Έφτασε λοιπόν η ώρα για το ξεκίνημα της νέας σεζόν στο ΝΒΑ. Μία σεζόν που ακολουθεί ένα καλοκαίρι μεγάλων αλλαγών στην off season (free agency, trades, draft κτλ.) που μας προϊδεάζει για πολύ σασπένς. Ξεκάθαρο φαβορί τίτλου δεν υπάρχει και τον ρόλο αυτό θα μπορούσαν να τον διεκδικήσουν τουλάχιστον 5-6 ομάδες. Πολλοί παράγοντες μπορούν να παίξουν ρόλο (τραυματισμοί, mid-season trades κτλ.) και να καταστήσουν μία ομάδα από φαβορί σε αουτσάιντερ και το ανάποδο.
Παρόλα αυτά κάποιες πρώτες εκτιμήσεις μπορούμε να κάνουμε και αυτές θα διαβάσετε στο σημερινό και το επόμενο άρθρο. Οι εκτιμήσεις μου πηγάζουν κυρίως από τα ρόστερ των ομάδων, αφού ακόμα και τα φιλικά της pre-season δεν βοηθάνε πολύ για έκδοση συμπερασμάτων αφού οι ομάδες τα χρησιμοποιούν κυρίως για τσεκάρισμα παικτών. Ξεκινώντας λοιπόν σήμερα από τις ομάδες της Ανατολής, θα μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις και τις εκτιμήσεις μου όσον αφορά το χτίσιμο των ρόστερ, αλλά και των λεπτομερειών που θεωρώ ότι θα μπορούσαν να καθορίσουν την πορεία των ομάδων.
ATLANTA HAWKS
Τα γεράκια είναι από τα πιο ενδιαφέροντα projects αφού έχουν μαζέψει πολύ ταλέντο από το draft, αλλά και από ανταλλαγές. Ο εξαιρετικός στην rookie season του Trae Young θα παραμείνει το πρώτο βιολί και όλες οι επιθέσεις θα περνάνε από τα χέρια του. Στα φτερά υπάρχει πληθώρα επιλογών τόσο με νέους όσο και με veterans, Bembry, Huerter, Carter, Parker και Reddish δίνουν το απαιτούμενο βάθος και μένει να δούμε αν θα ακολουθηθεί και από την κατάλληλη ποιότητα. Στην frontline δεσπόζει ο PF John Collins στην τρίτη του χρονιά στο ΝΒΑ έχοντας σαν back up τον Πρωταθλητή του NCAA με το Virginia και Νο. 4 του φετινού draft, DeAndre Hunter. Στην θέση 5 υπάρχει και το μεγαλύτερο κενό, αφού οι Damien Jones και Alex Len που θα κληθούν να την καλύψουν, στερούνται ποιότητας. Θεωρώ πως οι Hawks θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν την φετινή χρονιά ώστε να βρούνε χημεία και να παλέψουν του χρόνου για το step up. Το ρόστερ τους αφήνει πολλές υποσχέσεις για το μέλλον και φέτος, εφόσον δεν επιδιώξουν το αντίθετο, θα φτάσουν άνετα τις 35 νίκες.
BOSTON CELTICS
Απαλλαγμένοι από την γκρίνια του Έρβινγκ αλλά και με την τεράστια απώλεια του Χόρφορντ καλούνται να γίνουν ομάδα του προπονητή (του πολύ καλού Μπράντ Στίβενς). Στο μυαλό μου, το κλειδί της φετινής ομάδας θα είναι η απόδοση του Hayward. Αν καταφέρει να παίξει στο επίπεδο της προ τριετίας σεζόν του στους Τζάζ, τότε μαζί με Walker και Tatum θα συνθέσουν μία εξαιρετική τριάδα, η οποία μπορεί να συνυπάρξει άνετα στην ίδια πεντάδα. Ο Marcus Smart θα ξεκινάει στο 1 και μαζί με τον Jeylen Brown προσθέτουν ποιότητα στην περιφέρεια. Στο 5 υπάρχει βάθος (Kanter, Theis, Fall και Poirier), αλλά κανένας τους δεν είναι Χόρφορντ. Οι Celtics δεν είναι championship contenders, αλλά αν βρούνε ρόλους και χημεία (και παίξει όπως μπορεί ο Χέιγορντ), οι τελικοί της Ανατολής είναι ρεαλιστικός στόχος. Tacko Fall και Carsen Edwards οι rookies που αξίζει να προσέξουμε.
