Απρίλιος 1999. Σε εκείνη την εποχή γυρνάω απόψε το ημερολόγιο του χρόνου, για να σας αποκαλύψω μιαν σπαρταριστή ιστορία, που ωστόσο εμένα, παραλίγο να με έστελνε στον καρδιολόγο (ή και παραπέρα)!
Ήταν ένα παιχνίδι, ανάμεσα στον ΠΑΟ Λεμεσού και στην ΑΕΛ. Συνεργαζόμενος τότε στη «Μάχη», ήταν να περνούσαν από το σπίτι μου, να με πάρουν μαζί τους στη Λεμεσό για το παιχνίδι, ο Σωτήρης Σαμψών, μαζί με την αδελφή του Μίνα και τη Φρόσω.
Ήταν Τρίτη Του Πάσχα και επειδή ήταν η πρώτη φορά που θα συναντώμασταν, όπως καθόταν η Μίνα στη θέση του συνοδηγού, πήγα να τη φιλήσω και… ΓΑΒ ΓΑΒ ΓΑΒ μέσα στη μούρη μου, βρέθηκε η φάτσα της Chilli!
Ποια είναι η κυρία; Ήταν η λυκόσκυλα που είχε ο Σωτήρης Σαμψών, η οποία πάντα… φρόντιζε να τρομοκρατεί άπαντες στη «Μάχη»! (Με ιδιαίτερη «αδυναμία», τον… Τρύφωνα)!!!
Όσο για μένα; Κάτασπρος είχα γίνει από τον τρόμο μου! Τότε… η κυρία Chilli!, δέχθηκε ένα μεγαλοπρεπές «ουρλιαχτό» από τη Μίνα…
-Κάτσε φρόνιμααααααααα! Και γυρνάει και μου λέει…
-Μάριε μπες στο αυτοκίνητο και δεν πρόκειται να σε πειράξει!
Αφού λοιπόν, η ταχυπαλμία μου, επέστρεψε στην κανονικότητα και μετά από 1-2 προσευχές (το είχαν και οι μέρες), μπήκα στο αμάξι και η Chilli, να είναι φαρδιά-πλατιά… απλωμένη μπροστά από τα πόδια μου!
Όσο για τη διαδρομή; Ούτε… κιχ και μόνο… παιχνίδια δεν ήθελε (πάλι καλά)!
