Τα γενέθλια της γιορτάζει σήμερα η Ομόνοια, για της οποίας το αθλητικό μέγεθος, τα σχόλια είναι περιττά!
Λόγω ποδοσφαίρου, η Ομόνοια κατάφερε να προσελκύσει χιλιάδες οπαδών, σε όλα τα μέρη της Κύπρου, κάτι το οποίο συνέβη κατά το μεγαλύτερο ποσοστό, στη δεκαετία του `70, όπου κυριολεκτικά σάρωνε τα Πρωταθλήματα στο ποδόσφαιρο!
Όταν γιορτάζει η Ομόνοια, αυτό σημαίνει ότι και όλα τα τμήματα και οι οπαδοί της, γιορτάζουν επίσης.
Μαζί, γιορτάζει φυσικά και η καλαθοσφαιρική Ομόνοια (ιδρύθηκε το 1965), που ωστόσο δεν έχει το ανάλογο διαμέτρημα σαν αυτό του ποδοσφαίρου, διαμέτρημα που σίγουρα θα ήταν μεγαλύτερο, αν στις τάξει της, παρέμεναν τα τόσα και τόσα ταλέντα που αναδείχθηκαν στους πράσινους και από αγωνιστικής, αλλά και από προπονητικής πλευράς!
Έτσι, φθάνοντας στα σημερινά γενέθλια του «τριφυλλιού», βλέπουμε ότι στη βιτρίνα των τροπαίων εκεί στην οδό Παπανικολή, δεν υπάρχει κανένα, που να αντιπροσωπεύει κάποιον τίτλο στο καλαθοσφαιρικό Πρωτάθλημα 1ης κατηγορίας…
Ούτε πρωτάθλημα, ούτε κύπελλο…
Είναι δε, χαρακτηριστικό και το γεγονός ότι σε όλη της την ιστορία, η Ομόνοια έφθασε μόλις μια φορά σε τελικό κυπέλλου (2003, όταν έχασε από τον ΑΠΟΕΛ) και ποτέ, σε τελικό Πρωταθλήματος…
Ωστόσο, από τη στιγμή που η Ομόνοια σαν αθλητική οντότητα, είναι μια από τις πλέον μεγαλύτερες στον τόπο μας, έστω και ως «μικρομεσαία» στον καλαθοσφαιρικό μας χώρο, πάντα εμπνέει το σεβασμό!
Κάτι, που οι οπαδοί της, φυσικά και θα ήθελαν να μετουσιωθεί σε κατακτήσεις τίτλων!
Κλείνοντας, θα… κλέψω μιαν έκφραση που είχα ακούσει κάποτε από έναν πιστό οπαδό της Ομόνοιας που είχε πει ότι «αν η Ομόνοια πάει καλά στο Πρωτάθλημα καλαθόσφαιρας, ο κόσμος της, θα γεμίζει τα γήπεδα, κάτι που θα γίνεται, ακόμα και αν κάνουμε τμήμα… ταβλιού και διεκδικούμε το πρωτάθλημα»!!!
