Ο Μιχάλης Στεφάνου σημειώνει την τεράστια διαφορά νοοτροπίας μεταξύ του πρώην παίκτη της Μακάμπι, που τον… χάλαγε ο Ολυμπιακός του Σπανούλη και του 25χρονου Αμερικανού, που… έβαλε κι από την τσέπη του για να παίξει με τον Kill Bill
Αναζητώντας τον ξένο γκαρντ που χρειαζόταν και μετά τις πολύ υψηλές απαιτήσεις του Ουαναμέικερ, ο Ολυμπιακός ασχολήθηκε σοβαρά με τρεις περιπτώσεις. Τον Έρικ Γκριν, ο οποίος ήταν εξ αρχής ο διακαής πόθος του Γιάννη Σφαιρόπουλου, τον Τέιλορ Ρότσεστι και τον Ντουάιτ Χάρντι. Ευτυχώς ο 25χρονος Αμερικανός, είπε το μεγάλο «ναι», και οι ερυθρόλευκοι απέκτησαν τον πρώτο τους στόχο. Ταυτόχρονα, όμως -και αυτό είναι το σημαντικότερο- «γλίτωσαν» οριστικά από την πιθανότητα να υπογράψουν τον Ρότσεστι… Έναν παίκτη για τον οποίο είχαμε εκφράσει από την πρώτη στιγμή τις αμφιβολίες μας σχετικά με το κατά πόσο ταίριαζε στο πλάνο και την γενικότερη φιλοσοφία των Πειραιωτών. Και ήδη μας… δικαίωσε.
Χθες, κυκλοφόρησαν κάποιες δηλώσεις του σχετικά με τους λόγους που επέλεξε την Κούμπαν του Eurocup και όχι τον Ολυμπιακό της Ευρωλίγκας και των τριών τελικών τα τελευταία πέντε χρόνια. Με την ατάκα ότι «η περιφέρεια της ομάδας του Σπανούλη έμοιαζε γεμάτη και αυτό ήταν κακό για μένα», ο Ρότσεστι ούτε λίγο ούτε πολύ, παραδέχτηκε ότι το ατομικό συμφέρον έρχεται πάνω από όλα. Και από την αξία της ομάδας στην οποία αγωνίζεται και από το επίπεδο των διοργανώσεων που συμμετέχει. Αυτό από μόνο του τον κάνει ακατάλληλο για τον Ολυμπιακό και τα όσα πρεσβεύει η διοίκηση και ο προπονητής του.
Ο Γκριν, αντίθετα, πείστηκε από τον Σφαιρόπουλο ότι το ερυθρόλευκο πρότζεκτ αποτελεί την καλύτερη επιλογή για την καριέρα του και με την θετική του απάντηση στην πρόταση του Ολυμπιακού, η οποία μάλιστα δεν ήταν η υψηλότερη, έδειξε πριν πατήσει στο πόδι του στην Ελλάδα ότι ήξερε και πού ερχόταν και κυρίως γιατί ερχόταν. Για όσους δεν το έχουν συνειδητοποιήσει, ο Γκριν απέρριψε το 1 εκατομμύριο της Γαλατά που επίσης παίζει Ευρωλίγκα για τις 800 χιλιάδες του Ολυμπιακού. Πόσους Αμερικανούς ξέρετε που να έχουν κάνει κάτι ανάλογο;
Φυσικά ο καθένας έχει δικαίωμα να αξιολογεί τον εαυτό του και να θέτει τις προτεραιότητες του, αλλά για το Θεό, ποιος είναι ο Ρότσεστι που θεωρεί ότι ως μέγεθος δεν χωράει στην ίδια ομάδα με τον Σπανούλη και για ποιον ακριβώς λόγο τον ελληνικό ίντερνετ «διαδήλωνε» υπέρ του ερχομού του στον Ολυμπιακό; Επειδή έχει …φανταχτερά στατιστικά; Λογικό είναι με τον τρόπο που αγωνίζεται και τον ρόλο που «αναγκάζει» την κάθε ομάδα να του δώσει. Πρωταθλητής, όμως, δεν θα γίνει ποτέ και ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα πρωταθλητισμού. Έκανε την καλύτερη χρονιά του στη Νίζνι και στη συνέχεια αποδείχτηκε καταστροφικός για την Μακάμπι. Κανείς από την ομάδα-φούσκα του Μπαγκάτσκις, άλλωστε, δεν είχε ανάλογη συνέχεια, όπου κι αν πήγε.
Με λίγα λόγια ο Ρότσεστι είναι ένας χαρισματικός επιθετικά παίκτης, αλλά δεν έχει το μέταλλο και πάνω από όλα την νοοτροπία να κάνει πραγματικό πρωταθλητισμό ως μέλος μιας καλοκουρδισμένης μηχανής. Οι αριθμοί του είναι εύκολο να εντυπωσιάσουν και να παρασύρουν τον οποιονδήποτε, αλλά όχι τελικά κι εκείνους που ξέρουν τι θέλουν πραγματικά από έναν παίκτη.
Προφανώς και όλοι κρίνονται στο γήπεδο, αλλά και μόνο το γεγονός ότι ο Γκριν ουσιαστικά πλήρωσε 200 χιλιάρικα για να παίξει στον Ολυμπιακό, την ώρα που ο Ρότσεστι προτίμησε να ρίξει τον πήχη του μόνο και μόνο για να μην του… παίρνει κανείς την μπάλα από τα χέρια μαρτυρά πολλά. Στον Πειραιά επιμένουν εδώ και χρόνια ότι το πρώτο πράγμα που τους ενδιαφέρει είναι χημεία της ομάδας και η επιλογή Γκριν ευθυγραμμίζεται απόλυτα με αυτή την λογική.
Ο Ολυμπιακός ασχολήθηκε με τον Ρότσεστι, αλλά δεν τον έβαλε ποτέ πλάι στον Γκριν (κάτι που μαρτυρά και το ταξίδι του Σφαιρόπουλου στις ΗΠΑ που έγινε ουσιαστικά για χάρη του). Διότι πέρα από το ταλέντο και τα αγωνιστικά κριτήρια, έβλεπε στο πρόσωπο του 25χρονου Αμερικανού ένα παιδί που φιλοδοξούσε να σφυρηλατηθεί σε μια κορυφαία ομάδα της Ευρώπης, να παίξει και να μάθει δίπλα στον κορυφαίο της Ευρώπης και να γίνει πρωταθλητής στα παρκέ της Ευρώπης. Οχι στο Euroleague Fantasy…
ΥΓ. ΟΚ, πήραν την απόφαση λόγω… φόρτου εργασίας των αιωνίων να τους απαλλάξουν από την πρώτη φάση των πλέι οφ. Έπρεπε να το κάνουν με τον χειρότερο τρόπο πετσοκόβοντας τον αριθμό των αγώνων λες και κάνουν αγγαρεία; Δεν μπορούσαν για παράδειγμα να ξεκινούν τα πλέι οφ από τις θέσεις 3 εως 10, κανονικά με 8 ομάδες και οι 4 που θα προκρίνονταν να έπαιζαν ακόμη έναν γύρο ώστε να προκύψουν οι δύο των ημιτελικών. Θα ήταν τόσο κακό να κρατήσουμε το ενδιαφέρον των μικρομεσαίων μέχρι τέλους και να δούμε λίγα παραπάνω παιχνίδια; Άμα δεν το αγαπάς το ρημάδι…
πηγή: sportit.gr, Μιχάλης Στεφάνου
