Ο Βόσνιος σέντερ, που ήταν ο κορυφαίος των «κυανέρυθρων» σε πόντους (12.9) και ριμπάουντ (6.5) στο πρωτάθλημα που ολοκληρώθηκε, ένιωσε την ανάγκη να ηγηθεί και αυτή τη φορά της ομάδας εκτός παρκέ και να υπερασπιστεί τα δικαιώματά του ιδίου, των συμπαικτών του και των προπονητών του, μετά την μεγάλη προσπάθεια που κατέβαλαν όλοι, για να φτάσουν στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, μέσα από αντίξοες συνθήκες και την αφερεγγυότητα του προέδρου, Ίωνα Βαρουξάκη.
Ο 27χρονος διεθνής με την Μεγάλη Βρετανία «ξεσκεπάζει» τις δυσκολίες που παρουσιάστηκαν στην ομάδα της Νέας Σμύρνης μετά την μεγάλη νίκη της στο ντέρμπι κορυφής με τον Ηρακλή, αποκαλύπτει πως οι παίκτες έφτασαν στο σημείο να πληρώνουν οι ίδιοι τα έξοδα όχι μόνο των εκτός έδρας αγώνων, αλλά και των θεραπειών και επεμβάσεών τους και δήλωσε πως έχει ήδη δώσει την επιστολή αποχώρησής του στο σύλλογο.
Ακόμα, πρόσθεσε πως μετά από προσπάθεια για επικοινωνία τόσο του ίδιου, όσο και των εκπροσώπων του, με τον κύριο Βαρουξάκη τους τελευταίους δυόμιση μήνες, θα διεκδικήσει πλέον τα χρωστούμενά του στα δικαστήρια, καθώς έχει ξεκινήσει ήδη όλες τις απαραίτητες διαδικασίες.
«Το προηγούμενο καλοκαίρι ο Πανιώνιος και ο κύριος Βαρουξάκης με κάλεσαν, προσφέροντάς μου ένα διετές συμβόλαιο, ώστε να βοηθήσω στην επιστροφή της ομάδας εκεί που ανήκει, στην Α1 Κατηγορία. Ο κόουτς Οικονόμου ήταν ο κύριος λόγος που συμφώνησα με την ομάδα, για να εκπληρώσουμε τον συγκεκριμένο στόχο. Η σεζόν άρχισε ομαλά. Νικήσαμε πέντε σερί ματς στην αρχή του πρωταθλήματος για να φτάσουμε στην συνέχεια στην μεγάλη νίκη επί του Ηρακλή στην έδρα μας! Τότε, επιβλήθηκε άδικα πρόστιμο 50% παρακράτηση μισθού στην ομάδα, συμπεριλαμβανομένων και των προπονητών, επειδή τραγουδούσαμε ένα πανηγυρικό σύνθημα στα αποδυτήρια, το οποίο ούτε που κατάλαβα, από την στιγμή που ήμουν ο μόνος ξένος στην ομάδα.
Μετά από αυτό το σημείο, το Νοέμβριο, όλα άρχισαν να παίρνουν την κάτω βόλτα. Οι πληρωμές καθυστερούσαν και το κλίμα στην ομάδα είχε αλλάξει. Ο πρόεδρος εξαφανίστηκε κι έχασε κάθε επικοινωνία με την ομάδα.
Η ομάδα είχε αποπροσανατολιστεί, αλλά οι παίκτες και το τεχνικό επιτελείο, συνεχίσαμε να δίνουμε τα πάντα. Συνεχίσαμε να παλεύουμε και να κάνουμε νίκες, για να φτάσουμε στον στόχο μας. Κάναμε ένα σερί 14 νικών, για να «σπάσουμε» το ρεκόρ στην Α2 Κατηγορία.
Η ομάδα είχε να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο οικονομικό άγχος και την πίεση για νίκες, ώστε να κάνουμε την δουλειά μας. Κατακτήσαμε το πρωτάθλημα και τώρα πια περιμένουμε να πληρωθούμε, όπως ακριβώς μας είχε υποσχεθεί.
Ακόμα και τώρα υποφέρουμε στα χέρια του κύριου Βαρουξάκη, ο οποίος συνεχίζει να αποφεύγει ό,τι μας ανήκει (μισθοί αρκετών μηνών και μπόνους). Το μέλλον μοιάζει αβέβαιο για τον Πανιώνιο.
Προσωπικά, έχω συμβόλαιο δύο ετών και ευχόμουν να παλέψω ξανά για τον Πανιώνιο στην Α1. Δυστυχώς η εμπιστοσύνη έχει χαθεί. Έχω ήδη δώσει στον Πανιώνιο επιστολή για την λήξη της συνεργασίας μας και θα αναζητήσω μια ομάδα, η οποία θα είναι πιστή στους παίκτες της.
Με τον κύριο Βαρουξάκη θα βρεθούμε στα δικαστήρια, καθώς έχουν αρχίσει όλες οι απαραίτητες διαδικασίες από τους δικηγόρους μου, για να διεκδικήσω τα χρωστούμενα, από τη στιγμή που συνεχίζει να αποφεύγει και να καθυστερεί τις οφειλές και δεν ανταποκρίνεται σε καμία προσπάθεια επικοινωνίας μου μαζί του.
Ποτέ δεν είχα τέτοιου είδους προβλήματα στην καριέρα μου και είναι η πρώτη φορά που μου συμβαίνει αυτό.
Το αποκορύφωμα της αφερεγυότητας του συλλόγου, δεν ήταν μόνο στο οικονομικό κομμάτι, αλλά και στο θέμα των τραυματισμών.
Οι παίκτες έπρεπε να πληρώσουν οι ίδιοι τις θεραπείες και τις χειρουργικές επεμβάσεις τους, την στιγμή που στο συμβόλαιο προβλεπόταν η κάλυψη ιατρικών εξόδων από την ομάδα! Ακόμα και κατά την διάρκεια των ταξιδιών μας για αγωνιστικές υποχρεώσεις, ήμασταν αναγκασμένοι να πληρώνουμε οι ίδιοι το φαγητό μας. Από την μία δεν πληρωνόμασταν, και από την άλλη έπρεπε να βάζουμε λεφτά από την τσέπη μας, όταν αφήναμε την πόλη για να πάμε να κάνουμε την δουλειά μας.
Αυτό ήταν άκρως απογοητευτικό, μετά από μια τέτοια υπέροχη και αξέχαστη σεζόν.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τους οπαδούς του Πανιωνίου για όλη την στήριξή τους κατά την διάρκεια της σεζόν. Επίσης, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους προπονητές μας, που δούλευαν ακούραστα για την επιτυχία της ομάδας και φυσικά τους συμπαίκτες μου, που ποτέ δεν εγκατέλειψαν την προσπάθεια, μέσα από όλο αυτό το εξοντωτικό και αχρείαστο δράμα που υπήρχε γύρω από την ομάδα.
Είναι άδικο για οικογένειες να υποφέρουν εξαιτίας της περηφάνιας και του εγωισμού κάποιου άλλου, την στιγμή που οι παίκτες και οι προπονητές έκαναν σωστά την δουλειά τους».
Πηγή: gazzetta.gr – Κάτια Πετροπούλου
