Ήταν ο τελικός που είχε διεξαχθεί στο σημερινό «Τ. Παπαδόπουλος-Ελευθερία», στον οποίο, ο –πολύ δυνατός τη χρονιά εκείνη- Κεραυνός είχε επικρατήσει της ΑΕΛ με διαφορά 29 πόντων, διαφορά την οποία απέκτησε κατά το δεύτερο ημίχρονο, αν και στο ξεκίνημα του, η ΑΕΛ είχε προσπεράσει με 32-30 από τρίποντο του Γιώργου Παλάλα!
Η αλήθεια όμως, είναι ότι οι ερυθροκίτρινοι υπερείχαν στις εκτιμήσεις, απέναντι σε μιαν ΑΕΛ, που έφθανε για πρώτη φορά σε τελικό (στα ημιτελικά είχε αποκλείσει σε διπλούς αγώνες, τον Αχιλλέα) μετά το 1985!
Δηλαδή, ύστερα από 13 χρόνια και ήταν η εποχή που πάλευε για να βγει από την αφάνεια…
Η παρουσία των Μορνό, Άκολς, σε συνδυασμό με την εμπειρία των Ράτσα, Στυλιανίδη, απέναντι σε μιαν ομάδα που είχε τους δυο «πρωτάρηδες» της εποχής εκείνης, Κουνούνη, Παλάλα, ήταν το… κλειδί για την εικόνα που είχε το καθοριστικό δεύτερο ημίχρονο.
Προπονητής των νικητών, ήταν ο Χάρης Παπάζογλου, που ωστόσο εκείνη τη χρονιά, δεν κατάφερε να οδηγήσει τον Κεραυνό και στον τίτλο του πρωταθλητή, καθώς με πλεονέκτημα έδρας, έχασε στην τελική φάση από τον ΑΠΟΕΛ με 4-3.
Η μαζική κάθοδος
Το καθαυτό παιχνίδι, το θυμούνται πολλοί από εκείνους που το είχαν παρακολουθήσει.
Πιο πολύ όμως, θα θυμούνται τη μαζική κάθοδο των οπαδών της ΑΕΛ, που κατέλαβαν πάνω από τρεις χιλιάδες θέσεις, δημιουργώντας μιαν εκπληκτική ατμόσφαιρα!
Ήταν δε χαρακτηριστικό το ότι, αν και το παιχνίδι είχε ήδη κριθεί από το 32` και μετά, κανένας φίλος της ΑΕΛ δεν έφυγε από τη θέση του!
