Ώρα 1:45 μεταμεσονύχτια, Φεβρουάριος 1997! Ντριν ντριν το κινητό και αφού μου πήρε κάποια δευτερόλεπτα να καταλάβω, ότι χτυπούσε, είδα κλήση από το σπίτι του… Ντράγκαν Ράτσα, που τότε αγωνιζόταν στον Κεραυνό!
Νομίζοντας ότι έγινε κάτι σοβαρό, το απάντησα και στην άλλη πλευρά, ήταν η Σάσκα, οικιακή βοηθός που εργαζόταν στο σπίτι όπου διέμενε η οικογένεια Ράτσα, που τότε, είχε μόνο την Τιάνα ([που γιορτάζει σήμερα τα γενέθλια της και αυτή ήταν η… αιτία της αποψινής παλιάς ιστορίας)!
Με τρεμάμενη φωνή λοιπόν, η Σάσκα μου λέει ότι χρειάζεται τη βοήθεια μου, επειδή δεν μπορούσε να κλείσει τον ηλεκτρονικό υπολογιστή!
Πρώτα της είπα να μην φοβάται από τα αφεντικά της, αλλά… τίποτα!
Της είπα να τον κλείσει κατευθείαν από την πρίζα, αλλά πάλι… τίποτα!
Σηκώθηκα λοιπόν από τα ζεστά μου, για να πάω στο σπίτι των Ράτσα, απλά για να κλείσω τον υπολογιστή και κατά τη διαδρομή, με παίρνει ξανά η Σάσκα για να μου πει, να μπω από το… παράθυρο γιατί η πόρτα… έτριζε!
Τέλος πάντων αφού έγινε και αυτό και αφού η… έφοδος έγινε από το παράθυρο, τελικά η κυρία Σάσκα ανακουφίστηκε και εγώ επέστρεψα στο σπίτι μου, για να συνεχίσω τον ύπνο μου!
Μετά από κάποια χρόνια, ενημέρωσα σχετικά τους Ράτσα, για το περιστατικό, το οποίο τώρα, μαθαίνει και άλλος κόσμος!
