Από ένα αγνό Μπασκετικό!
Με αφορμή τα όσα λυπηρά και ‘παράλογα’ βλέπουμε να συμβαίνουν στον χώρο της Κυπριακής Καλαθόσφαιρας τα τελευταία 4 με 5 χρόνια θεώρησα κι εγώ καλό να γράψω 2-3 λόγια, να μιλήσω μέσα από την καρδιά μου για την γενικότερη αυτή κατάντια που επικρατεί η οποία προκαλεί σε εμάς τους αγνούς μπασκετικούς ΑΠΕΡΑΝΤΗ ΟΡΓΗ! Ναι, ΟΡΓΗ!
Δεν θέλω ούτε να μηδενίσω, ούτε να αρχίσω να καταλογίζω ευθύνες σε Αρμόδιους Φορείς!
Παρα ταύτα, για να έχουμε 20 το πολύ 30 άτομα στις κερκίδες στα περισσότερα παιχνίδια Ανδρικής Καλαθόσφαιρας πάει να πεί ότι έγιναν λάθη κι αυτό που μας πονάει ακόμη περισσότερο είναι ότι οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι κάποια ‘λάθη’ έγιναν εσκεμμένα! Μακάρι να έχουμε λάθος!
Ναι, είναι δύσκολοι οι καιροί, χαλεπές οι εποχές, είχαμε κι αυτό τον Covid-19 που έφερε τα πάνω-κάτω! (Η Υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό)
Οπότε, αφού είναι δύσκολοι οικονομικά οι καιροί κι αφού βλέπουμε πως και το Εθνικό μας Συγκρότημα παραπαίει τα τελευταία χρόνια (η ανανέωση που έγινε στην Εθνική παίζει κάποιο μικρό ρόλο αλλά μεγαλύτερο ρόλο παίζει η μη αξιοποίηση του Κύπριου παίκτη και γενικότερα η έλλειψη ενός σωστού πλάνου μέσα από το οποίο θα βγούν Κύπριοι πάικτες οι οποίοι να μπορούν να στελεχώνουν τους συλλόγους τους και τις εθνικές μας ομάδες με μεγάλη επιτυχία) γιατί να μην ξαναοδηγηθούμε στο επιτυχημένο μοντέλο των late 80’s και της δεκαετίας του ’90?
2 ποιοτικοί ξένοι και οι υπόλοιποι παίκτες Κύπριοι.
Γιατί να μην ‘επενδύσουμε’ στα δικά μας βλαστάρια και να επενδύουμε σε κοινοτικούς/ ξένους αμφιβόλου ποιότητας, μην πω και υπό του μετρίου ποιοτικά! ?
Κάποτε τα γήπεδα ήταν κατάμεστα από Κύπριους φιλάθλους γιατί οι άνθρωποι πήγαιναν στο γήπεδο για να καμαρώσουν 1 Θυρώτο, 1 Σολέα, 1 Μιραλλάη, 1 Εύζωνα, 1 Κουνούνη, 1 Παλάλα, 1 Τρισόκκα… και τόσους άλλους παικταράδες!
Ο Κύπριος φίλαθλος μπορούσε να συσχετιστεί με όλη αυτή την κατάσταση, πραγματικά αγαπούσε το άθλημα, βίωνε μέσα του κάθε στιγμή του παιχνιδιού με μεγάλη αγωνία! Τα αναπολούμε και πραγματικά μας πιάνει 1 μεγάλο παράπονο για την σημερινή λυπητερή κατάσταση που αντικρύζει/ βιώνει κάποιος μπαίνοντας σε 1 γήπεδο μπάσκετ την ημέρα αγώνα!
Όπως είπα, εγώ 1 αγνός μπασκετικός είμαι κι όπως και τόσοι άλλοι λάτρεις της καλαθόσφαιρας θέλουμε την Κυπριακή Καλαθόσφαιρα να κάνει βήματα μπροστά κι όχι χρόνο με τον χρόνο να οδηγείται στον ‘αναπνευστήρα’!
Σε αυτή την προσπάθεια δεν χωράνε εγωισμοί, σε αυτή την προσπάθεια χρειάζονται όλοι!
Ναι, χρειάζεται Διάλογος, χρειάζεται να ακουστούν απόψεις και εν τέλει να εφαρμοστεί 1 ενιαίο πλάνο, να χαραχθεί μια ενιαία στρατηγική, η οποία θα ξανακάνει το Μπάσκετ της Κύπρου Μεγάλο!!
Τώρα είναι η ώρα για τις μεγάλες αποφάσεις!
Τώρα είναι η ώρα για να μπούν οι βάσεις για το restart της Κυπριακής Καλαθόσφαιρας!
Από ένα αγνό Μπασκετικό!