BROOKLYN NETS
Ο Irving είναι ξεκάθαρα καλύτερος παίκτης από τον Russell, αλλά θα πρέπει να κοντρολάρει την νευρικότητά του. Οι Nets έχουν καλή χημεία από πέρυσι την οποία ο Irving καλείται να σεβαστεί και να γίνει μέρος της. Αυτό θα είναι και το ένα βασικό κλειδί φέτος. Το δεύτερο θα είναι να αποτινάξει ο οργανισμός από επάνω του την μετριότητα και να αποδείξει ότι μπορεί (αν μπορεί) να πρωταγωνιστήσει. Ο Kyrie είναι παίκτης που τους ανεβάζει επίπεδο ξεκάθαρα, έχοντας και πολύ καλό supporting cast. Dinwiddie, LeVert, Harris, Prince και Kurucs δίνουν βάθος και ποιότητα στις θέσεις 2 και 3, ενώ στους ψηλούς, δίπλα στον εξαιρετικό πέρυσι Jarrett Allen, προστέθηκε ο πολύτιμος DeAndre Jordan και ο έμπειρος Wilson Chandler. Αξίζει ένα μπράβο για την δουλειά του φέτος ο GM Sean Marks. Από την στιγμή που ο KD λογικά δεν θα παίξει φέτος, οι Nets θα κάνουν ένα απλό step up. Οτιδήποτε παραπάνω από τους ημιτελικούς της περιφέρειας, για εμένα θα είναι άθλος.
CHARLOTTE HORNETS
Ο Michael Jordan επιχειρηματικά παίρνει άριστα, αφού έχει εκτοξεύσει το brand value του οργανισμού, αγωνιστικά όμως η ομάδα κινείται στη μετριότητα. Έχασε τον franchise player (Kemba Walker) δίνοντας τα κλειδιά στον προερχόμενο από την Βοστώνη Terry Rozier. Δεν το λες και πρόοδο. Πέρυσι έχασαν τα paly off στον τελευταίο αγώνα. Φέτος πιστεύω ότι δεν θα ξεπεράσουν τις 25 – 27 νίκες. Η εξέλιξη του Malik Monk, είναι το μόνο ενδιαφέρον στο φετινό ρόστερ.
CHICAGO BULLS
Ο Lauri Markkanen θα ξεκινήσει την τρίτη του σεζόν με την ομάδα και ήρθε η ώρα να μας δείξει αν μπορεί να γίνει ο πυλώνας ώστε να χτίσουν γύρω του. Το ‘’πακέτο’’ το έχει, αλλά μένει να δούμε και στο παρκέ αν αντέχει το βάρος. Οι Ταύροι έφεραν επίσης στην ομάδα έναν μυαλωμένο και δημιουργικό PG (Tomas Satoransky) δίπλα στον πολύ ταλαντούχο Zach LaVine, μια κίνηση που είναι προς την σωστή κατεύθυνση. Οι τρεις τους, θεωρητικά, θα τραβήξουν το κουπί ενός ιστορικού franchise. Πίσω τους το ρόστερ είναι φτωχό. Εξαιρέσεις είναι μόνο οι Forward Thaddeus Young και Otto Porter Jr. και ο Kris Dunn στην περιφέρεια. Εξαιρετικό μειονέκτημα της ομάδας, είναι ο προπονητής της, ο Jim Boylen, ο οποίος δεν ταιριάζει καθόλου με το DNA του οργανισμού. Θα κάνουν περισσότερες από τις 22 νίκες που έκαναν πέρυσι (αν δεν στοχεύσουν στο tanking), αλλά σχέδια για post season ούτε για αστείο. Τα μάτια μας θα βρίσκονται πάνω στο Νο7 του φετινού draft, στον Coby White που κάνει εξαιρετική pre-season.
