Η μοίρα τα έφερε με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε το πρώτο μου άρθρο στο cyprusbasket.net να είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με ένα προσωπικό μου βίωμα.
Ο ιδιοκτήτης της ιστοσελίδας Νεοκλής Θεοχαρίδης, συναντήθηκε σήμερα τυχαία με ένα καλαθοσφαιριστή σε αναπηρικό τροχοκάθισμα της Λευκωσιάτικης ομάδας Nicosia Team Rollers. Ο συγκεκριμένος κύριος, γνωρίζοντας το πάθος και τις ασχολίες του Ν.Θεοχαρίδη ζήτησε «βήμα» για να μεταφέρει τους προβληματισμούς και τις δυσκολίες των ΑμεΑ στην Κυπριακή Καλαθόσφαιρα.
Ποιός καλύτερος να τα μεταφέρει από κάποιον που -καλώς η κακώς- είναι γνώστης της συγκεκριμένης κατάστασης και αγαπά εξίσου την πορτοκαλί σπυριάρα μπάλα; Επικοινώνησα με τον καλαθοσφαιριστή των Rollers Αλέξανδρο Μιχαηλίδη ο οποίος μου μετέφερε τα ακόλουθα;
Μετά από αρκετές ενέργειες του κου Λαμπριανίδη (Πρόεδρος του Συνδέσμου Παραπληγικών) η μόνη ώρα που κατάφεραν να βρουν γήπεδο για προπόνηση ήταν 14:00-16:00μμ. Αντιλαμβάνεστε ότι στο Πολυπροπονητήριο (Ευ. Φλωράκης) που είναι στεγασμένο με μεταλλικούς τσίγγους οι θερμοκρασίες τέτοιες ώρες στο κλειστό είναι ψηλότερες μέσα παρά έξω. Τα παιδιά εδώ και 3 χρόνια περίπου προσπαθούν να κρατήσουν ζωντανή την ομάδα, μέσα από όλες τις αντιξοότητες γιατι προφανώς αυτό είναι ότι κοντινότερο έχουν με την αγάπη τους για το μπάσκετ. Το τελευταίο διάστημα μάλιστα που δεν στάθηκαν «τυχεροί» για να βρουν κάποιο γήπεδο να προπονούνται, ασκούνται σε γυμναστήριο της Ένωσης Παραπληγικών (χωρίς γήπεδο καλαθόσφαιρας φυσικά) για να διατηρηθούν σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση.
Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, ο Αλέξανδρος μας αφηγήθηκε ότι την περσινή χρονιά η ομάδα του έφτασε στον Τελικό Κυπέλλου Καλαθόσφαιρας ο οποίος ήταν προγραμματισμένος να γίνει στο Κλειστό του Αγ.Δομετίου. Αφού κατέφθασε στο γήπεδο κατάλαβε ότι οι υπεύθυνοι δεν είχαν ιδέα ότι υπήρχε προγραμματισμένος αγώνας καλαθόσφαιρας ατόμων με τροχοκάθισμα.
Θεωρώ επίσης ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟ γήπεδα το 2018 να μη διαθέτουν τα απαραίτητα όσο αφορά την προσβασιμότητα αλλά και την ελεύθερη θέαση ΑμεΑ. Μιλώντας εκ πείρας ειδικά το Κλειστό Αγ.Δομετίου με τα τόσα «διορθωτικά έργα» που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια είναι τραγικό στο συγκεκριμένο τομέα και «άβατο» για ΑμεΑ χωρίς συνοδό.
Για να μην μακρυγορήσω περισσότερο θέλω να κλείσω λέγοντας ότι ωραία τα λόγια, καλές οι καμπάνιες που αφορούν το ρατσισμό, την ισότητα, τα ίσα δικαιώματα και την κοινωνική ενσωμάτωση όμως το μόνο που μένει είναι οι πράξεις. Όλοι οι αρμόδιοι φορείς, από την ΚΟΚ μέχρι τον ΚΟΑ καλούνται να καταρρίψουν ακόμα ένα στερεότυπο στην Κυπριακή καλαθόσφαιρα και το πιστό της κοινό, που δείχνει να ξαναζεσταίνεται.
Ανδρέας Κ. Κόκκινος
