Η νίκη όπως και η ήττα είναι συνήθεια. Ωραία η μία, άσχημη η άλλη.
Τις σεζόν που ο Ολυμπιακός ανέτρεπε εις βάρος του καταστάσεις και ήταν η πιο «refuse to lose» ομάδα, ήταν και θέμα συνήθειας. Εκτός από την ποιότητα των παικτών και των προπονητών φυσικά. Ήξεραν «φίλοι» κι αντίπαλοι ότι θα επέστρεφε.
Περασμένα μεγαλεία διηγώντας τα να κλαις.
Πλέον η ήττα έχει γίνει συνήθεια. Σε όλο τον οργανισμό, στον κόσμο, στους ρεπόρτερ της ομάδας. Παίρνω παράδειγμα από τον εαυτό μου… Πόσο με ενοχλούσαν ήττες του παρελθόντος και πόσο ελάχιστα με αγγίζουν πλέον.
ΟΜΑΔΑ ΧΩΡΙΣ ΠΛΑΝΟ
Ο Ολυμπιακός έχει τεράστια προβλήματα. Τα έχω αναφέρει πολλές φορές και δεν έχει αλλάξει το παραμικρό.
Το μεγαλύτερο όλων είναι η απουσία πλάνου εντός και εκτός παρκέ.
Εντός παρκέ βλέπω μία ομάδα κυριευμένη από μία πλήρη αναρχία στο παιχνίδι της.
Εκτός παρκέ βλέπω δύο ανθρώπους που πεθαίνουν για το καλό του Ολυμπιακού, που έχουν ξοδέψει άπειρα χρήματα για αυτόν… να είναι εξαφανισμένοι.
Από τον Απρίλιο γράφω για την ανάγκη να βγουν να μιλήσουν. Δεν το κάνουν. Δικαίωμά τους. Κάθε επιλογή όμως έχει και τις συνέπειές της.
Με πολύ απλά λόγια οι Αγγελόπουλοι αυτή τη στιγμή κινδυνεύουν να γκρεμίσουν όλα όσα δημιούργησαν τα τελευταία 15 χρόνια. Εννοώ να «τσαλακώσουν» την εικόνα τους στον κόσμο της ομάδας.
Αν δεν τους ενδιαφέρει, πάσο…
Αν τους ενδιαφέρει, ας κάνουν κάτι. Δεν ξέρω τι… Κάτι.
Η ομάδα μοιάζει να λειτουργεί χωρίς πυξίδα, χωρίς πλάνο και χωρίς στόχο.
Δε μηδενίζω το παραμικρό την μέχρι τώρα προσπάθειά τους. Εκαναν τον Ολυμπιακό τεράστια ομάδα. Φυσικά και δικαιούνται 1-2 άσχημες σεζόν και περισσότερες. Αρκεί να το ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ.
Αν το ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΗΣΟΥΝ ο κόσμος θα σταθεί στο πλευρό τους.
Εγώ ξέρω πως στις δύσκολες στιγμές, όλοι χρειάζονται ένα χέρι να τους βοηθήσει να σηκωθούν, να ξεπεράσουν τη δυσκολία τους, να συμπαρασταθούν σε αυτή. Ο οπαδός του Ολυμπιακού έχει απλώσει χείρα βοηθείας σε άλλους κι άλλους, δε θα το κάνει τώρα;
Αρκεί να μάθει τις σκέψεις τους.
ΜΟΝΟ ΩΣ ΑΣΤΕΙΟ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΩΝ PLAYOFFS
Ισχυρίζεται ο Κεμζούρα πως στόχος είναι η είσοδος στα playoffs.
Αν ο coach πιστεύει τον στόχο αυτόν που οριοθέτησε τότε απλά σηκώνω τα χέρια ψηλά.
Δε γίνεται με αυτή την αγωνιστική εικόνα να ισχυρίζεσαι πως δικαιούσαι να αναφέρεις τη λέξη «playoffs», πόσω δε μάλλον να θες να μπεις σε αυτά.
Σίγουρα αυτός βλέπει τους παίκτες στις προπονήσεις καθημερινά, αλλά πόσο διαφορετική να είναι η εικόνα των προπονήσεων σε σχέση με όσα βλέπουμε στα παιχνίδια.
ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΑΡΧΙΑ ΣΤΟ ΠΑΡΚΕ
Να ασχοληθώ λίγο και με όσα είδα στο παρκέ.
Υπήρχε μία ομάδα με ταλέντο, ποιότητα, σπίθα και καθοδήγηση από τον πάγκο.
Υπήρχε και μία ομάδα που είχε πολύ μικρότερο βαθμό τα παραπάνω.
Η πρώτη αλλαγή του Αταμάν στα γκαρντ ήταν ο Λάρκιν και του Κεμζούρα ο Τσέρι.
Η πρώτη αλλαγή του Αταμάν στο «5» ήταν ο Ντάνστον και του Κεμζούρα ο Ριντ.
Τι άλλο χρειάζεται να πούμε…
Τα γκαρντ της Εφές έκρυβαν τη μπάλα και πάσαραν όπως ήθελαν σε αντίθεση με τα γκαρντ του Ολυμπιακού που δεν έβρισκαν ίχνος δημιουργίας. Όχι μόνο σε pick ‘n’ roll καταστάσεις, αλλά και σε απλές. Θυμάμαι τουλάχιστον 4 λάθος πάσες που απλά θέλησαν να περάσουν με απλό τρόπο τη μπάλα στο low post.
Για την άμυνα δε θα πω πολλά.
Μπάτε σκύλοι αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε. Οποιος ήθελε, όπως ήθελε σκόραρε. Οι 16 από τους 21 πόντους της Εφές στην πρώτη περίοδο έχουν μπει εξαιτίας των περιφερειακών του Ολυμπιακού.
Στην επίθεση ήθελε να «σημαδέψει» τον Πίτερς στο low post και το πέτυχε. Έλα όμως που ο Αταμάν πέρασε τον Σίνγκλετον στο παρκέ ο οποίος έδεσε με τον Ντάνστον και «έσβησε» κάθε πλεονέκτημα του Ολυμπιακού.
Πάμε και στο δεύτερο ημίχρονο…
Ο Κεμζούρα άλλαξε την τακτική στην αντιμετώπιση του pick ‘n’ roll και πήγε στις αλλαγές. Μιλουτίνοφ και Ριντ δεν μπορούν να παίξουν αλλαγές όμως και φυσικά το πλήρωσε.
Στην επίθεση οι κατοχές που είδαμε να γυρίζει η μπάλα και να υπάρχει κίνηση σε σύστημα ήταν λίγες. Πολύ λίγες.
Η πρώτη επίθεση του αγώνα, του δεκαλέπτου, μετά από τάιμ άουτ συνήθως περιλαμβάνει μία ωραία ροή κίνησης ασχέτως αν μπει ή όχι το καλάθι.
Η πρώτη επίθεση του Ολυμπιακού στο δεύτερο ημίχρονο κατέληξε σε παράβαση 24’’ γιατί μπερδεύτηκαν άπαντες.
Αντιθέτως συχνή ήταν η εικόνα μετά από 1-2 πάσες να την παίρνει κάποιος και να τη μπουμπουνάει. Οι περισσότερες επιθέσεις δεν είχαν πλάνο (να πάλι το πλάνο μπροστά μας).
Προσθέστε και τη δεδομένη διαφορά στην ποιότητα των γκαρντ και καταλαβαίνετε το αποτέλεσμα της αναμέτρησης.
ΥΓ: Ξεκίνησαν και οι «μουτσούνες» την ώρα της αλλαγής.
ΥΓ 2: Τεράστια βελτίωση στους χώρους υγιεινής του ΣΕΦ. Καθαρές τουαλέτες, σαπούνια στις θήκες, καπάκια στις λεκάνες, χαρτί υγείας. Όπως κράζαμε κάποτε, έτσι να λέμε και τα καλά. Εκτός αν συνέβη μόνο σε αυτή για τους δημοσιογράφους οπότε το παίρνω πίσω.
ΥΓ 3: Από τη στιγμή που η σεζόν κυλάει με αυτόν τον τρόπο θα ήθελα να βλέπω μόνιμα στην 12άδα τον Ποκουσέφσκι και να παίζει και 5-7 λεπτά. Τι χειρότερο θα συμβεί; Αντί για 19 από την Εφές θα έχανε 25. Και;
ΥΓ 4: 4054 down, 99 to go. Το μοναδικό που έχουμε να περιμένουμε από τη φετινή σεζόν.
