Κάλλιστα, θα μπορούσε να αξιολογηθεί, ως μια από τις πιο λαμπρές διοργανώσεις, στο πέρασμα των χρόνων, η ψεσινή ετήσια τελετή βραβεύσεων από πλευράς Κυπριακής Ομοσπονδίας Καλαθόσφαιρας.
Επί τούτου, δεν μπορεί να… χωρέσει ουδεμία αμφιβολία και πόσο μάλλον από τη στιγμή που ακούσαμε αρκετούς από τους παρευρισκόμενους (ή καλύτερα, όσους… προλάβαμε να ακούσουμε) να κυμαίνονται με μας, στο ίδιο μήκος κύματος! Το καλύτερο όμως που πέτυχαν οι διοργανωτές/εμπνευστές της όλης τελετής, ήταν η «σύνδεση όλων των γενεών» του αθλήματος, διότι δεν είναι κάτι που συμβαίνει συχνά να βλέπει κανείς, τον Τάκη Λύρα να τιμάται σε μια τελετή, όπου τιμάται η Μόνα Ζάριτς (παραδειγματικό το όνομα)!
Εμείς θα σταθούμε πάνω σε αυτό, δίνοντας μια διάσταση κάπως… ξεχωριστή. Η καλαθόσφαιρα μας, έχει ανάγκη, όσο τίποτε άλλο την ΕΝΟΤΗΤΑ! Είναι χρόνια τώρα που το άθλημα ΜΑΣ παλεύει για να ξαναβρεί τη χαμένη του αίγλη, φωνή, οντότητα. Με αιτία και αφορμή λοιπόν, τη ψεσινή επιτυχημένη τελετή, το βαθύτερο νόημα, κατά τη δική μας άποψη, είναι όπως αυτό το γεγονός, να αποτελέσει αιτία και αφορμή για σύσφιξη σχέσεων ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ του αθλήματος, από τη στιγμή που όλες αυτές οι «δυνάμεις», βρέθηκαν ψες στον ίδιο χώρο! Αυτά…
Μάριος Πολύδωρου
