Ίσως είναι πολύ νωρίς για τέτοιες ριψοκίνδυνες προβλέψεις, αλλά η CSKA μοιάζει με μία Dream Team που πολύ δύσκολα δε θα βρίσκεται στον τελικό της Πόλης το Μάϊο.
Το δημιούργημα του Δημήτρη Ιτούδη με απόλυτη ισορροπία και αρμονία σε όλες τις γραμμές, αποδίδει από το ξεκίνημα της σεζόν εξαιρετικό μπάσκετ. Φυσικά, παίζει πολύ σημαντικό ρόλο η ομοιογένεια, καθώς το ρόστερ είναι σχεδόν ίδιο, αν εξαιρέσει κανείς τις σημαντικότατες προσθήκες των Antonov, Augustine και Ayres και την αποχώρηση του Nichols.
Το μπάσκετ που παρουσιάζει η CSKA στο ξεκίνημα της σεζόν μοιάζει διαστημικό, δεδομένης της εποχής. Ίσως ο Έλληνας coach να μην είναι ακόμα απόλυτα ευχαριστημένος, αλλά ακόμα κι αν αυτό συμβαίνει είναι γιατί η «ομάδα του στρατού» έχει αποκλειστικό στόχο την κορυφή της Ευρώπης και η τελειότητα γίνεται αυτοσκοπός.
Έχοντας στον τιμόνι τον Milos Teodosic στην πιο ώριμη και ήρεμη φάση της καριέρας του, τον Nando De Colo δίπλα του μονίμως on fire, αλλά και μία front line που θα ζήλευαν ακόμα και ομάδες του NBA, η ρωσική αρμάδα του Ιτούδη δείχνει μια καλοκουρδισμένη μηχανή προγραμματισμένη να δουλεύει αέναα με το πόδι κολλημένο στο… γκάζι. Η πληρότητα και το βάθος αυτής της ομάδας σε όλες σχεδόν τις γραμμές, είναι ίσως το στοιχείο που θα την κάνει να ξεχωρίσει. Σε μία διοργάνωση όπως η φετινή EuroLeague, με δομή πρωταθλήματος και συνδυασμό με τα κανονικά πρωταθλήματα των ομάδων, ρόστερ ποιοτικά με πολλές λύσεις από τον πάγκο θα έχουν πλεονέκτημα. Είναι, λοιπόν, ευνόητο ότι η CSKA με παίκτες όπως οι Fridzon, Jackson, Kurbanov και Khryapa να έχουν συμπληρωματικούς ρόλους, έχει ένα τεράστιο προβάδισμα έναντι όλων των υπολοίπων.
Το προβάδισμα αυτό της CSKA, σε συνδυασμό με το γεγονός πως πρόκειται για μια ομάδα η οποία πολύ δύσκολα χάνει στην έδρα της, λόγω δυναμικής, αλλά και δύσκολου ταξιδιού που έχουν οι αντίπαλοι για να φτάσουν στη ρωσική πρωτεύουσα την κάνει αδιαφιλονίκητο φαβορί για να πάρει κεφάλι στη βαθμολογία από νωρίς. Πόσο μάλλον δε αν προσθέσει κάποιος στην εξίσωση το γεγονός πως πρόκειται για την κάτοχο του τίτλου, τότε ίσως μπορούμε να τολμήσουμε να προβλέψουμε πως θα δούμε μία λίγκα δύο ή τριών ταχυτήτων.
Είναι σχεδόν δεδομένο πως η φετινή EuroLeague θα είναι ένα πρωτάθλημα ταχυτήτων. Έτσι είναι λογικό πως μετά από το πέρας τουλάχιστον 7-8 αγωνιστικών, θα έχει δημιουργηθεί ένα group ομάδων οι οποίες θα είναι θεωρητικά αδιάφορες (υπάρχουν πλέον και τα οικονομικά οφέλη, βέβαια). Επίσης δεδομένο είναι πως αρκετές θα είναι οι ομάδες που θα παλεύουν για την 8άδα. Στα δικά μου μάτια ακόμα πιο δεδομένο είναι πως στην κούρσα θα προπορεύεται μόνη της και άνετη, η ομάδα του Ιτούδη. Μία ταχύτητα μόνη της…