CLEVELAND CAVALIERS
Πέρυσι έκαναν ξεκάθαρο tanking ώστε να βρουν καλή επιλογή στο draft. Τελικά διάλεξαν στο Νο5 τον freshman PG του Vanderbilt, Darius Garland. Θεωρώ πως είχαν και καλύτερες επιλογές, αλλά αυτό θα φανεί. Αυτό όμως που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση είναι ότι επέλεξαν αθλητή που αγωνίζεται στην ίδια θέση με τον καλύτερό τους παίκτη πέρυσι, τον Collin Sexton!!!
Γενικά οι Ιππότες έχουν ταλέντο και η πεντάδα με Sexton, Knight, Osman, Love και Thompson αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον. Πίσω από αυτούς υπάρχουν οι Clarkson, Dellavedova, Porter Jr και Garland στην backcourt, και οι Nance Jr., Zizic και Henson στους forward. Το υλικό τους είναι ξεκάθαρα για 30+ νίκες, εκτός αν επιδιώξουν και φέτος το αντίθετο. Εγώ όμως πιστεύω πως πρέπει να κάνουν το καλύτερο δυνατό ώστε να χτίσουν προσωπικότητα και μέταλλο γιατί έχουν μέλλον.
DETROIT PISTONS
Το Detroit έκανε φέτος μία προσθήκη που ίσως αποδειχθεί η ‘’κλοπή’’ της χρονιάς. Πήρε έναν παίκτη που έχει αναδειχθεί MVP, rookie της χρονιάς και έχει παίξει σε τρία ALL STAR GAMES, με μόλις 7.5 εκ. δολάρια τον χρόνο και σε εξαιρετική ηλικία (31 χρονών). Αναφέρομαι φυσικά στον Derrick Rose, ο οποίος εκτός των άλλων έκανε και μία πολύ καλή σεζόν πέρυσι στην Μινεσότα. Ο Rose είναι παίκτης που αν επαναλάβει την περυσινή χρονιά, θα ανεβάσει τουλάχιστον ένα επίπεδο τους BAD BOYS και μαζί με τον Γκρίφιν και τον Ντράμοντ θα συνθέσουν μια πολύ ποιοτική τριάδα. Το supporting cast στην frontcourt είναι καλό με τον Thon Maker, αλλά και την έταιρη έξυπνη φετινή προσθήκη, τον Markief Morris. Στην περιφέρεια μαζί με τον Rose (που ενδεχομένως να ξεκινάει από τον πάγκο), βρίσκονται ο Reggie Jackson και ο Tim Frazier. Όσον αφορά τις θέσεις 2-3, εκεί η ποιότητα είναι μέτρια, παρόλα αυτά ξεχωρίζουν οι Tony Snell, Bruce Brown, Langston Galloway και ο ‘’τρίποντος’’ Luke Kennard. Επίσης θα δω με ενδιαφέρον την χρονιά του Sekou Doumbouya. Δυνατό στοιχείο της ομάδας είναι και η παρουσία του Coach της Χρονιάς το 2018, του Dwane Casey. Πέρυσι οι Πίστονς μπήκαν τελευταία στιγμή στα play off και σκουπίστηκαν στον πρώτο γύρο. Φέτος θα τολμήσω να προβλέψω ότι θα είναι στην εξάδα της Ανατολής και ανάλογα με τον αντίπαλο, ίσως περάσουν και στα ημιτελικά. Κάποια στιγμή όμως θα πρέπει να καταλάβουν ότι για να γίνουν πραγματικά ανταγωνιστικοί θα πρέπει να ανταλλάξουν έναν εκ των Γκρίφιν ή Ντράμοντ με έναν ποιοτικό περιφερειακό.
INDIANA PACERS
Οι Pacers έχασαν μία σημαντική μονάδα όπως είναι ο Μπογκντάνοβιτς και θεωρητικά πήραν τον Jeremy Lamb για αντικαταστάτη. Με την κίνηση αυτή κερδίζουν σε αθλητικότητα, αλλά χάνουν ξεκάθαρα στο μακρινό σουτ το οποίο λογικά θα το αναζητήσουν από τον Doug McDermott. Το δυνατό σημείο της ομάδας είναι η γραμμή των ψηλών με τους εξαιρετικούς Myles Turner και Domantas Sabonis, αλλά και τον νεοφερμένο Goga Bitadze, έναν παίκτη τον οποίο πιστεύω πολύ. Βασικός PG θα είναι ο αρκετά ανεβασμένος Malcolm Brogdon που ήρθε από τους Bucks. Η Ιντιάνα είναι μία οργανωμένη ομάδα και ο Nate McMillan έχει κάνει πολύ καλή δουλειά, όμως ξεκάθαρα η απουσία του Ολαντίπο δεν αναπληρώνεται. Το που θα φτάσουν φέτος θα εξαρτηθεί μόνο από το πότε και σε τι κατάσταση θα επιστρέψει στα παρκέ ο franchise player της ομάδας. Θεωρώ πως θα προσπαθήσουν να βρίσκονται όσο πιο κοντά στην ζώνη των play off μέχρι να γυρίσει ο σταρ της ομάδας έτσι ώστε να πλασαριστούν στις θέσεις 7-8.
