Άμεση μείωση ξένων – Επιστροφή ιστορικών σωματείων.

0

Όχι και η ιδανικότερη περίοδος για να εγκαινιάσουμε την στήλη μας ωστόσο επειδή η σκέψη προϋπήρχε, αποφασίσαμε να τοποθετηθούμε επί των τελευταίων εξελίξεων, με αφορμή κάποια χθεσινά δημοσιεύματα.

Ο «Blue Hunter» θεωρεί, ότι την δεδομένη στιγμή, το λιγότερο που έχει σημασία, είναι η ονοματολογία γύρω από τους πιθανούς υποψήφιους για την προεδρία της ΚΟΚ. Σαφώς και η κοινωνία μας έχει να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο και όπως συχνά λέγεται «αόρατο» εχθρό, εντούτοις δίνεται μια παράλληλη κοινωνικοοικονομική μάχη από όλους για το «αύριο».

Αυτό το «αύριο» είναι που πρέπει να κοιτάξει και η ηγεσία της ΚΟΚ και όλοι όσοι αγαπούν το άθλημα. Προς αυτή την κατεύθυνση δεν νομίζω να έχει σημασία ποιος ενδιαφέρεται να αναλάβει τα ινία της ομοσπονδίας αλλά να ακούσουμε θέσεις και προτάσεις οι οποίες δεν θα «αποτελειώσουν» το άθλημα στην Κύπρο.

Πέραν όμως του προσώπου που θα βρεθεί στην ηγεσία της ΚΟΚ θα πρέπει τα ίδια τα σωματεία να λάβουν «σκληρές» αποφάσεις που στην τελική θα πετύχουν την επιβίωση των ιδίων.

Έχω την εντύπωση ότι αν δεν αποφασιστεί άμεσα μείωση ξένων ή/και κοινοτικών καλαθοσφαιριστών σε δύο, πολύ δύσκολα οι ομάδες θα μπορούν να ανταποκριθούν στις οικονομικές απαιτήσεις τους. Αυτό εξάλλου έχει ειπωθεί από αρκετούς τις τελευταίες μέρες. Αυτό που δεν έχει ειπωθεί είναι πως θα πρέπει παράλληλα με την μείωση του αριθμού των ξένων να υπάρξει και ένας «συμβιβασμός» με τους Κύπριους καλαθοσφαιριστές.

Πιθανή μείωση ξένων, δεν θα έχει κανένα αντίκτυπο στα οικονομικά των σωματείων, αν κάποιοι ζητήσουν «τρομερές» αυξήσεις στους μισθούς τους με βάση το τι έπαιρναν μέχρι σήμερα, διότι πλέον θα γνωρίζουν την καθοριστική σημασία που θα έχουν οι Κύπριοι στον χώρο. Είναι άλλο και όχι επι τής παρούσης το ζήτημα του ποσού που θα έπρεπε να λαμβάνουν κάποια παιδιά, τα οποία ομολογουμένως πληρώνονταν τις «πεζίνες» τους.

Ας μην κοροιδευόμαστε, από το ήδη πληγωμένο άθλημα της καλαθόσφαιρας θα απομακρυνθούν ακόμα περισσότεροι χορηγοί κάτι που θα μεγαλώσει τον πονοκέφαλο των λίγων ρομαντικών που έμειναν κοντά και κρατούν τα σωματεία «ζωντανά».

Μέσα από το γενικότερο κακό, ένα πιθανό «restart», όπως το ονομάζουν σωστά κάποιοι, μπορεί να φέρει στο άθλημα καλύτερες μέρες. Με την μείωση των ξένων, ναι μεν χαμηλώνει ακόμα περισσότερο το επίπεδο μας αλλά αυτό μπορεί παράλληλα να αναγεννήσει το άθλημα με την συμμετοχή ακόμα περισσότερων ομάδων στην Α΄ κατηγορία.

Δεν φαντάζει και τόσο απίθανο, ιστορικά σωματεία που βρίσκονται στις μικρές κατηγορίες με την προσθήκη ακόμα και ενός ξένου να επιθυμούν να συμμετέχουν στην Α΄ Κατηγορία. Μπορεί να μην έχουν την δυναμική να κοντράρουν τους μεγάλους αλλά ένα πρωτάθλημα «κούρσας δύο ταχυτήτων» μόνο καλό θα έκανε στο άθλημα.

Αυτές είναι κάποιες προσωπικές μου σκέψεις που αφορούν το «αύριο» για το άθλημα μας οι οποίες θεώρησα ότι ήταν καλά να εξωτερικευτούν και γιατί όχι να αποτελέσουν αφορμή για διάλογο από κάποιους εμπλεκόμενους.

Με την ευχή να είμαστε όλοι καλά και να περάσουμε όσο πιο ανώδυνα αυτή την δοκιμασία σας χαιρετώ. Μένουμε σπίτι.

Coffee House