Είναι βέβαια, η έκφραση που κυριαρχεί παντού, ανά την Οικουμένη!
Μέχρι να τελειώσει όλο αυτό…
Μένω σπίτι λοιπόν…
ΓΙΑ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΩ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥΣ!
ΓΙΑ ΝΑ ΣΠΑΣΩ ΤΗΝ “ΑΛΥΣΙΔΑ”!
Τι κάνω λοιπόν στο σπίτι; Έχω οικογένεια; Περισσότερος χρόνος μαζί της και… ξεσκονίζοντας το σπίτι από άκρη σε άκρη (μιας και έχω και το χρόνο), ταυτόχρονα… ξεσκονίζω και κάποιες παλιές (ή και πρόσφατες) διαφορές με τα μέλη της οικογένειας, καθώς η μέθοδος του «πρόσωπο με πρόσωπο» (έστω και διά της απαραίτητης αποστάσεως, όπου πρέπει να τηρείται), είναι η καλύτερη, για να λύνονται τέτοια θέματα…
Άλλωστε, από τη στιγμή που ο κάθε άνθρωπος είναι και μοναδικός, είναι και ανεπανάληπτος, αυτονόητα δεν μπορεί κανείς (απολύτως κανείς) να είναι σύμφωνος με τα όσα λες, πιστεύεις ή πράττεις!
Μένω στο σπίτι, σημαίνει ότι το βράδυ έχω φώτα ανοικτά και ο πονηρός κλέφτης, επειδή δεν ξέρει ποιος είναι μέσα, όταν δει τα φώτα, τέλος πάντων, ξέρει ότι κάποιος ή κάποιοι είναι μέσα!
(Φτάνει βέβαια ο πονηρός, να έχει… σπάσει την καραντίνα, άρα το ρίσκο του είναι διπλό)!
Μένω στο σπίτι, σημαίνει ότι δεν κινδυνεύω από οτιδήποτε που μπορεί να τύχει έξω από αυτό!
Πρόσεξε κανείς, πόσο έχουν μειωθεί τα αυτοκινητικά ατυχήματα, αν και βέβαια στον αντίποδα μετράμε κάποια θύματα από αυτό το κακό; Βέβαια αυτή η σύγκριση, είναι μόνο για την Κύπρο (και για κάποιες άλλες χώρες) και εύχομαι –όπως κάθε λίγο-, να τελειώσει όλο αυτό!
Αυτά, ξέχωρα από τις ταινίες που μπορώ να δω, ή να πάρω τηλέφωνο κάποιον παλιό (ή και ξεχασμένο) φίλο ή και γενικότερα, άμα θέλω να βρω κάτι για να ασχοληθώ, δε γίνεται να μη βρω!
Στην τελική; Δεν υπάρχει πιο ασφαλισμένο μέρος από το σπίτι!
