Μπάσκετ μετά από έξι μήνες

0

Ήταν 8 Μαρτίου κόντρα στον Ιωνικό Νικαίας όταν οι «πράσινοι» αγωνίστηκαν για τελευταία φορά πριν το lock down. Έκτοτε, άπαντες έμειναν ανενεργοί για τρεις τουλάχιστον μήνες, εν συνεχεία μπήκαν στη διαδικασία των προπονήσεων (περισσότερο σε ατομικό επίπεδο), προτού μπουν στο πρόγραμμα της προετοιμασίας και φτάσουν στο σημείο το Σάββατο να δώσουν το πρώτο φιλικό τους παιχνίδι μετά από σχεδόν έξι ολόκληρους μήνες.

Για όλους, λοιπόν, ήταν σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο, ήταν η στιγμή που ένα φιλικό σαραντάλεπτο έμοιαζε πιο σημαντικό από ποτέ. Όχι, για το ποιος θα νικούσε (κρατήθηκε σκορ ανά περιόδους και για την ιστορία οι πράσινοι κέρδισαν στα σημεία με τις ομάδες να μοιράζονται από δύο δεκάλεπτα) αλλά για την αίσθηση του να δεις έναν αντίπαλο απέναντι σου και να μπεις σε μια «κανονικότητα». Ασχέτως αν οι περιορισμοί με τις μάσκες των παρευρισκόμενων, η νέα διάταξη στους πάγκους (με δύο σειρές) και οι αποστάσεις μας έδωσαν μια πρώτη γεύση για το τι μας περιμένει.

Αγωνιστικά, δε μπορείς να πεις πολλά πράγματα διότι το ζητούμενο για τους παίκτες και τον Γιώργο Βόβορα ήταν να …θυμηθούν τις συνθήκες αγώνα. Ειδικότερα, απέναντι σε μια πραγματικά καλή ομάδα με σπουδαίους και πολύ έμπειρους αθλητές πολλοί εκ των οποίων έχουν περάσει και από το «τριφύλλι».

Εξάλλου, το δείγμα δεν ήταν επαρκές υπό την έννοια πως ο Έλληνας τεχνικός δεν είχε στη διάθεση του τα δύο βασικά του πεντάρια (Παπαγιάννης, Όγκαστ ενώ έλειπαν και οι Μποχωρίδης, Καλαϊτζάκης). Βέβαια, η απουσία των κλασσικών σέντερ απέδειξε ακόμη μια φορά το πόσο μπορεί να προσφέρει στο «5» ο Ντίνος Μήτογλου που ειδικότερα μαζί με τον Άαρον Ουάιτ αποτέλεσαν ένα ταιριαστό δίδυμο.

Παράλληλα, υπήρξαν σχήματα που θα δούμε καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς και παρουσιάζουν πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον. Χαρακτηριστικά, μπορούμε να αναφέρουμε τη συνύπαρξη στο παρκέ των Σαντ Ρος, Νέντοβιτς, Παπαπέτρου που μοιάζει να «κολλάει» αρκετά.

Τέλος, το μοναδικό στοιχείο που μπορούμε να γράψουμε με πάσα βεβαιότητα είναι πως ο Παναθηναϊκός δουλεύει για να καλύψει τις ανάγκες στον τομέα της δημιουργίας με ομαδική λειτουργία έχοντας χάσει τον καλύτερο δημιουργό της Ευρώπης (Νικ Καλάθης). Οι «πράσινοι» επιχειρούν να κυκλοφορήσουν σωστά και γρήγορα τη μπάλα βγάζοντας πολλά ελεύθερα σουτ (χθες βγήκαν πάνω από 25). Αυτός είναι ένας τρόπος να καλυφτεί μια μεγάλη ανάγκη που προκύπτει με την έλλειψη ενός κλασσικού και ποιοτικού πλέι μέικερ του επιπέδου του Νικ.

ΥΓ: Το ενδιαφέρον με τον Νέντοβιτς είναι πως πέραν των ποιοτικών του χαρακτηριστικών στην εκτέλεση παίζει με άνεση και στο «1».

ΥΓ2: Αμυντικά ο Σαντ Ρος θα είναι το μεγάλο κλειδί στη λειτουργία της ομάδας ειδικότερα μαζί με τον Παπαπέτρου.

Υ3: Ο Πιερ Τζάκσον δεν το συζητάμε πως εκτελεστικά είναι σε υψηλό επίπεδο το θέμα είναι να «κολλήσει» δημιουργικά με την ομάδα. Σημαντική παράμετρος για μια αγωνιστική κανονικότητα.

ΥΓ4:Κάθε φορά που βλέπεις τον Μήτογλου στο «5» αντιλαμβάνεσαι το πόσο χρήσιμο εργαλείο είναι και πόσο μεγάλα περιθώρια έχει ακόμη. Ο Ντίνος με τη δουλειά που ρίχνει και την έφεση στο σουτ θα κάνει πολλά πράγματα στο μέλλον.

ΥΓ5: Ο Ουάιτ σε ομάδα με κανόνες, ρόλο και αυτοπεποίθηση μπορεί να προσφέρει τα μέγιστα. Το ξεκίνημα είναι θετικότατο.

Coffee House