Ήταν Ιανουάριος του 2010, όταν ο Κυριάκος Γιαγκουλής, τότε προπονητής στην ΑΕΛ, με είχε επιβιβάσει στο αυτοκίνητο του και πηγαίναμε μαζί προς το αεροδρόμιο της Λάρνακας, όπου θα συναντούσαμε την υπόλοιπη αποστολή της γαλαζοκίτρινης ομάδας, για το ταξίδι στη Γαλλία, όπου η ΑΕΛ θα αντιμετώπιζε τη Σιαλόν.
Κατά τη διαδρομή είπαμε πολλά, σχετικά με την ως τότε πορεία του ως προπονητής και επειδή ο Κυριάκος είναι από τους ανθρώπους εκείνους, που έχει την παρρησία να παραδέχεται τα λάθη του, μου είχε εξιστορήσει μια σκηνή, όταν προπονούσε την Ομόνοια.
Ήταν για ένα λάθος του και μου είπε χαρακτηριστικά…
-Ακόμα νόμιζα ότι ήμουν παίκτης!
Αυτές οι τέσσερις λέξεις ήταν αρκετές για να αποτελέσουν ένα ολόκληρο δίδαγμα, του τι σημαίνει να ξεκινά μιαν προπονητική καριέρα κάποιος και ότι χρειάζεται ένα σεβαστό χρονικό διάστημα, μέχρι να «αποβάλει από το DNA του», την ιδιότητα του παίκτη.
Είναι δε, μια ατάκα την οποία χρησιμοποιώ και εγώ από τότε όταν μιλάω με νέους προπονητές!