MIAMI HEAT
Το Μαϊάμι το βρίσκει η μετά Wade εποχή σε φάση αναδόμησης. Έκαναν μία σημαντική προσθήκη με τον Jimmy Butler, αλλά έχασαν τον μοναδικό αξιόπιστο ψηλό που είχαν, τον Hassan Whiteside. Η frontline είναι για κλάματα με σαφή έλλειψη ποιότητας και βάθους (μικρή εξαίρεση ο Adebayo) και όλη η δύναμη της ομάδας έχει μαζευτεί στην περιφέρεια. Εκεί εκτός του Μπάτλερ υπάρχει o Dion Waiters και φυσικά ο εξαιρετικός Goran Dragic, ο οποίος ρεαλιστικά κρίνοντας θα πρέπει κάποια στιγμή να θυσιαστεί για έναν αξιόλογο ψηλό. Ένα πολύ θετικό στοιχείο είναι η εξαιρετική pre-season που κάνει ο rookie Tyler Herro από το Kentucky. Είναι εξαιρετικός σκόρερ και αν δείξει άμεση προσαρμογή, τότε η ανταλλαγή για τον Ντράγκιτς θα έρθει πιο γρήγορα. Τις 39 νίκες της περυσινής σεζόν το Μαϊάμι δεν πρόκειται να τις κάνει και σαφώς δεν είναι ομάδα για play off.
MILWAUKEE BUCKS
Η ομάδα του Γιάννη είναι και φέτος ένα από τα φαβορί για την πρώτη θέση στην Regular Season και ως εκπρόσωπος της Ανατολής και φυσικά ως η ομάδα του περυσινού MVP, γίνεται αυτόματα και contender για τον τίτλο. Οι Bucks έχασαν τον καλύτερο PG που είχαν, τον Brogdon αλλά και τον Mirotic, ο οποίος παρόλο που έπαιξε για λίγο στην ομάδα, είχε εξαιρετικό σουτ που τα Ελάφια το χρειάζονται. Για τον λόγο αυτό, υπέγραψαν τον εξαιρετικό ‘’τρίποντο’’ Kyle Korver, με ποσοστό καριέρας 43%! Πολύ καλές προσθήκες είναι τόσο ο έμπειρος Wess Matthews για τα φτερά, όσο και ο Robin Lopez σαν back-up center. Γενικά το ρόστερ τους είναι γεμάτο, έχει βάθος και ποιότητα, αλλά εγώ νιώθω ότι κάτι λείπει. Ίσως μου έχει κάτσει λίγο άσχημα ο αυτοεγκλωβισμός των Μπάκς με το τεράστιο συμβόλαιο που έδωσαν στον Μίντλετον, έναν πολύ καλό παίκτη αλλά σε καμία περίπτωση με αυτόν νούμερο 2 η ομάδα δεν μπορεί να πάρει τίτλο. Ο Γιάννης είναι μέσα στους τρεις καλύτερους παίκτες του ΝΒΑ, αλλά θεωρώ ότι θέλει κάποιον πραγματικό σταρ δίπλα του, και αυτός δεν είναι ο Μίντλετον. Στο show time της regular season, οι Μπάκς θα πετάνε, αλλά στα δύσκολα των play off δεν τους εμπιστεύομαι. Τέλος, ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία της ομάδας θα είναι και η νέα ευκαιρία που δίνεται στον Dragan Bender, να δείξει αν από μεγάλο ταλέντο μπορεί να γίνει και μεγάλος παίκτης.
