκαναν και ορισμένα λάθη, όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι οι εκάστοτε προπονητές προσπαθούν να έχουν στο ρόστερ τους αθλητές και αθλήτριες που μπορούν να καλύψουν τα αγωνιστικά τους «θέλω». Και μπορεί μια παίκτρια του «8» να μην μπορεί να ανταποκριθεί σε έναν ειδικό ρόλο που της ζητείται, σε αντίθεση με μία του «6» που για έναν άλλον προπονητή ενδεχομένως να μην έκανε. Έτσι, είναι το μπάσκετ.
Επί της ουσίας, το αποτέλεσμα δικαιώνεται πανηγυρικά το τεχνικό τιμ, καθώς το χρυσό δεν ήρθε στις λεπτομέρειες ή στην τύχη, αλλά όσο πιο «καθαρά» γινόταν, με απίστευτους θριάμβους τόσο στον ημιτελικό, όσο και στον τελικό της διοργάνωσης. Το πιο σημαντικό; Η ομάδα έδειξε μέταλλο και χαρακτήρα για δύο λόγους.
Καταρχάς, ο τραυματισμός της απίστευτης στα δύο πρώτα παιχνίδια Σοφίας Στυλιανίδη αποτέλεσε μεγάλο πλήγμα, καθώς ήρθε στο ντέρμπι πρωτιάς του ομίλου ενάντια στην επικίνδυνη Ουαλία. Η απώλειά της καλύφθηκε εκ των έσω με το πάθος και τη θέληση των υπολοίπων κι έτσι κατακτήθηκε στις λεπτομέρειες η νίκη… μισό χρυσό.
Ακολούθησε το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα που ήταν ίσως και το μεγαλύτερο. Όπως αποκάλυψε η ιστοσελίδα μας, η τραγικές συνθήκες στο ξενοδοχείο που όπου διέμενε η αποστολή έφερε την… δηλητηρίαση της μισής ομάδας και όλως τυχαίως αυτό συνέβη πριν από τον ημιτελικό με την Μολδαβία. Κάποια από τα κορίτσια μας και η μία προπονήτρια βρέθηκαν στο νοσοκομείο με ορούς και χάπια. Παρόλα αυτά η ομάδα έμεινε ενωμένη και παρά την εξάντληση ορισμένων, όχι απλά νίκησε τους διοργανωτές, αλλά τους διέλυσε!!!
Από εκεί και πέρα τίποτε και κανένας δεν μπορούσε να σταματήσει τις κοριτσάρες μας και ήρθε με ανάλογο επιβλητικό τροπο η τρομερή εμφάνιση και η συντριβή της Γεωργίας στο μεγάλο τελικό, που έφερε εν τέλει και το χρυσό μετάλλιο.
Αυτό που μας εντυπωσίασε ήταν η ομαδικότητα και η all around προσφορά των περισσότερων αθλητριών μας. Η Σοφία Στυλιανίδη… έδειξε το δρόμο, τρελαίνοντας τη στατιστική στα δύο πρώτα ματς, η Ιωάννα Κυπριανού… έσπασε τα κοντέρ με ανεπανάληπτες επιδόσεις σε όλους τους τομείς και ειδικά στον τελικό, η Παναγιώτα Κυριάκου πήρε δικαίως τον τίτλο της MVP όντας επική στο ματς που έκρινε το χρυσό και εξαιρετικά χρήσιμη σε όλα τα προηγούμενα παιχνίδια, παίζοντας οπως και οι προηγούμενες με ωριμότητα και καθαρό μυαλό, ενώ σπουδαία παρακαταθήκη για το μέλλον άφησε και η νέα «πύργος» της κυπριακής καλαθόσφαιρας, Δήμητρα Παπαλλά.
Φυσικά δεν θέλουμε να αδικήσουμε καμία από τις υπόλοιπες, καθώς η καθεμία ξεχωριστά έφερνε εις πέρας τις αποστολές της. Θα ακολουθήσει σύντομα νέο άρθρο με ξεχωριστή ανάλυση της κάθε παίκτριας και του τι έκανε στο τουρνουά.
