Επειδή η μια… ανάμνηση φέρνει την άλλη, επικοινωνήσαμε σήμερα με τη Σύλβια Χαραλάμπους, έναν από τους λίγους ζωντανούς θρύλους της Γυναικείας καλαθόσφαιρας, για να μας πει τι θυμόταν από εκείνη τη σειρά και πιο πολύ, από τον πέμπτο τελικό των πλέι-οφ, για την αγωνιστική περίοδο 1999-2000, ανάμεσα στην ομάδα της, τον Κεραυνό και στην ΕΝΑΔ.
Να λοιπόν, τι μας ανέφερε:
«Κατ` αρχήν, θα αποκαλύψω ένα περιστατικό που έλαβε χώρα, κατά την ημέρα του τελικού. Επειδή τα σπίτια, όπου διέμενα εγώ και κάποιες συμπαίκτριες μου (Μόνικα, Γεωργία, Βίκυ), ήταν γειτονικά, είχαμε μαζευτεί στο δικό μου, σε μιαν γειτονιά όπου πάντα επικρατούσε ησυχία.
Όμως εκείνο το πρωί, κάποιες… εκατοντάδες πουλιών, μαζεύτηκαν στα τριγύρω δέντρα και από τα κελαηδήματα τους, ξεσηκώθηκε… απίστευτη φασαρία!
Τότε εγώ τους είπα, ότι… πανηγυρίζουν από τώρα, επειδή θα κατακτήσουμε το Πρωτάθλημα!
Όπως και τελικά έγινε»!
Ωστόσο, αυτό που μας εξιστόρησε η Σύλβια Χαραλάμπους, δεν ήταν και το μοναδικό.
Συνέβη και κάτι άλλο!
«Αν και πολλοί, θεωρούσαν ότι η ομάδα θα κατακτούσε εύκολα το Πρωτάθλημα, εμείς δε λέγαμε το ίδιο. Από την αρχή, πιστεύαμε ότι θα γινόταν μάχη, μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο!
Όπως και έγινε επίσης! Αλλά, είχαμε πάρει όρκο ότι θα δίναμε τα πάντα, για να κερδίζαμε αυτήν τη μάχη, μέχρι και την τελευταία στιγμή!
Κάτι που έγινε επίσης»!
Το κείμενο που αναρτήσαμε πιο πριν, σχετικά με την παραπάνω ιστορία:
Ένας συγκλονιστικός 5ος τελικός των γυναικείων πλέι-οφ που θυμάμαι…