NEW YORK KNICKS
Οι Knicks απέτυχαν παταγωδώς στην free agency και στο draft επέλεξαν στο Νο3 τον RJ Barrett, ο οποίος έχει καλή παρουσία στα φιλικά, αλλά έχει πολύ δρόμο μπροστά του να διανύσει. Εκτός του Μπάρετ, υπάρχουν ακόμα 4-5 ταλαντούχοι παίκτες όπως ο C-F Julius Randle που ήρθε από τους Πέλικανς, οι guard Dennis Smith Jr. και Frank Ntilikina, ο πολύ καλός πασέρ Elfrid Payton αλλά και ο Forward Kevin Knox ο οποίος έκανε πολύ καλή σεζόν πέρυσι στη Νέα Υόρκη. Επίσης εμπειρία και ποιότητα στο 3-4 θα προσθέσει ο Marcus Morris που ήρθε από την Βοστώνη. Παρόλα αυτά το μεγάλο πρόβλημα της ομάδας θεωρώ πως είναι η χαμένη ταυτότητα και η λάθος νοοτροπία που δημιουργείται την τελευταία δεκαετία. Το γεγονός ότι θεωρείται πολύ πιθανό να σπαταλήσουν άλλη μία χρονιά για tanking, είναι απόδειξη του παραπάνω. Γενικά είτε έτσι είτε αλλιώς, θα εκπλαγώ ιδιαίτερα αν αποφύγουν μία από τις 4 τελευταίες θέσεις της περιφέρειας.
ORLANDO MAGIC
Το Orlando έκανε μία πολύ καλή χρονιά πέρυσι τερματίζοντας στην έβδομη θέση με θετικό ρεκόρ νικών-ηττών. Το πέτυχαν κυρίως λόγο της εξαιρετικής σεζόν που έκανε ο Nikola Vucevic ο οποίος εξαργύρωσε την παρουσία του με τετραετή επέκταση συμβολαίου. Φέτος οι Magic κατάφεραν να κρατήσουν εκτός του Vucevic, όλα τα βασικά τους στελέχη δηλ. τους DJ Augustin, Evan Fournier, Aaron Gordon, Michael Carter-Williams και Bo Bamba, αλλά και να φέρουν από το Πόρτλαντ τον πολύ αθλητικό forward Al-Farouq Aminu. Παρόλα αυτά, για εμένα το πιο ενδιαφέρον στοιχείο της χρονιάς θα είναι η παρουσία του Νο1 του ντράφτ 2017, του Markelle Fultz. Ο Fultz έχει εξαιρετικά προσόντα, τα οποία λόγο τραυματισμών δεν έχει δείξει ακόμα ούτε στην Φιλαδέλφεια ούτε στο Ορλάντο. Από την απόδοσή του θα κριθούν πολλά για το φετινό ταβάνι των Magic. Στα play off θα είναι δεδομένα, αλλά θα δούμε αν μπορούν και το step up που ενδεχομένως να τους οδηγήσει πάνω από τις 45 νίκες.
