Μετά από μια πολύ όμορφη εμπειρία στην Αμερική και μια ωραία… περιπέτεια με την εθνική ομάδα της Βουλγαρίας στα προκριματικά του Eurobasket, που τελικά δεν κατέληξε σε πρόκριση, το καλοκαίρι έφτασε και επίσημα για μένα στο τέλος του.
Από την Τρίτη 13 Σεπτεμβρίου ενσωματώθηκα στην τελευταία φάση της προετοιμασίας της Barcelona και είμαστε πολύ τυχεροί σαν ομάδα, αλλά κι εγώ προσωπικά, που βρεθήκαμε στο τουρνουά “Diamonds Are Forever” για να τιμήσουμε μια μεγάλη δόξα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τον Δημήτρη Διαμαντίδη.
Σίγουρα, το μπάσκετ μετά από αυτόν θα είναι φτωχότερο. Η δικιά μου γενιά μεγάλωσε με τον Δημήτρη, οπότε από τη μία πραγματικά προκαλεί θλίψη το να αποσύρεται ένας τόσο σπουδαίος παίκτης, από την άλλη όμως μας μένουν οι όμορφες στιγμές και η χαρά για τα όσα προσέφερε στον ελληνικό και στον ευρωπαϊκό αθλητισμό.
Από την άλλη, η ομάδα μου έπαιξε δύο φιλικά. Δυστυχώς, χάσαμε και στα δύο, αλλά το πιο σημαντικό είναι να μαστε έτοιμοι στο πρώτο επίσημο παιχνίδι που είναι το παιχνίδι της Παρασκευής για το Super Cup Ισπανίας. Ακόμα δεν έχουμε καταφέρει να αφομοιώσουμε πλήρως στο παιχνίδι μας τη φιλοσοφία του προπονητή μας κ.Μπαρτζώκα που ναι η σκληρή άμυνα, αλλά μας έλειπε ένας σημαντικός παίκτης μας, ο Justin Doellman και παράλληλα έχουν αρκετές νέες προσθήκες στο ρόστερ μας.
Μέσα από τις προπονήσεις και την ομαδική δουλειά, πιστεύω πως θα βρούμε καλή χημεία και την Παρασκευή θα είμαστε έτοιμοι για να μπορέσουμε να δείξουμε ένα βελτιωμένο πρόσωπο σε σχέση με αυτό που είχαμε στην Αθήνα. Εγώ είμαι πολύ χαρούμενος που βρίσκομαι για δεύτερη σερί χρονιά στην ομάδα, σίγουρα τα πράγματα είναι για μένα πιο εύκολα από την πρώτη. Νιώθω ότι είμαι στο σπίτι μου. Αισθάνομαι ότι είμαι καλά και αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά και πιστεύω ότι είμαστε έτοιμοι για μια μεγάλη σεζόν που ξεκινάει την Παρασκευή.
Αυτά από εμένα, ελπίζω να τα ξαναπούμε σύντομα. Αυτό που εύχομαι είναι υγεία και καλή σεζόν σε όλους,
Αλέξανδρος Βεζένκοφ