PHILADELPHIA SEVENTY SIXERS
Φέτος και του χρόνου θα είναι ξεκάθαρα οι χρονιές που θα δούμε την κορύφωση της περίφημης ‘’THE PROCESS’’ που ξεκίνησαν οι Σίξερς πριν 7-8 χρόνια. Έχω αναλύσει εκτενώς σε προηγούμενο άρθρο μου την διαδικασία αυτή, και σιγά σιγά έφτασε η ώρα να δούμε το πραγματικό της ταβάνι. Οι δύο βασικοί εκφραστές της ‘’Διαδικασίας’’, ο Joel Embiid και ο Ben Simmons βρίσκονται σε πολύ καλή κατάσταση και θα ηγηθούν της προσπάθειας. Μαζί τους παρέμεινε και ο πολύτιμος Tobias Harris και προστέθηκε από το καλοκαίρι ο εξαιρετικός και πολύ έμπειρος F-C, Al Horford. Οι Εμπίντ και Χόρφορντ είναι μακράν το καλύτερο δίδυμο ψηλών στο ΝΒΑ και αξίζουν πολλά συγχαρητήρια στον GM Elton Brand που κατάφερε να φέρει τον Δομινικανό στην ομάδα. Η κίνηση αυτή δείχνει σωστό πλάνο, αφού ο Χόρφορντ μπορεί και να συνυπάρξει σαν 4αρι με τον Εμπίντ στην πεντάδα, αλλά και το σημαντικότερο θα βοηθήσει στην καλύτερη δυνατή διαχείριση του χρόνου που θα παίζει ο Εμπίντ έτσι ώστε να μπει στα play off ο Καμερουνέζος με την λιγότερη δυνατή καταπόνηση. Θεωρώ μεγάλη απώλεια αυτή του JJ Redick, μεγαλύτερη και από αυτή του Μπάτλερ, αφού ο Ρέντικ έδινε εξαιρετικά αξιόπιστο τρίποντο και κάλυπτε την αδυναμία του Σίμονς σε αυτό. Εκτός των Big-4 (Simmons, Embiid, Horford, Harris), σημαντική βοήθεια περιμένω να δώσει από τα φτερά και ο Josh Richardson. Ο πάγκος των Σίξερς δεν έχει μεγάλη ποιότητα και αυτό ίσως να δημιουργήσει πρόβλημα, όμως εφόσον ο Εμπίντ παραμείνει υγιής, οι Σίξερς θα είναι φαβορί για τον τίτλο στην Ανατολή και την παρουσία σε τελικούς μετά το 2001!!!
TORONTO RAPTORS
Οι πρωταθλητές έχασαν τον Leonard, τον παίκτη δηλαδή που είχε το μεγαλύτερο μερίδιο στην επιτυχία τους, οπότε από μόνο του αυτό τους βγάζει από το κάδρο των contenders. Μεγάλη απώλεια είναι και αυτή του πολύτιμου Danny Green. Τα δύο αυτά κενά δεν καλύφθηκαν, οπότε εκ των πραγμάτων ο ρεαλιστικός στόχος του Τορόντο θα είναι η είσοδος στα play off, κάτι που μπορούν σαφώς να επιτύχουν. Κράτησαν τα υπόλοιπα 3/5 της πεντάδας τους, δηλ. τους Kyle Lowry, Pascal Siakam και Mark Gasol, καθώς και τους πολύτιμους Serge Ibaka, Fred Vanvleet και Og Anunoby. Από τις προσθήκες τους ξεχωρίζει, χωρίς να εντυπωσιάζει, αυτή του forward Rondae Hollis-Jefferson από τους Nets. Περιμένω να δω την εξέλιξη του Siakam, ο οποίος είναι ο μόνος που μπορεί να κάνει το step up και το αν και πόσο μπορεί η ‘’καρδιά του πρωταθλητή’’ να τους δώσει έξτρα ώθηση.
WASHINGTON WIZARDS
Από την στιγμή που ο John Wall θα χάσει σχεδόν όλη την χρονιά οι Μάγοι χάνουν πολύ από τη δυναμική τους. Η απώλεια του Satoransky είναι επίσης σημαντική. Ο Bradley Bill παραμένει ένας πολύ καλός παίκτης με ηγετικές ικανότητες, αλλά είναι μόνος του. Νούμερο 2 φέτος στην ομάδα θα είναι ο rookie forward Rui Hachimura, ο οποίος έχει πολλά περιθώρια εξέλιξης. Στην περιφέρεια προστέθηκαν ο Isaiah Thomas που όμως προέρχεται από δύο κακές σεζόν και ο Ish Smith που μπορεί να δώσει βάθος στην θέση του PG. Από τις προσθήκες ξεχωρίζει αυτή του έμπειρου CJ Miles που μπορεί να δώσει ποιοτικές ανάσες στον Μπίλ. Η θέση 5 της Ουάσινγκτον είναι ‘’γυμνή’’ και θεωρώ πως δεν θα αργήσει η ώρα (όταν επιστρέψει ο Ουόλ) που ο οργανισμός θα πρέπει να θυσιάσει έναν εκ των Μπίλ ή Ουόλ για έναν ποιοτικό σέντερ. Συμπερασματικά οι Μάγοι θα είναι εκτός ζώνης play off και την τελική τους κατάταξη θα την ορίσει το πως θα εμφανιστεί ο Τόμας και το πόσο γρήγορα θα προσαρμοστεί ο Χατσιμούρα.
